Vikan - 11.10.1979, Blaðsíða 5
E/stí trimmarí
á ís/andi
„Ég tók þátt í fyrsta Bláskóga-
skokkinu 1974, 16 km leið frá
Þingvöllum til Laugarvatns, og
hef hlaupið á hverju ári síðan
nema í fyrra því þá féll hlaupið
niður.” Það er Páll Hallbjörns-
son sem mælir þessi orð, en
hann var kaupmaður í
Reykjavík í fjöldamörg ár, rak
umfangsmikil viðskipti, harð-
fisksölu, reykhús og fleira.
„Fyrir 1930 þekktist orðið
trimm eða skokk í þessari
merkingu ekki i íslensku, þá var
allt hlaup kapphlaup upp á
medaliur og þess háttar. Ég tók
þátt í kapphlaupi árið 1924 á
ísafirði og keppti þá bæði í 100
og 1000 m hlaupi. En það er
ekki fyrr en 1959 að ég fer að
trimma fyrir alvöru. Þá hljóp ég
á hitaveitustokkunum upp á
Öskjuhlíð og til baka aftur á
hverjum morgni áður en ég fór í
vinnuna. í trimmbúningi? Nei,
nei, þá hljóp maður bara í hvers-
dagsfötunum og fór í mesta lagi
úr jakkanum. Maður var
stundum kófsveittur þegar í
vinnuna var komið, en það var
nú allt í lagi. Vegalengdirnar
voru þetta frá 4-12 km, ég hef
þetta allt skráð.”
Páll dregur fram handskrifaða
örk þar sem skráðar eru hlaupa-
vegalengdir m/ dagsetningum og
tilheyrandi fyrir fjöldamörg ár.
„Ég keðjureykti hér áður fyrr,
alltaf með sígarettu eða þá
tyggjandi skro og tottandi pípu.
Það vill oft verða þannig með
ákaft fólk og þannig var ég. Svo
var það fyrir 25 árum að ég gekk
út á svalirnar hérna og henti
sígarettunum niður og síðan hef
ég ekki reykt svo mikið sem eina
sígarettu. Sama dag hætti ég líka
að bölva mér og öðrum til
ánægju.
Páll, sem lítur ekki út fyrir að
vera deginum eldri en 69 ára,
grannur og spengilegur, skýrir
leyndardóma trimmsins á eftir-
farandi hátt.
„Maðurinn er litið arlnað en
Páll Hallbjörnsson er fáum fíkur.
Hann trimmar hefímikið á
hverjum degi þó á níræðisaidri sé.
Páll kemur í mark i Bláskógaskokkinu i ágústmánuði sl.
vani, þegar hann er búinn að
venja sig á eitthvað þá verður
það sama viðloðandi hann
það sem eftir er. Fólk verður að
venja sig á að trimma og búa
yfir þeim krafti sem til þarf til
þess að drífa sig á stað á
hverjum morgni. Það eru ótal
margir sem byrja að trimma en
hætta svo — þeir hafa ekki
kraftinn. Að venja sig á að
trimma er einhver besti ávani
sem völ er á.
— Er ekki alveg nóg að
synda?
„Sund er allt annað mál. Ég
synti mikið hér áður fyrr og hef
því samanburð, sund er allt of
einhæf hreyfing svo ekki sé
minnst á þessa heitu potta sem
menn sitja í stundunum saman
og nær drepa sig. Trimmið er
aftur á móti allsherjarhreyfing,
blóðið fer á bullandi ferð og
maður hugsar miklu skýrar á
eftir. Ég hef ekki kennt mér
meins síðan ég fór að trimma.
— Trimmaði fólk ekki í gamla
daga?
