Vikan - 01.11.1979, Blaðsíða 37

LJönin á Delos eru mjnjsr um Ulandi mannlff á eyðieyju.
Hvft þöfc kirfcnenna á Mykonos fara vei vtf fagutfolátt
haftf.
Poros er
einn hinna
ótaimörgu
skemmtiiegu
grisfcu
sjávarfossja.
Greinarhöfundur situr hér asna upp á gígbarminn ó Þira.
Hvort tveggja var fyrir utan ramma
hópferðarinnar.
Siðan vorum við mætt við Knossos,
þegar hliðin voru opnuð. Viðgátum þvi
skoðað mikinn hluta hallarinnar i ró og
næði, áður en flóðgáttir hópanna
opnuðust og ólift varð á staðnum fyrir
hita og leiðsögumönnum.
Rústir Knossos eru furðulegt dæmi
um hámenningu, sem fyrir 40 öldunt
byggði fimm hæða hús með baðkerum
og vatnssalernum, reisti enga virkisveggi
og elskaði friðinn. Þetta getum við séð i
dag, af þ' í að höllin eyddist, þegar eyjan
Þira sprakk i loft upp árið 1450 fyrir
Krist og huldi allt ösku og vikri.
Vinur okkar, leigubilstjórinn. bauð
okkur nú upp á kaffi og ouzo á eigin
kostnað, áður en haldið var til forngripa-
safnsins og skips. Þar lágum við svo i leti
og horfðum á rúturnar skila af sér
þrútnum og þreyttum samferðamönn-
um.
Einkasamningur við
essreka
Sama kvöld var svo siðasti áfanga-
staðurinn á fyrrnefndri Þiru. sem suntir
ekki í hópferðina til rústanna í Lindos,
heldur verja öllum deginum á eigin
spýtur i gamla bænum, I skjóli hallar
stórmeistarans og öflugra virkisveggja
krossfaranna.
Við skoðuðum allan • bæinn, kross-
farahverfið, viðskiptahverfið og
tyrkneska hverfið, Þetta var fallegur
bær og furðulega ekta, þrátt fyrir gifur-
legan fjölda ferðamanna. Við klykktum
svo út með þvi að ganga eina hringferð á
sjálfum borgarmúrnum i einn og hálfan
klukkutima.
Ég held ég sé búinn að fá næmt nef
fyrir góðum veitingahúsum. Á griskum
hádegisverðartima um klukkan tvö stóð
ég fyrir framan Alexis, sem er sjávar-
réttastofa milli gatnanna Sókratesar og
Hippotons, nær Sókratesi. Ég fann, að
þetta hlyti að vera góður staður.
ínœstu Viku:
Þau eru bæðifrönsk ogfín
lnni tifuðu þrjár tegundir lifandi
skelja. Og þar lágu nýveiddar rækjur og
fiskar Miðjarðarhafsins. Þarna úti í
garði slógum við hjón upp dýrindis
veislu með góðri hvitvinsflösku. létum
alla gönguþreytu liða úr okkur og
öðluðumst kjark til að leggja til atlögu
við múr krossfaranna. Sannarlega fyrsta
flokks veitingahús og samt aðeins 4.000
krónurá mann.
Svo lágum við í skipslauginni meðan
aðrir farþegar voru i hanastéli skip-
stjórans. Hvað hefur maður líka að gera
við „dry martini" í landi, sem býður upp
á ouzo?
í kaffi hjá leigubílstjóra
Morguninn eftir áttum við kost á að
kaupa hópferð til hinnar frægu hallar.
Knossos á Krit, fyrir 10.000 krónur
(tveir miðarl en vildum ekki. Við vorum
snemma á fótuni. hittum leigubilstjóra á
bryggjunni og vildi hann aka okkur fyrir
9.000 krónur. Það var frábær
samningur.
Fyrst fór hann með okkur upp á hæð
með góðu útsýni yfir borgina Iraklion.
Þar á hæðinni er grafið góðskáldið og
Kritarinn Nikos Kazantzakis. sem
meðal annars samdi söguna unt Zorba.
Siðan fór hann með okkur lil sunnu
dagsmessu i grisk-orþódosku kirkjunni.
44- tbl. Vikan 37