Vikan - 06.09.1979, Qupperneq 2

36. tbl. 41. árg. 6. sept. 1979.
Verð kr. 850.
GREINAR OG VIÐTOL:
4 Börnin og við: Það er erfitt að vera
unglingur — Þáttur Guðfinnu
Eydal.
6 Þannig hefur þú mest gagn af fryst-
inum — allt um frystingu matvæla.
Sérstakur minnisseðill fylgir
Vikunni í dag.
20 Með Sigrúnu Jónsdóttur á fornum
slóðum. — Þessi kunna söngkona,
sem nú býr í Norcgi, rifjar upp
gamlar minningar með Vikunni.
28 Yfirþjónninn makalausi á
Jerofinikas. — Jónas Kristjánsson
skrifar frá Grikklandi.
38 Vikan og Neytendasamtökin: Að
bólstra hxgindastól.
50 Undarleg atvik eftir Ævar R. Kvar-
an: Sýnir og fyrirbæri við dánarbeð.
SOGUR
14 Leyndardómar gamla klaustursins,,
framhaldssaga eftir Rhonu Urcn —
6. hluti.
24 Þú átt ekki rúm i hjarta minu
lcngur, smásaga cftir Margaret E.
Curtis.
35 5 mínútur með Willy Breinholts:
Hópferð til ástareyjunnar.
44 Hvcrs vegna morð? Framhaldssaga
cftir Margaret Yorke — 2. hluti.
YMISLEGT:
2 Lögregluriddari á 6.2 milljónir
11 Sérstakur minnisseðill fyrir ykkur
til að auðvelda niðurröðun i frystinn
eða frystihólfið.
30 PlakatafPrúðusveitinni!
36 Handavinnuhornið.
52 Eldhús Vikunnar og Klúbbur
matreiðslumeistara: Sniglar
Perigord.
Forsíðan: Tileinkuð frystingunni.
VIKAN. Úlgefandi: Hilmir hf. Ritstjóri: Helgi
Pétursson. Blaðamenn: Borghildur Anna Jóns-
dóttir. Éirikur Jón^son. Hrafnhildur Sveinsdóttir.
Jóhanna Þráinsdóttir. Útlitsteiknari: Þorbergur
Kristinsson. Ljósmyndari: Jim Smart. Auglýsinga-
stjóri: Ingvar Sveinsson. Ritstjórn i Siðumúla 12,
auglýsingar, afgreiðsla og dreifing i Þverholti 11, simi
27022. Pósthólf 533. Verð í lausasölu 850 kr.
Áskriftarverð kr. 3000 pr. mánuð, kr. 9000 fyrir 13
tölublöð ársfjórðungslega, eöa kr. 18.000 fyrir 26 blöð
hálfsárslcga. Áskriftarverð greiðist fyrirfram, gjald-
dagar: Nóvember, febrúar, mai og ágúst. Áskrift i
Reykjavík og Kópavogi greiðist mánaðarlega.
Um málefni neytenda er fjallað i samráði viö
Neytendasamtökin.
2 Vikan 36. tbl.
LÖGREGLU-
RIDDARI
Á 6.2 MILU
ÓNIR
Talstöð
Loftnet
fyrir
talstöð
Taska
undir
handjárn.
Menn í einkennisbúningum
hafa alitaf haft yfir sér
vissan ævintýraljóma og
ekki einungis vakið aðdá-
un kvenfólks heldur einnig
ungra stráka í leit að því
sem þeir vilja verða,
þegar þeir eru orðnir
stórir! En hvað veldur?
Eru allir einkennisbúning-
ar svona klæðilegir? Eða
er það höfuðfatið sem
fylgir flestum einkennis-
búningum sem gerir menn
svona virðulega?
Við þessum spurningum
eru sjálfsagt til jafnmörg
svör og mennirnir eru
ólíkir. En eitt er vert að
velta fyrir sér og það er
hvers vegna einkennis-
búningarnir eru hannaðir
eins og þeir eru: Hvað er í:
þessum ótalmörgu vösum
og töskum sem þeim
fyigja?
Vikan ákvað að bregða á
!eik og fá að athuga nánar
búning þann, er mótor-
hjólalögreglur hér á landi
nota við hin daglegu störf
sín. — Af hverju
mótorhjólalögreglu? Nú, í
fyrsta lagi er lögreglu-
starfið sú atvinna sem
hvað mest heillar unga
ofurhuga, þegar þeir íhuga
framtíðarmöguleikana.
Það er eitthvað svo
dásamlega sperinandi við
það að sjá þessa svart-
klæddu,.dularfullu menn
geysast um á stærra
mótorhjöli en nokkurn
ungan pilt getur dreymt
um að eignast! Svo eru á
búningnum og hjólinu alls
kyns skrítnir vasar, hólf,
töskur og vírar, sem enginn
veit til hvers á að nota!
í þriðja lagi er forvitni-
legt að vita, hvað einn
svona búningur kostar og
hvortlögreglu-
mennirnir verða sjálfir að
standa undir þeim
kostnaðarlið.