Vikan - 29.11.1979, Blaðsíða 32

hjá. „Hvað er nú, Jack? Það reyndist í
lagi meðdæluna. Þú varst þar."
„Venjuleg próf, Herntan. Þau segja
okkur ekki ncitt."
„Hvað áttu við með þvi? Þú þrælaðir
henni upp i 110 prósent hraða. Ef það
kæmi ekki upp unt galla, hvað gerir það
þá?"
„Herman. hlustaðu nú á mig. Þessi
prófun sýnir okkur ekki hvað gerist ef
eitthvað óvænt kemur fyrir. Skilur þú
ekki hvað ég á við? Ef hnykkur kænti á_"
„En, Jack, það er bara —”
„Skollinn hafi það, Herman, hlustaðu
á mig!” Þetta var skipun og hún gerði
De Young svo bilt við að hann sneri sér
alveg við og starði á Godell. Bæði God
ell og De Young höfðu verið í flotanum
og báðir báru þeir virðingu fyrir völdum.
í þeirri aðstöðu var De Young, sem
framkvæmdastjóri orkuversins, augljós-
lega settur yfir Gtxlell, sem verkstjóra.
(iodell hafði þverbrotið viðteknar
venjur. Þetta var nóg til þess að De
Young setti steinhljóðan.
„Ég var að fara i gegnum gæða
trygginguna," sagði Godell, „og ég
fann nokkra vanrækslu hjá verktakan
um, sem tók þetta að sér, í skjölunum
um stoðir dælunnar. Svo ég ákvað að
lita á röntgenmyndirnar. Hérna, littu á
þær.”
Hann ætlaði að fara að rétta
myndirnar til De Youngs, en svo
hugsaði hann sig betur um og hélt þeim
uppað nálægu ljósi.
KJARN-
UEIÐSI.A
Tll. KÍNA
„Þær eru alveg eins. Sérðu það ekki,
Herman?" sagði Godell. „Þetta er sama
rnyndin aftur og aftur.”
De Young blés frá sér. „Hamingjan
sanna, Jack. Þú getur ekki ætlast til að
þessir verktakar skili hverju einasta
plaggi sem ríkið krefst. Nú, þeir tóku
ekki allar þær myndir sem þeim var
ætlað að taka? Og hvað með það? Og
hvað sem þvi líður eru þessar röntgen-
myndir orðnar sex ára gamlar."
„Það er einmitt það," sagði Godell
hvasst, „stoðirnar þarna niðri eru líka
orðnar sex ára gamlar.”
De Young yppti öxlum og rétti Godell
myndirnar aftur. „Ég skil ekki yfir
hverju þú ert að fárast, Jack. Ég er að
reyna að vera sanngjarn i þessu...." rödd
hans dvínaði. Hana skorti alla sann-
færingu.
„Að minnsta kosti," sagði Godell,
„þá ættum við að láta röntgenmynda
stoðir dælunnar að nýju. Það er örugg
asta leiðin til þess að verða viss."
„Fjárinn, Jack, það er út í hött.
Veistu um hvað þú ert að tala?
Auðvitað veistu það — fimmtán, jafnvel
tuttugu milljónir dala. Gleymdu þessu.
Ég á við að þetta gengur ekki. Það besta
sem þú gerðir væri að fara aftur í
stjórnsalinn, koma þessu af stað og láta
svo Spindler taka við stjórninni, en þú
tekur þér frí það sem eftir er dagsins.
Og ef þú vilt þá skaltu taka þér
frí á morgun lika. Ég held að þú þarfnist
hvildar, Jack. Ég held það svo sannar-
lega. Maður verðurstundum útkeyrður í
þessu starfi og ég held að þú hefðir gott
af smáhvíld."
Jack kinkaði kolli. Hann var eilitið
álútur, hann hélt á röntgenmyndunum i
lafandi hendinni. Það var ekki gott
að lesa það úr svip hans hvort hann væri
sammála yfirmanni sínum eða ekki. De
Young hafði kannski rétt fyrir sér,
honum hafði reyndar fundist sem hann
væri úrvinda. Og kannski þurfti hann á
hvíld að halda. En hann gat ekki losnað
við þá tilfinningu að jafnframt því að
hafna tillögu hans hafði De Young vísað
á bug þeirri einu leið sem fær var til að
komast að þvi hvað væri að.
Þegar myndirnar voru komnar í
umslögin og Godell var aftur kominn i
stjórnsalinn með nýjan vindil í annarri
hendi og kaffibolla i hinni, þá var hann
að nokkru leyti orðinn eins og hann átti
sér. Hann var útsævarkempan, gamli
skipstjórinn, reiðubúinn að taka við
stjórn í brúnni.
Allir tæknifræðingarnir voru tilbúnir
á sínum stað. Spindler sat við mælaborð
sitt og fylgdist með Godell, eins og fyrsti
fiðluleikari fylgist með hljómsveitar-
stjóra. Jack kinkaði eilitið kolli til
Spindlers. Hann svaraði strax:
„Allt tilbúið i kjarna. Túrbínan
komin I drif. Það er bein braut framund-
an, Jack."
Godell kinkaði kolli. Hann renndi
augum yfir hina fjölmörgu mæla og full-
vissaði sig um skýrslu Spindlers. Allt var
tilbúið til þess að fara I gang.
„Allt I lagi, strákar,” sagði Godell
hljóðiega, „geriðeins og vanalega."
Það var eins og allir mennirnir hefðu
verið settir i gang með einu handtaki. Þeir
tóku að toga í handföng, líta á mæla,
skrifa hjá sér minnisatriði og ýta á rofa.
Það var eins og herbergi fullt af sýning-
arbrúðum hefði skyndilega orðið lifandi.
„Kominn upp í þrjátíu prósent,"
kallaði Spindler.
Jack kinkaði til hans kolli og beindi
handarhreyfingu til hinna mannanna.
Rólega nú, sagði þessi hreyfing. Og eitt
af öðru tóku mælar, ljósaborð og þess
háttar að lifna við. Langt fyrir neðan
gátu þeir fundið daufan en vaxandi
titring þegar griðarstórar túrbinurnar
tóku að snúast hraðar og hraðar.
Framhald í nœsta blaöi.
ÁVALLT
í FARARBRODDI
TEIKNIPENNA
E”
E o'
Viðurkenndir úrvals pennar fyrir
atvinnumenn, kennararog námsfólk.
9 gerðir
Rotring teiknipennar og teikniáhöld fást í
þægilegum einingum fyrir skóla og
teiknistofur.
Tvöföld þétting í hettunni tryggir, að eigin-
leikar (Rotring Isograph) eru ávallt hinir
sömu, jafnvel þótt hann hafi ekki verið
notaður lengi.
it§)tring
isograph®
Allar nánari upplýstngar:
PENNAVIÐGERÐIN
Ingólfsstræti 2, simi 13271
32 Vikan 48. tbl.