Vikan - 18.10.1979, Blaðsíða 17

KJÁKNA
IJEIÐSI.Á
711. KÍNÁ
1. KAFLI.
Andrúmsloftið í stjórnherbergi sjón-
varpsstöðvarinnar var hvorki beiskt né
sætt, svalt né heitt, á hreyfingu né kyrrt.
Það var einfaldlega liflaust og að nokkru
leyti niðurdrepandi. Það hafði farið i
gegnum of margar leiðslur, snúrur og
lampa til þess að þar væri nokkuð eftir
af því lifandi eðli sem við ósjálfrátt setj-
um ísamband viðlífið.
Á þessu siðdegi beindust allar linsur i
stjórnherbergi KXLA að stóreygðum,
hvittenntum og fallegum Pete Martin
frá öllum hugsanlegum sjónarhornum.
Aðalhæfileiki Martins var ódrepandi
strákslegur ákafi, ákafi sem hann. ásamt
fjölhæfri rödd, hafði fengið til að gefa af
sér 175.000 dollara á ári, á fimm ára
samningi.
En það voru ekki gullfallegar fram-
tennur Martins sem drógu að sér athygli
starfsfólksins í rökkvuðu stjómherberg-
inu. Hver einasti rýndi i skjáinn sinn til
þess að geta séö hverja hreyfingu Kimber-
ly Wells, nýjasta meðlims i fréttaliðinu
hjá rás þrjú.
Kimberly var að fá upplýsingar i æf-
ingaherbergi Lifandi leiðslna, syngjandi
símskeytaþjónustu, þar sem störfuðu
ákafir ungir tónlistarmenn sem reyndu
að komast af í Hollywood án þess að
visa til borða eða leggja bilum. Þetta litla
fyrirtæki þeirra byggðist á þvi að koma á
óvart með þvi að koma skilaboðum til
skila á einkennilegan hátt i eigin persónu
og naut meira en meðal vinsælda. í borg
sem var stjórnað af sýningabransanum
gat falleg, brjóstastór kórstúlka i æsandi
útgáfu af magadansmeyjarbúningi enn-
þá vakið á sér athygli og orðið sér úti um
vinnu með óvæntri framkontu einni
saman. (Afmælisskeyti til yfirmanns
Kimberly, MacChurchill. frá stéttar-
bróður i annarri stöð hafði greitt götuna
fyrir þetta áhugaverða fyrirbæri. Mac
gat ekki beðið eftir að gamli félagi hans
sæi þetta i sjónvarpinu i kvöld. Mac var
þekktur fyrir framtakssemi sinal.
Kimberly hélt sig út af fyrir sig i þessu
sérstaka geðveikrahæli. Tæknimenn
sveimuðu í kringum hana og gengu úr
skugga um Ijós og hljóðnema. Bæði
með óþolinmæði og i grini bandaði hún
frá sér áköfum höndum tæknimanns
sem var að festa þráðlausan hljóönema á
blússu hennar.
„Stúdíó B, þetla er þráðlaus," sagði
hún með ákafa i röddinni. Furðuleg
blanda af fólki i alls konar klæðum
streymdi nú inn i salinn.
Ungur, slánalegur, skeggjaður maður
i UCSB-bol innanundir silkiskikkju lét á
sig Ijósbláan túrban og settist niður fyrir
framan bongótrommu samstæðu. Þybb-
inn kvenmaður. alsettur glingri. æfði
nokkrar framandi hreyfingar, sem löld
ust vera magadans. Til hliðar var ungt
par klætt i smóking og kvöldkjól og
raddaði nokkra tóna. sem virtust vera
byrjunin á óperu. Einn rafvirkjanna
ranghvolfdi hæðnislega i séraugunum.
„Halló. hvað gengur á? Er einhver
þarna? Mac. ertu þarna?" Biðjandi rödd
Kimberly var þurrleg þegar hún brá sér
úr atvinnugervi sinu.
„Mac. hér." Yfirmaður hennar svar
aði henni annars hugar. „Hvaðer að?"
„Við þurfum að minnsta kosti tvær
minútur áður en þú skýtur á okkur.”
byrjaði hún. „Getur þú gert þetta eftir
auglýsinguna?"