„í gamla daga vann fólk svo
mikið að það þurfti ekki að
trimma. Þá var miklu minna um
banka og skrifstofur og kyrrsetu-
fólk fannst ekki nema ef vera
skyldi læknar, prestar og
kaupmenn. En aldrei sá ég þá
trimma. Ég held að gamalt fólk
gæti haft bæði mikla ánægju og
not af trimmi og þá er ég ekki
einungis að hugsa um heilsuna
heldur lika tómstundagamanið
og tímafyllinguna. En fólk
verður að byrja snemma ef það
ætlar að verða fært um að
hlaupa á gamals aldri, ég er
gangandi dæmi um það, hleyp
enn 2-5 km á hverjum degi
hérna niðri á Valsvelli.”
Páll hefur haft nóg að gera
síðan hann ætti að vinna. Á sl.
12 árum skrifaði hann 7 bækur
og sú áttunda er tilbúin í hand-
riti. Bækur hans fjalla um allt
milli himins og jarðar, allt frá
ástarsögum til kristilegra
hugleiðinga enda hefur Páll
verið meðhjálpari í Hallgríms-
kirkju hin síðari ár og er
nýhættur.
„Ekkert starf hefur veitt mér
jafnmikla gleði og starfið í
kirkjunni,” segir Páll að lokum
og hér látum við fylgja með
hvatningarorð frá honum
sjálfum, elsta trimmara á íslandi
og þó víðar væri leitað. EJ
HVATNINGARORÐ
TIL ÍSLEIMDINGA
ViljirAu hufu hcilsunu í laf;i, cifinusl
hcilnœma »n nlcóirika dana, þú skallu
hlaupu .. .htuupu . . . ÞáfœrA þú ckki.
cAa rarla. kransæAastíJlu. blóAtappu
eóa hœpAateppu.
Þú veróur pluóur (glöó) og léttur
(létt) í lund og leikur vió hvern þinn
fingur og líf þitt vcróur mjög þægilcgt.
Fyrir rúmlcga 20 úrum fór ég aó
skokka vegna þess aó ég var veiHfyrir
hjarta og jafnvel mcó eitthvcrt
„stress" vegna ofmikils annríkis.
Siöan, þó kominn sé nokkuó ú
níræöisaldur. hef ég hlaupiö nær
daglegaþctta 2-3-5 km í hvert skipti og
stundum 8-12 km. Og nú I sl. úgúst-
múnuói lauk ég mínu Blúskógaskokki
í sjöunda sinn. eöa frú því aó þaó
byrjaöi. Enda veit ég varla núoröió
hvort hjartaó er í brjóstholinu eóa
hœlunum. Lungun sem besti flsibelgur.
Hœgöir eru alltaf jafngóöar því
garnirnar og maginn hendast til ú
sprettinum og losa sig þannig viö alls
konar stíflur, mjaömirnar liökast
einnig og brjósklosfæröu varla.
Þaö er skemmtun í því aö
„TRIMMA” og ú sprettinum fær
'maöur margar góöar hugdcttur, sem
von er ú, því blóöiö fer meö flughraöa
gegnum æöar og í undir- og yfirheima
líkamans. Þaö víkkar blóöæöarnar og
her því hetur súrefnið til heilans svo
hugsunin veröur lill miklu skýrari.
heldur hólfum heilans opnum og
styrkir hvert hans band svo hann
verður hæfari til þess aö taka ú móti
þvi sem augun sjú og cyrun heyra, auk
þess sem hann veröur kraftmeiri til aö
framleiöa mcira af nýtitegum
hugsunum alls konar efnis..
... Ef „trimmvegurinn”ergóöurþú
gleymir maöur sjúlfum sér, syngur,
raular eöa skúldar sögur og Ijóö.
Losið ykkur viö bílinn svona viö og
við... Þaö er von ú að heiisan veröi of
fljótt léleg þegar fariö er í vinnuna aö
morgni i bíl . . kannski setiö allan
daginn viö starfiö, svo heim i hll, sest
við sjónvarpið til klukkun 11 að kveldi,
svo i rúmiö . . . Og þetta endurtckur
sig dag eftir dag og úr eftir úr.
Góö heilsa er dýrmætasta cign sem
viö eigum í heimi hér ....
VERKDUM IIANA’
PÁLL HALLBJORKSSOK
41. tbl. Víkan 5