Vikan - 18.10.1979, Blaðsíða 23

vélinni. „Heyrðu, vertu i Ijósinu, mann
eskja,"
„Ég sagði að þetta væri nógl” rödd
Kimberly varstálköld.
„Jæja. allt í lagi. viðgetum alltaf tekið
þetta seinna."
„Eruð þið tilbúin?" Gibson rétti þeim
hjálmana. „Santa stærð passar öllum.
Þaðer teygjuband inni í þeim.”
„Mér finnst svo gott að hafa svona á
höfðinu," sagði Hector, „því að höfuð-
mótin á mér hafa aldrei gróið saman
síðan ég var barn. Það er ein ástæðan
fyrir þvi að ég fer aldrei inn í Volks-
wagen."
„Svona nú," sagði Richard. „Éttu
baunafrauð og ostborgara. það herðir á
þér hausinn."
„Við étum jalapenopipar. Siííi!"
„Hamingjan sanna!" stundi Kimber-
ly. „Þessi skólastrákaháttur. Hvað er
eiginlega að ykkur tveimur? Viljið þið
ekki gera þetta þegar þiðeruðeinir?"
„Sjálfsagt. kennari." Riehard glotti.
„Þú bendir okkur bara á hlutina og við
myndum þá. Heyrðu. Gibson. sagðir þú
uð við mætt.um mynda á geyntis-
svæðinu?"
„Ég er hræddur um ekki, ekki meðan
verið er á linunni. Það er að segja starf
andi. Ég held að það sé best að ég fari
fyrir. Fylgið mér bara . . .” Hann stefndi
út um dyrnar.
Aður en þau fóru út úr herberginu tók
Richard upp plast,.úranium"kúluna og
stakk henni milli tannanna. „Snertu ntig
ekki." hvislaði hann grimmdarlega að
Kintberly. „Ég breyti þér i rafmagns
tannbursta."
„Richard,” hvislaði Kimberly milli
samanbitinna tannanna. „Ef þú eyði-
leggur þetta tækifæri fyrir mér, tikarson
urinn þinn, þá drep ég þig. Skilur þú það.
barnalegi, sjálfselski tikarsonur."
„Pantela!" sagði Richard uppgerðar
lega. „ Mér datt aldrei í hug að þú bærir
slíka umhyggju."
Hún gaf honum olnbogaskot i mag
ann. „Og þetta,” hvislaði hú'n. „er bara
byrjunin."
Þau eltu Gibson eftir löngunt algjör
lega tómum göngum. vel lýstum en
gluggalausum. Þetta var einkennileg til
finning. einhvern veginn. hlaðin orku
og dulrænu. Já, hugsaði Kimberly.
jafnvel hættu.
Á vissum stað lyfti Gibson upp hand
ieggnum og þessi litla lest stansaði.
Hann gerði sig líklegan til að opna mjög
stóra og þunga málmhurð sem merkt
var „óviðkomandi aðgangur bannaður"
og á var mynd af þrem blöðum i gulurn
og rauðum lit, einkennismerki kjarn
orkualdarinnar, viðvörun um geisla
hættu.
„Þetta er túrbinuherbergið," sagði
Gibson. Hann sneri sér að Richard. „Þú
mátt taka myndir af því sent þú vilt frá
þeim stöðu r, sem ég fer með ykkur á. En
reyndu ekki að koma nær nema tala við
mig fyrst.skilið?"
Þau gengu inn og það var eins og
þeint væri gefið högg þegar þau kontu
inn i allan þennan hávaða. Tvö hundruð
feta langar túrbinurnar snerust í stórunr
stálhyikjum, eins og vespur að vakna.
Þær gáfu frá sér iskrandi urrhljóð sem
ekki aðeins skar í eyrun heldur líka í
hjartað. Kimberly hrökk við og fékk
svima, hún fölnaði og greip í handriðið
til þessaðstyðja sig.
Gibson hrópaði eitthvað til hennar
sem hún ekki skildi í fyrstu. „Hrikalegt,
finnst þér ekki?" endurtók hann og
brosti traustvekjandi.
Hún kinkaði kolli. hún þorði ekki að
opna munninn, því hún fann fyrir vax-
andi ógleði innra með sér. Það var eitt
hvað heillandi við að vera svona nálægt
þvílíkri orku. en það var líká eitthvað
klígjukennt við það. Hún gerði sér grein
fyrir því að hún var mjög nálægt
miklum dauðavaldi jafnt sem lifgjafa.
