Vikan


Vikan - 06.09.1979, Síða 48

Vikan - 06.09.1979, Síða 48
myndi þó ekki þiggja það ef hann byði aftur. Hún bjó i ibúð í fjölbýlishúsi í útjaðri borgarinnar og vann við markaðskann- anir. Gary lagði bílnum sínum á bíla- stæði ibúðanna, við hlið hennar, gekk inn í húsið og fylgdi henni upp stigana. „Ég þarf að þvo mér,” sagði hann og sýndi henni hendur sinar. „Ég óhreink- aðist í þjónustu þinni, kæra lafði.” Sandra hló. „Það er satt,” sagði hún. „Komdu inn og fáðu þér i glas.” Hún efaðist aldrei um að hún gæti séð við honum. Hún hitti allar manngerðir í starfi sínu og var vön beinni og óbeinni ástleitni, daðurgjarnri og klúrri. Hún var gift verkfræðingi sem var nú á Hjaltlandseyjum þar sem hann vann að byggingu olíupalls og ekki var væntanlegur fyrr en á fimmtudag. „Baðherbergið er til hægri,” sagði hún um leið og hún opnaði dyrnar og beindi honum inn. Gary hafði verið búinn að drekka tvo tvöfalda viskí áður en hann hitti Söndru. Núna, þegar hann var búinn að þvo sér og snyrta i baðherbergi hennar og hafði virt vel fyrir sér snyrtivörurnar i hillum og skápum, var hann kominn með henni inn í stofu og reikaði um með sérriglas í hendinni. Hann athugaði myndirnar á veggjunum, bókahillurnar við arininn og leit á nokkrar af hljómplötunum sem staflað var undir plötuspilarann. „Hrifin af tónlist?” „Já, og maðurinn minn enn meira,” sagði Sandra. „Hann lék einu sinni á knéfiðlu.” „Mér líkar best þjóðlagatónlist,” sagði Gary. Hann sá ekkert sem nálgaðist hans smekk á hljómplötum svo hann hélt áfram og skoðaði olíumálverk sem var af einmana furutré, nokkrum fjöll- um í fjarska og fratnsviði i daufgrænum lit: skoskt landslag. Eiginmanni Söndru hafði litist vel á það og keypt það á einu af ferðalögum sinum norður. Eymdar- legur staður,” sagði Gary. „Sannarlega ekki. Hann er dásam- legur. Svo hljóðlátur og friðsæll,” sagði Sandra. Gary hellti sér aftur i glasið úr sérrí- flöskunni, sem Sandra hafði látið á borðið. Hún var búin með allan bjórinn og þetta var það eina sem hún gat boðið upp á; hann var þegar búinn með tvö glös. Núna hreiðraði hann um sig á skærlitum púðunum á Ijósleitum legu- bekknum og klappaði á auða sætið við hlið sér: boð um að hún settist hjá hon- um. Sandra lét sem hún sæi það ekki. „Komdu. Vertu nú góð,” sagði Gary. Winther vinsælustu og bestu þríhjólin Varahlutaþjónusta. Spitalastíg 8, simi 14661, pósthólf 671. HVERS VEGNA MORÐ? „Heldur þú ekki að þér sé best að fara?” sagði Sandra og leit á úrið. Gary lét sem hann heyrði þetta ekki. „Hvað er að? Líst þér ekki vel á mig?” spurði hann. „Láttu ekki eins og bjáni,” sagði Sandra. „Ég er gift kona og ég sit ekki með hverjum sem er á legubekk." „Giftar eru bestar,” sagði Gary. „Þá verður þú að finna þér aðra,” sagði Sandra. „Sjáðu nú til, ég er þér þakklát fyrir hjálpina með bilinn en þú verður að fara núna. Maðurinn minn kemur brátt heim.” Hún stóð upp af stólnum og gekk í átt aðdyrunum. „Það gerir hann ekki,” sagði Gary. „Hann verður í burtu þar til á fimmtu- dag. Það stendur í simablokkinni. Hvers vegna notum við ekki tímann? Að hugsa sér að skilja fallega stúlku eins og þig aleina eftir. Þú hlýtur að sakna þess, er það ekki?” Á reiki sinu um stofuna hafði Gary séð hvar hún hafði