Vikan - 04.10.1979, Blaðsíða 35

Fimm mínútur með ^
WILLY BREINHOLST
KÖFLÖTTI ZEBRAHESTURINN
— Af því að hér voru saman
komnir við borðið 7 ævintýra-
menn frá jafnmörgum þjóðum.
Það verður gaman að sjá
hvernig hver um sig hagar
leitinni. Það mun veita okkur
áhugaverðar upplýsingar um
einkenni hverrar þjóðar.
Og þar hafði Withermore
ofursti svo sannarlega rétt fyrir
sér.
Amerikaninn fór rakleiðis og
keypti allt sem gat hugsanlega
komið að gagni í Afríku-
leiðangri: vörubíla, jeppa,
þyrlur og báta. Svo lagði hann af
stað til frumskóga Afríku undir
slagorðinu: Zebrahesturinn skal
nást.
Þjóðverjinn útvegaði sér allt
það lesmál sem prentað hafði
verið um zebrahestinn síðast-
liðin 500 ár. Síðan settist hann
niður og fór svo nákvæmlega í
gegnum allar þessar bókmenntir
að hann merkti meira að segja
minnstu prentvillur út á spáss-
íurnar. Hann ætlaði nefnilega að
vera alveg viss um hvar hann
ætti að byrja að leita áður en
hann legði af stað.
Frakkinn auglýsti eftir
ungum, vel vöxnum einkaritara.
Eftir að hafa valið þá kynþokka-
fyllstu úr hópi umsækjenda
pakkaði hann tannburstanum
sínum niður í tösku ásamt
hvítum smóking sem mundi
koma að góðu gagni í
samkvæmislifinu í Nairobi. Því
að þar ætlaði hann að hefja
leitina að zebrahestinum, hvar
svo sem hann nú annars væri
niðurkominn.
Spánverjinn keypti múlasna
ásamt einni dós af hvítri
málningu og annarri af svartri.
Svo lagði hann af stað ásamt
gripum þessum til Afríku á
vöruflutningaskipi.
ítalinn leitaði upplýsinga um
það hjá Withermore ofursta
hvort köflóttir zebrahestar gætu
verið hættulegir. Eftir að hafa
fengið það svar að þeir gætu í
rauninni verið til alls vísir hætti
hann við þátttöku í keppninni.
Skotinn hringdi til allra nær-
liggjandi dýragarða til að spyrja
hvort þeir ættu ekki gamlan,
útslitinn og ónothæfan köflótt-
an zebrahest sem hann gæti
fengið gegn því að sækja hann
sjálfur.
Og nú var Daninn einn eftir,
því að hann hafði aldrei komist
lengra en að næsta bar.
— Segið mér, finnst yður ekki
timi til kominn að hefjast handa,
sagði sir Cecil undrandi þegar
hann ætlaði að yfirgefa
klúbbinn seint um kvöldið og sá
að Daninn var ennþá á barnum.
— Jú, sagði Daninn. — Mér
fannst bara að mér veitti ekki af
nokkrum bjórum. Kannski
verður ekki svo auðvelt að fá
bjór í Afríku.
Hann tæmdi glasið sitt,
þurrkaði sér vandlega um
munninn og hoppaði niður af
barstólnum. Svo lagði hann
handlegginn vinalega um axlir
iðnjöfursins og horfði fast í augu
honum.
— Segið mér annars, væruð
þér ekki til i að láta mig fá
nokkra skildinga fyrirfram?