Vikan - 01.11.1979, Blaðsíða 19
hafði heyrt þetta allt saman áður auk
þess sem hann var of upptekinn af við-
burðum dagsins.
„Tuttugu ár í leiðindum." sagði hann
og gretti sig, ..tuttugu sekúndur í
hræðslu. Það ætla ég að kalla sjálfsævi
sögu mína. Ef ég skrifa nokkurn tíma
sjálfsævisögu mína. Ef ég lifi nógu
lengi."
„Já. jæja —” Spindler var nú risinn
upp af stólnum. „Það er öruggt að núna
byrjar þessi vanalega nornaveiði. Þeir
verða alltaf að finna einhvern. eitthvað
til þess að skella skuldinni á. Hvað held
ur þú að langt verði þar til snuðrararnir
demba sér yfir okkur?"
„Undir eins í fyrramálið. Vanalega
myndu þeir bíða i nokkra daga. Búa sig
vel undir það. En þeir hafa ekki tíma til
þess núna. Ekki þegar yfirheyrslurnar
á Point Conception eru í aðsigi. Þeir
vilja ljúka þessu af strax.
„Það er satt." sagði Spindler. „Það er
þá best að ég taki kvöldið snemma. Sé
þig. Jack. Líttu við hjá okkur."
Jack veifaði til hans annars hugar og
hélt svo áfram að stara í glasið sitt.
Honum fannst hann gamall og þreyttur
og verst af öllu fannst honum að hafa
verið þaninn til hins ýtrasta. Lætin í
orkuverinu þá um daginn höfðu reynt
cins mikið á hann og hægt var. krafist af
honum allrar reynslu hans. kunnáttu og
meðfæddrar skynsemi. Alls. Hann vissi
þegar hættan var liðin hjá að hann átti
engan varaforða. Og það skelfdi hann.
Hvaða lausn myndi honum detta i hug
næst þegar svona lagað gerðist? Nú.
jæja, huggaði hann sjálfan sig. hann var
Hún og Richard vissu alls ekki hvað
var að gerast. Já. það gat verið að þau
hefðu sýnt eitthvað sem gaf til kynna
miklu meiri hættu en raunverplega
varð. Já, það gat verið svolítið óábyrgt.
En hins vegar....
Og hins vegar....
Það var mikið um hins vegar. hugsaði
Kimberly. Kannski sáu þau byrjun á
hættu sem leið hjá á elleftu stundu. Alla
vega leit það út fyrir að vera svoleiðis. og
eins á filmunni. Það jafnaðist ekkert á við
að hafa kvikmyndað sönnunargagn fyrir
þvi sem maður hafði séð. Fréttaskýrsla
henrta'r, jró hún hefði verið heldur hlu(-
dræg, hefði verið mjög styrkt1 vegná
filmunnar.
Hefði getaðorðið, huggaði hún sig við
að lokum. Hefði líka getað orðið stóra
stundin fyrir Kimberly Wells. Tækifæri
til þess að sýna að hún var enginn
venjulegur fréttaþulur. heldur einhver
sem vissi hvað gera ætti við sjóðheita
frétt. þegar hún lenti i kjöltu hennar.
Rödd truflaði hugsanir hennar.
„Kimberly Wells. Þrjátíu sekúndur eftir.
Kimberly Wells."
Hún stóð upp úr stól sínum og gekk í
áttaðsviðinu.----------
Harmons Bar & Grille leit út eins og
það hefði verið skreytt af skipuleggjara
„Gilligans Island" eftir þriggja vikna
drykkju. Þarna voru pálmamottur,
44. tbl. Vikan 19
bambusraftar. hörpudiskar og netakúlur
úr gleri og allt var hulið neti, nenta
afgreiðsluborðið og kvennasalernið. Og
jafnvel það var merkt Wahine eða
Nooky Nooky eða einhverju slíku bulli á
hawaisku hrognamáli. Bjórskilti Hamms
með sínum ævinlega bláa sjó stungu i
stúf viðgervilegt Pólynesíuandrúmsloft-
ið, en enginn mótmælti. Þetta var smá-
hluti af Bora Bora staðsettur i San
Fernando dalnum og fastagestunum
líkaði vel að það minnti þá á þann tima
sem þeir voru i herþjónustu — aðallega
i flotanum — og að bjórinn var alltaf
kaldur.