„Það er ekki hægl.” sagði hann á
kveðinn. „Þetta er siðasta atriðið.”
„Getur þú ekki að minnsta kosti gefið
okkur tvær?"
Með skeiðklukku i hendinni svaraði
hann: „Við ættum að byrja að mynda
ykkur eftir fjörutiu sekúndur."
„Þú getur það ekki." sagði hún í
hræðslutón. „Við erum ckki með
myndatökumann."
„Hvar i fjáranum erGeorge?"
„Hann fór að pissa," svaraöi hún blátt
áfram. „Hvað viltu að ég segi þér. Hann
læsti myndavélinni áður en hann fór."
Mac andvarpaði þreytulega og sagði
við sljórnandann. „Láttu Pete draga
þetta. Hún er ekki tilbúin."
Kimberly notfærði sér hléið til þess að
leggja frani áætlun sina. „Ég vil að þið
byrjið með nærmynd af mér. Svo þegar
ég er búin að kynna þau, þá dragið þið
fram bakgrunninn.”
„Enginn vandi. Náðu bara i George."
Hann bætti höstuglega við: „Og segðu
þessari magadansmær að taka þessu ró-
lega. Mér list vel á þetta, en þetta er fjöl
skyldudagskrá. Ef hún hristir sig of
mikið og brjóstahlifin hrekkur af henni.
þá eruni við i stórvandræðunt. Þetta er
bein útsending."
„Ó, Mac," Kimberly andvarpaði
þreytulega. þessa þreytu var hún nýbú
in að öðlast með reynslu sinni sent kona
sent reynir að koma fagmannlega frant.
Magadansmærin (Kimberly vissi það frá
viðtali fyrir útsendingul var i framhalds
nánii i UCLA og var i þann veginn að
Ijúka prófi i fjölmiðlafræðum. Hún vildi
verða fréttastjóri hjá sjónvarpi. Hah.
hugsaði Kimberly nteð sér, biðum þar til
hún sækir um vinnu hjá Mac.
Meðan Mac var önnum kafinn viðað
lagfæra þessa litlu töf ræddu yfirmaður
hans. Don Jacovich stöðvarstjóri. og
Jerry Faulks markaðsráðgefandi sern
hafði mælt með Kimberly. um sameigin
legt val þeirra.
Jerry var eins og stolt foreldri og ósk
aði sjálfum sér til hamingju. „Hún er
stórkostleg. Ég vissi það. Ég bara vissi
það."
Jacovich bætti við: „Siðdegisáhorf
endum okkar hefur fjölgað um hálfl pró
sent siðan hún byrjaði."
„Ég veit það," sagði Jerry sjálfs
ánægður. „Rannsóknir okkar sýndu að
henni myndi ganga vel á Los Angeles
markaðinum. Það varðekkert úr henni i
Sacramento. Þessi stúlka kann að koma
fram — auk þess setn hún hefur til að
bera nokkra aðra augljósa kosti. Hún
ætti að komast alla leið."
Jacovich samsinnti. en innra með
honum var eitthvað sem mótmælti.
„Alla leið" þýddi sjónvarpskeðjur. það
þýddi New York. Ef hún var það góð
héldi hann henni ekki nema eill ár eða
svo. Hann hafði i varkárni sinni ráðið
hana aðeins til eins árs með annað ár i
huga. Kannski hann ætti að byrja á
nýjunt samningaviðræðunt. Nei. það var
ekki hægt að halda heitri lumrnu með
jámköldum sanmingi. Það væri liklega
betra. hugsaði hann. að nota hana svo
sannarlega. auka áhorfendafjölda sinn.
hagnýta sér hylli hennar og að lokum of-
nota hana. Einn fugl i hendi. . .
Rétt eins og Jerry læsi hugsanir hans
spurði hann: „Hvað finnst þcr unt
klæðaburð hennar?"
„Góður. góður." Jacovich kinkaði
kolli. Honum likaði útlit hennar vel. tal
hennar. hvernig hún las. likaði allt við
hana nema að hún varð stundum fullal
varleg.
„Fötin gætu verið meira æsandi. býst
ég við.” viðurkenndi Jerry. „Hún ein
42. tbl. Vikan 17