Vikan - 01.11.1979, Blaðsíða 41
hún sagði stuttaralega að slikt þyrfti
ekki.
þau höfðu ekið lengi áður en Gary
skildi hvað fyrir henni vakti: Hann sá
vegaskilti, Risely.
Kate ók i gegnum þorpið, framhjá
bensinstöðinni og stansaði við símaklefa
lengra i burtu. Þaðan hringdi hún i lög-
reglustöðina i Wattleton og notaði til
þess nokkuð af því sem hún fékk til
baka þegar hún greiddi fyrir bensinið.
Hún fann númerið i simaskránni. hún
hafði |rað á tilfinningunni að með því að
hringja i 999 kæmist hún ekki í samband
við þann sem ynni að morðmáli Söndru
King.
1 úthverfum Wattleton ók fram hjá
henni hvítur Ford Escort lögreglubíll.
honum var ekið af lögreglumanni, sem
sendur hafði verið á Svarta svaninn til
að spyrjast fyrir um einmana konur, sem
eytt hefðu þar síðustu helgi. Hún elti
hann. Það voru miklar likur á því að
hann væri einnig á leið til lögreglustöðv
arinnar.
„Það er hún! Það er Kate Wilson!
Það var hún sem hringdi. Hún er niðri
og er með hann með sér — Gary
Browner
Firth kom nú i annað sinn askvaðandi
inn á skrifstofu Baileys.
„Hvað...?”
„Það er satt herra. Hún ók á eftir
Stanley lögregluþjóni sem var að koma
frá Risely. Elti hann inn á bilastæðið og
þrýsti á flautuna i Minibilnum sinum —
bib, bíb," hermdi Firth eftir, utan við
sig. „Við erum með Browne i yfir-
heyrsluherbergi," bætti hann við, öllu
rólegri. „Og það er læknir á leiðinni —
hann er slasaður. Berry er hjá honum og
Stanley lítur eftir frú Wilson. Það er
alveg áreiðanlega hún, herra. Hún er að
visu ekki með nein persónuskilríki en
þetta er bilnúmerið sem við fengum hjá
Ferringhamlögreglunni. Þetta er líka
áreiðanlega Browne — lifandi eftirmynd
raðmyndanna.”
„Hefur hann játað?" spurði Bailey
þegar hann fékk málið.
„Ekki ennþá. herra. Við töldum best
að bíða eftir þér,” sagði Firth. „Ég held
]dó að hann eigi eftir að gera það. Hann
hefur komist í hann krappan eflir
útlitinu aðdæma."
Það tók nokkurn tima að gera skýrslu
Kate. Hún bauðst til aðskrifa hana sjálf
en Firth neitaði og sagði að lögreglu-
maður myndi gera það. Þó lögreglan
væri vinaleg I alla staði virtist öll
Glæsileiki
cinkcnnir hcimilisKvkin frá A/'.S', A'orcf>i.
bú fívrt) allt í cltlhúsit) í tízkulitum, cldavclur
f’ujúf’leypa, ktvliskápu, Irystiskápu, frystikistur tty
uppþvoltavclur.
rr *
m
— Tryggur heimilisvinur.
EINAR FARESTVEIT & CO. HF
BERGSTAÐASTRÆTI 10 A
Simi 16995.
framganga ætla að verða endalaus. Kate
lýsti öllu sem gerst hafði frá föstudags-
kvöldi og áfram. Það eina sem hún lét
undir höfuð leggjast að nefna var
samband hennar við Richard, hún sagði
aðeins, að hún dveldi stundum yfir helgi
á Svarta svaninum.
„Það er kannske afbrot að nota rangt
nafn," sagði hún. Þetta var erfiðasti
hlutinn. „Ég byrjaði að fara svona að
heiman þegar ég var yngri. Móðir min
— við búum saman — hefði ekki þolað
slíka eyðslu svo að ég lét sem ég væri að
heimsækja vinkonu mina. Þessi vinkona
min vissi alltaf hvar ég var ef svo færi aö
móðir min veiktist — hún er gömul og
veikburða. Ég notaði falskt nafn vegna
þess að ég — hér — ég er ekki mjög
fáguð manneskja og það veitti mér
sjálfstraust aö þykjast vera ekkja.”
„Ég skil, ungfrú Wilson." Firth sýndi
engin merki undrunar og bað hana að
halda áfram sögu sinni.
Það var Hawksworth rannsóknarlög-
regluforingi sem kom inn meðan yfir-
heyrslan stóð enn yfir og sagði: „Við
erum búnir að segja lögreglunni í
Ferringham að þér séuð heilar á húfi,
ungfrú Wilson. Viljið þér sjálf hringja í
dr. Stearne?"
Kate, sem hingað til hafði verið mjög
róleg. starði nú á þá báða. „Dr.
Steame?" sagði hún lágt.
„Hann hafði samband við Meredith
rannsóknarlögregluforingja í Ferring-
ham um leið og hann sá að hvarf yðar
gæti verið tengt morðinu á Söndru
Allir þekkja isinn frá Rjómaísgerðinni
LAUGALÆK 6 SÍMI 34SSS
\ ÞESSARI GLÆSILEGU ÍSBÚÐ GETURÐU
FENGIÐ KAFFI, KAKÓ, KÖKUR, SAMLOKUR,
PIZZUR, HAMBORGARA, PYLSUR, PÆ MEÐ ÍS,
BANANABÁTA, ÍS-MELBA OG ALLA OKKAR
SÍVINSÆLU ÍSRÉTTI.
Opiö
frá kl. 9-23.30
Lítið inn í ísbúðina að
Laugalæk 6, og fáið ykkur
kaffi og hressingu/ takið
félagana með.