skrifað hjá sér „J fer” og „J kemur aftur" með rauðum penna, i borðalmanakið hjá símanum. Hann stóð einnig upp. „J,” sagði hann. „Eyrir hvaðstendur það? John? Jim?” „Jeremy kemur heim í kvöld. Hann hringdi,” sagði Sandra fljótt. Hún var ekki enn orðin hrædd. Gary hafði þegar sagt henni að hann væri útgefandi. Hann var vel máli farinn og Ieit vel út; hann var líka hégómlegur og hann var að reyna við hana; annað var það ekki. Gary hellti í glasið sitt aftur. Hann gekk yfir herbergið og hellti í glasið hennar, lét flöskuna frá sér, stóð fyrir framan hana og glotti. Sterk áfengislykt var af andardrætti hans og hún komst að því að hann hlyti að hafa drukkið áður. Til þess að forðast að koma við hann tók hún eitt skref aftur á bak og fann stólinn sem hún hafði setið á þrýsta á læri hennar. „Hvers konar bækur gefur þú út?” spurði hún. Ef hún gæti gert samtalið ópersónulegra myndi hann fljótt sjá að þetta gengi ekki og gefast upp. „Uppsláttarrit. Alfræðiorðabækur. Sí gild verk,” sagði Gary. „Auktu sjálfsvit- und þína og þekkingu. Komið börnum ykkar út í lifið, það er réttur þeirra í tuttugu og fjögurra binda bókaflokki okkar, á góðum afborgunarskilmálum. Engar skuldbindingar. Það er leitt að ég skyldi hafa skilið töskuna mina eftir úti í bil, ég hefði kannske getað selt þér rit- safnið. Éger meðsýnishorn.” Hann færði sig nær henni og núna gat hún ekki hreyft sig frá stólnum þvi hann lokaði undankomuleiðinni. Hann drakk sérríið í einum sopa og lét frá sér glasið án þess að bafa af henni augun. Þegar hann hallaði sér fram, gáfu hné hennar eftir og hún settist á stólarminn. Jakki hans var fráhnepptur og hún sá hver þörf hans var; i fyrsta sinn fann hún fyrir ótta. En hann myndi róast; hún mátti ekki sýna nein hræðslumerki. „Leyfðu mér að standa upp,” sagði hún. Gary hreyfði sig ekki úr stað en setti hönd undir höku hennar og þvingaði hana til að líta upp. Hné Söndru voru þétt saman og hún reyndi að vera róleg. Auðvitað gæti hún talað sig út úr þessu; þetta var fáránlegt. Hún fann hvernig hún hallaði aftur; ef hún varaði sig ekki, myndi hún detta í stólinn. Gary tók þétt um andlit hennar og þrýsti munni sínum að hennar. Hann var mjög sterkur. Vegna þcss að Sandra einbeitti sér að því að halda stöðu sinni á stólarminum og notaði til þess báða handleggi, tókst honum að þröngva vör- um hennar sundur. Hún fann hné hans við fætur sér, hann reyndi að koma því á milli þeirra. Háls hennar var sveigður aftur, það var eins og hann væri að brotna. Gary greip um axlir hennar, dró hana á fætur og kyssti hana aftur. Söndru fannst eins og verið væri að éta hana. Loksins hætti hann. „Láttu ekki bjánalega,” sagði hann. „Þetta verður gaman. Það þarf enginn að vita af þessu. Aðeins þú og ég." Þetta getur ekki verið að gerast, hugs- aði Sandra. Hún barðist um og sneri sér undan. Hún gat ekki losað sig úr greipum hans og hún fann líkama hans þrýstast að sér. Hvenær ætti hún að hrópa? Hann hlyti að gefast upp þegar ÆTLIÐ ÞÉR í FERÐALAG ERLENDIS? VÉR PÖNTUM BILINN FYRIR YÐUR, HVAR SEM ER í HEIMINUM! BÍLALEIGA AKUREYRAR Reykjavík: Skeifan 9, Tel. 91—86915. Akureyri: Tryggvabraut 14, Tel. 21715. 48 Vikan 36. tbl.

x

Vikan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.