Hún þráði ákaft aö flýja. aö hlaupa út i
kyrrt ferskt loftið og sólskinið; en hún
var nógu mikil atvinnumanneskja til
þess að bæla niður ótta sinn, láta sem
hún fyndi ekki fyrir velgjunni og Ijúka
verki sínu.
Alls staðar voru risastórar pipur mál-
aðar skærunt litunt til þess að einkenna
starfscmi þeirr;;. gríðarleg snúnings
handföng. eins stór og körfuboltakörfur,
staflar af alKkonarmælunt og mikið af
hjálparvélum — Uæluni, þjöppum og
pressum. Margar þessara véla gáfu frá
sér sjálfstætt bakhljóðog yfir öllunt saln
unt var sérstakl andrúmsloft. ózón -
loft sem myndast við rafsegulvinnu.
Richard virtist færast í ham við slikt
framandi umhverfi. Hann athugaði Ijós
mælinn sinn. stillti myndavélina. kraup.
beygði sig og var á sifelldu iði. Hector
fylgdi honunt cftii með hljóð-bómuna.
stillti segulbandstækið sitt og gekk úr
skugga um gæði hverrar hljóðupptöku.
Það tók Kimberly nokkurn tima að
jafna sig nógu ntikið til þcss að konta
rneð spurningar sinar. Hún leit á hönd
sína. sem enn hélt þétt unt handriðið og
sá að hnúarnir voru hvitir. Gibson tók
eftir þessu. „Þetta grípur mann. er það
ekki?"
„Svo sannarlega." hún brosti veiklu-
lega.
„Við förunt ekki meðskólabörn hing-
að inn — ekki yngstu bekkina það er að
segja. Þetta er of ógnvekjandi. En þetta
er ekkert frábrugðið hverju öðru stóru
raforkuveri. Aðeins stórar túrbínur. ekk
ert annað. En i fyrstu liræða þær úr
manni liftóruna."
„Hve gamalt er verkY’"
„Það tók til starfa fyrir um það bil
fjórurn árum. En það var næstum tólf ár
í byggingu. Þegar ég scgi byggingu þá
skilur þú að ég á við að byggja, innrétta
og prófa — mjög nákvæmlcga Eitt i
einu. Og hvert þrep varðað hljóta viðui
kenningu kjarnorkumælingamanna. Svo
þetta er seinlegt verk. Eins og ég er viss
um að þú samþykkir að það á að vera.
Já. meðal annarra orða. ég skal láta þig
fá staðreyndablað áður en þú ferð svo þú
getir notað það |x;gar þú setur þáttinn
saman. Það veitir svör við mörgum
spurningum sem þú átt cftir að spyrja
núna. En spurðu sanu."
„Allt í lagi." sagði Kintberly. „Ég
hugsa að Richard sé búinn að mynda
nóg hérna inni. Oetum við ekki farið
eitthvað — útfyrir, þar sem við þurfum
ekki að hrópa á hvort annað?"
„Vitaskuld." Gibson brosti, Hann
benti á dyr og tók uni handlegg hennar.
hinir cltu.
Um leið og þau kontu út fyrir fann
Kimberly til mikils léttis. kæfandi há-
vaðinn hafði'verið lamandi.
„Eruð þið ckki með annað orkuver.
ekki langt i burtu. sent þið eruðað koma
i gang?" spurði Richard.
„Jú," sagði Gibson. „við vonumst til
að koma Poim Conception verinu af
stað eftir nokkrar vikur. Það var eiti
hvaö talað unt að ég færi þangað til að
bvrja með. cn þaðer ekki ákveöið."
„Það er satt." sagði Kimberlyog núna
fór þetta að rifjast upp fyrir hcnni.
„prófin eru í gangi núna. er þaö ekki?
Reyndar minnir mig að ég hafi scð eilt
Itvað um það á áætluninni að við ættum
að lita á það."
„Það vona ég." sagði Gibson. „Það
verður heilmikil reynsla fyrir ykkur. Þar
er svo sannarlega farið í saumana.
Framli. i næ\ia hlai'ii.
f
/ ;j| ■ ;í|
;;

Eim aukin
þjónusta!
Ókeypis eyðublöð á afgreiðslunni:
Dagblaðið er smáauglýsingablaðið
BÍH: Sölutilkynningar, tryggingabréf, víxlar, afsöl. Dagblaðið afgreiðsla Þverholti 11 sími 27022
Lausafé: Kaupsamningar, víxlar.
Húsnæði: Húsaleigusamningar.
Miðstöð smáauglýsingaviðskiptanna
Smáauglýsingaþjónustan.
'h
iBIABIÐ
Dagblaðið er smáauglýsingablaðið Afgreiðsla Þverholti 11, sími 27022
4*. tbl. VlkaN U