Vikan - 20.09.1979, Blaðsíða 4
lentum í Tókíó á hinum nýja flugvelli utan
við borgina en bygging hans olli miklum
deilum og uppþotum vegna náttúru-
verndunarsjónarmiða.
— Mannfjöldinn í Tókíó er gífurlegur.
En Japanir eru einstakalega kurteist og
tillitssamt fólk og þess vegna gengur þessi
mikla umferð nokkurn veginn snurðulaust
fyrir sig. Og alls staðar mætti mér sama
hlýja viðmótið. Það var t.d. hreinasta
ævintýri að mæta í stórmarkaðina áður en
opnað var. Rétt fyrir klukkan níu stillti allt
afgreiðslufólkið sér upp fyrir utan og
hneigði sig og beygði fyrir væntanlegum
viðskiptavinum. Athöfnin var svo endur-
tekin á kvöldin þegar lokað var.
— I Tókíó er urmull veitingahúsa en mér
fundust þau sem voru í gömlum, hefð-
bundnum stíl skemmtilegust. Þar byrjar
fólk á því að fara úr skónum fyrir utan og
sest siðan með krosslagða fætur á púða á
gólfinu við borð sem eru ekki hærri en 40
sm. Og auðvitað er borðað með prjónum!
Það gekk vonum framar hjá mér því ég
hafði æft mig heima í Höfn. En þar sem ég
reyndi að vanda mig sem best var ég oft,
orðinn ansi stífur í puttunum þegar leið á
máltíðina og feginn að grípa til gaffalsins
sem hafður er til vara ef fólk gefst upp á
prjónunum.
— Þjóðarréttur Japana heitir Sukiaki,
þetta eru næfurþunnar sneiðar af nautafilet
sem fólk steikir sjálft við borðin. Með því
eru borin fram hrísgrjón, grænmeti og
sojasósa. Einnig borða Japanir mikið af
hráum fiski og fannst mér sérstaklega
Ferð til fortiðarinnar. Skruðganga í bænum Kyoto sem er frægur fyrir forn musteri og hof.
— Ástæðan fyrir því að ég tók mér ferð á
hendur til Japans var sú að ég hafði kynnst
mörgum Japönum í Kaupmannahöfn. Þeir
fræddu mig um landið og vöktu áhuga
minn á því. Enda reyndist þetta annar
heimur, gjörólíkur þeim sem við Vestur-
landabúar eigum að venjast. Ég varð
samferða einum vinnufélaga mínum frá
Hótel Scandinavia og var áður búinn að
leggja drög að því að búa á einkaheimilum.
Á þann hátt taldi ég mig fá tækifæri til að
kynnast japönskum lífsháttum og
siðvenjum betur en sem venjulegur ferða-
maður.
— Við lögðum af stað í maíbyrjun og
flugum til Tókíó í gegnum Moskvu. Við
Þar eru enn
góðir mögu-
ieikar á einni
undirgefinni
Sigurgeir Öskarsson, yfirmatreiðslumaður á Hótel
Scandinavia í Kaupmannahöfn, segir lesendum
Vikunnar frá ferð tii Japans.
4 Vlkan 38. tbl.