Þrátt fyrir allt þetta Suður-Kyrrahafs
glingur. hafði vínstofa Harmons dregið
til sin I gegnum árin nokkurn hóp af
fastagestum. aðallega frá Ventana orku
verinu, ópinbert starfsmannafélag. Innst
í salnum vöppuðu þrír eða fjórir
náungar í kringum billjardborð og
drukku bjór og léku Eight-ball. Við
annað borð, miðja vegu milli afgreiðslu-
borðsins og plötusjálfsalans og rétt hjá
karlasalerninu. sátu Jack Godell og Ted
Spindler hnípnir yfir drykkjarföngum
sínum. Þetta var uppáhaldsborð Jacks
og þar sem hann var piparsveinn kom
hann við hjá Harmon á næstum hverju
kvöldi vikunnar og húsráðendur létu
miða. sem á stóð frátekið. vera á
borðinu. Miðinn var stolinn af hóteli i
San Fransiskó.
Báðir voru mennirnir í skyrtununt
einum að ofan. Báðir voru þeir byrjaðir
á öðru glasi af Seagrams og Seven og
hvorugur þeirra sagði mikið. Þeir höfðu
átt þreytandi. ef ekki hættulegt. siðdegi
og það var gott að vera kominn á stað
sem minnti bæði á félagsheimili og loft-
varnarbyrgi.
Godell leit á glösin og sneri sér að
Harry Blandara — Harry var með skir
teini bak við afgreiðsluborðið þar sem
staðfest var að hann hefði lokið nám
skeiði í blöndunarfræðum, samanber
nafnið. „Blandaðu fyrir okkur annan
umgang, kunningi."
„Nei, heyrðu nú. Jack —” mótmælti
Spindler.
„Svona nú. Þú átt skilið smávegis."
„Það er víst satt," andvarpaði
Spindler og hugsaði enn einu sinni um
það sem gerst hafði þá um daginn. „Ég
vildi gjarna sitja hérna og drekka mig
fullan. en Alma er búin að bjóða krökk
unum í mat og ef ég kem ekki við í búð-
inni og kaupi súkkulaðiís þá gengur
yngsta barnabarnið mitt hreinlega af
mér dauðum. Stundum veit ég ekki
hvort ég á að hlæja að krakkanum eða
veita henni ráðningu. Hvað ætlar þú
aðgera?”
Godell varekki beint aðhlusta. Hann
og einhvern veginn höfðu þcir komist af.
En það hafði aðeins munað hársbreidd.
Godell hafði verið yfirverkfræðingur
á kjarnorkukafbáti, með fulla ábyrgð
fyrir stjórnun orkuvers. Og hann haföi
starfað á Ventana alvcg frá upphali.
Hann efaðist aldrei. eða hafði aldrei
efast fyrr en i dag. unt hæfileika sína.
Það sem olli honunt mestum óþægind
um vegna dagsins I dag var að hann
hafði haldið að hann hefði lausnina á
vandanunt þegar hann þurfti svo að taka
þveröfuga ákvörðun á síðustu mínútu.
Og Kann vissi að það hafði verið síðasta
minútan. Ein enn.... hann skalf.
Hugsanir hans voru truflaðar þegar
Harry Blandari kom með nýjan drykk
fyrir hann. „Heyrðu, þú færð þér svo
einn enn, er það ekki,” sagði Harry. „Sá
næsti er á kostnað hússins."
„Nei. þakka þér fyrir. Harry." Godell
leit upp. „Þetta ætti vist að fylla brús-
ann. Heyrðu — eru þetta fréttirnar sem
eru i sjónvarpinu? Heldur þú að þú
hækkirekki aðeins?"
Jack tók glasið silt og gekk að
afgreiðsluborðinu svo að hann gæti séð
betur á litasjónvarpið. Hann kom timan
lega til þess að sjá skinandi tcnnur Petc
Martins og heyra hann tilkynna: ,.0g
hér er svo Kimbcrly Wells nteð „Kíkt á
Kaliforníu"."
Jack horfði ólundarlega á þegar