Vikan - 18.10.1979, Blaðsíða 35
Fimiti mínútur med
WILLT BREINHOLST
Þýð: Eirikur
Jónsson
Dag einn fór Fluffy-Mae til
Pawnee Rock þeirra erinda að
heimsækja Lizzybelle dóttur
sína, sem lá á sæng. Það eina
ætilega sem hún skildi eftir á
heimilinu handa Lazy Luke var
karfa full af ertum sem hún
hafði fengið að tína í ertugarði
Jarfs nábúa síns, og á því átti
Luke að lifa þangað til hún
kæmi aftur eftir 8-14 daga. Og
það hefði Luke sjálfsagt getað
gert ef hann bara hefði nennt
því vegna þess að í Muddy
Creek var nóg til að borða fyrir
alla þá sem nenntu að hafa fyrir
því.
En Lazy Luke var ókristilega
latur eins og margsinnis hefur
verið tekið fram og þegar Fluffy-
Mae sneri til baka kom hún að
Lazy Luke sitjandi í skugganum
við húsið þeirra — dauðum úr
hungri. Ertukarfan stóð
óhreyfð' á eldhúsborðinu þar
sem Fluffy-Mae hafði skilið
hana eftir.
— Ain’t tough! muldraði hún,
við þessu hefði mátt búast.
Jæja — það var farið með
Lazy Luke í líkbrennsluna í
Little Rock, þar var hann settur
í ofninn og brenndur alla leið
inn að sinni lötu sál. Alllöngu
síðar kom eiginkona Jarfs
bónda, Sara feita, í heimsókn til
Fluffy-Mae til að athuga
hvernig málin stæðu.
— Howdy! sagði hún.
— Howdy! svaraði Fluffy-
Mae þar sem hún sat á eldhús-
kolli og hámaði í sig vatns-
melónu.
— Hvernig gengur?
Fluffy-Mae leit glaðlega upp
úr vatnsmelónunni.
— Alveg ágætlega, Sara mín,
loksins hefur mér tekist að fá
Lazy Luke til að hreyfa sig!
Hreyfa sig! Holy smoke!
hrökk út úr Söru, en Luke er
búinn að vera dáinn í mánuð!
Þér er ekki alvara þegar þú segir
að þú hafir fengið hann til að
hreyfa sig?
— Sjáðu bara sjálf! sagði
Fluffy-Mae og teygði sig bros-
andi eftir litlu glasi sem stóð á
hillunni fyrir ofan hana.
— Sjáðu bara hvernig hann
þeytist fram og til baka, þessi lati
gaur... sjáðu bara.
Fluffy-Mae hafði sett öskuna
af Lazy Luke í stundaglas.
42. tbl. Vikan 35