Vikan - 06.11.1980, Blaðsíða 36

KAMPAVINS-
TAPPINN
Eg hafði boðið mínum ágæta
yfirmanni, hinum landsþekkta
útgefanda, til kvöldverðar. Þar
sem yfirmaður minn er, og ég
hef ekkert á móti því að geta
þess í vinahópi, sérlega fágaður
og menningarlegur hafði ég í til-
efni dagsins — þetta var jú í
fyrsta sinn sem hann borðaði
með okkur — keypt flösku af
kampavíni og ætlaði mér að
opna hana þegar kæmi að
kransakökunni.
Að sjálfsögðu vorum við
orðin dálítið spennt þegar kom
að kransakökunni og ég stóð
upp til að ná í kampavinsflösk
una. Ég hafði séð í fjölmörgum
kvikmyndum um fína fólkið
hvernig tappinn flýgur skemmti-
lega þegar maður hefur losað
málmþráðinn sem heldur
tappanum. Þegar ég fór að fitla
við þráðinn renndi ég því augun-
um yfir stofuna til að sjá I hvaða
átt væri best að beina flöskunni
svo tappinn ylli sem minnstum
skaða. Ég vildi síður að hann
lenti á glerkristallsljósakrónunni
og skemmdi hana, en það var
heldur ekki gott ef hann færi
neðar og lenti á einhverjum
glugganum og bryti glerið, þó ég
væri reyndar bæði með húseig-
endatryggingu og sér gler-
tryggingu I lagi. Loks fann ég
bestu áttina . . . og byrjaði
varlega að losa um þráðinn.
Maríanna hélt fyrir eyrun til að
sprengja ekki hljóðhimnuna
þegar hvellurinn kæmi. Ég gaf
henni merki, dálítið svekktur,
um að svona gerði maður ekki.
Þó maður hafi ekki kampavín á
borðum upp á hvern dag þá veit
maður nú hvernig á að haga sér
við svona tækifæri. Mér tókst
að losa þráðinn af tappanum,
lokaði augunum ósjálfrátt og
sneri andlitinu undan. En það
varð engin sprenging! Það
gerðist ef satt skal segja ekki
neitt. — Þetta var undarlegt,
tautaði ég.
— Fer hann ekki? spurði út-
gefandinn áhugasamur.
— Nei, sagði ég vonsvikinn.
— Reyndu að verma flösku-
hálsinn svolítið með hendinni.
Ég velgdi flöskuhálsinn svolítið
með hlýrri hendinni. En ekkert
gerðist enn. Útgefandinn tók við
flöskunni til að virða hana betur
fyrirsér.
— Þetta var merkilegt, sagði
hann.
— Ættirðu ekki að reyna að
hrista hana svolítið, lagði
Maríanna til og var svolítið
taugaóstyrk. Ég greip flöskuna
og hristi hana svolítið. Enn
gerðist ekki neitt. Svona lagað
hefði aldrei gerst i kvikmynd um
fína fólkið. Ef kampavínstappi á
að fljúga í kvikmynd, þá flýgur
hann. Á stundinni.
— Hvað nú? sagði Maríanna
ráðvillt.
— Tja, sagði ég, eftir þvi sem
mér sýnist helst er ekki um
annað að ræða en að nota tappa-
togara.
— Það er ekki hægt, sagði út-
gefandinn ákveðinn.
— Maður gæti kannski
plokkað svolítið í tappann og
hjálpað honum af stað, sagði
Maríanna. Ég greip silfurhníf af
borðinu eins og hálmstrá og
plokkaði smávegis í. Enn gerðist
ekkert. — Reyndu að setja hana
snöggt á borðið, hver veit nema
tappinn fljúgi þá af, sagði útgef-
andinn hjálpsamur. Eg skellti
llmliirinn 2l.m,irs 20.;i|iril
Þig hefur lengi langaö
ad breyfa til í kringum
þig. Nú skaltu láta
verða af því. Þér er
óhætt að sýna nokkra
dirfsku I samskiptum
við annað fólk en gættu
þess að særa engan.
X.iiilirt 21. .jiril 2I.iimi
Hristu nú af þér slenið
og sýndu að þú getur
líka verið hress. Þú
hefur allt of miklar
áhyggjur af smámunum
og þér hættir til að
mikla þá fyrir þér. Helgin
getur orðið ágæt ef þú
gleymir hversdags
önnunr um sinn.
Ttrhurarnir 22.mai 21.júni
l>cr hefur ekki tekist
sern best að láta enda
ná saman I fjármálum
undanfarið. Þú skalt
frekar draga úr eyðsl
unni en auka vinnuna
eða slá lán. Þetla eru
tímabundnir etfiðleikar
og óþarfi að steypa sér i
skuldir.
Kr.'hhinn 22.juni 2T. júli
Óvæntur atburður kann
að draga nokkur úr þér
kjarkinn. Berðu höfuðið
hátt og sýndu stað-
festu. Margir munu
sýna þér traust i erfiðri
aðstöðu og hafðu
hugfast að muna þeint
samvinnuna síðar.
l.ji’miÁ 24. jiiI■ 24. ii>ii»l
Þá átt erfilt með að
botna i eigin tilfinning-
um. Láttu I Ijós
velþóknun þina á þeim
sem þér þykir vænt um.
það gerir samskiptin
auðveldari. Þvi miður er
lífið oft flóknara en
æskilegt væri en það þýð-
ir ekki að láta hugfallast.
Mrvjan 24-iiiíiisl 2.4.scpi
Wr finnst fólk jafnan
vanmeta störf þín.
Reyndu að gera öðrunt
Ijóst mikilvægi þitt án
þess að upphefja þig unt
ol’. Ekki eru allar ferðir
til fjár en gleðin er það
sem gefur lífinu gildi.
%:»líiII 2!.si;pi. 2.\.i»ki.
Ýmis sntærri verkefni
heima l'yrir hafa setið of
lengi á hakanum. Slik
störf þurfa alls ekki að
vera niðurdrepandi ef
gengið er að þeim með
jákvæðu hugarfari.
Reyndu til dæmis að
koma fólki á óvart.
Spnrritlrckinn 24.»kl. 'ÍT.nm.
Ólund og geðillska
horgar sig aldrei. Ekki
er öðrurn alltaf Ijóst að
þú meinar ekki allt sem
þú lætur fjúka.
Hugsaðu ráð þitt.
minnstu eigin veikleika
og bættu úr þeim eftir
megni.
Ii»i>iii;ióiiriiin 24.n»i. 2l.iics
Lífið er býsna spenn-
andi um þessar niundir.
Beindu orkunni á réttar
brautir og láttu aðra
njóta góðs af dugnaði
þínum. Stutt ferðalag
um helgina verður þér
til góðs.
Sicinöcilin 22. dcs. 20. jan.
Þér gremst að geta ekki
veitt þér ýmislegt sem
þér finnst þú eiga skilið.
Sýndu þolinmæði og
gerðu ekki of miklar
kröfur. Einhver
kunningi þinn á i
erfiðleikum og gæti
þegið hjálp þína.
\alnshcrinn 2l.jan. I*>.fchi.
Þér er alveg óhætt að
hrista dálítið upp í ein
hverjum sem hefur lengi
farið í taugarnar á þér.
Mundu að sýna fyllstu
sanngirni. Ef þér finnsl
að sá hinn sami eigi
áminningu skilið ætti
þaðaðverða til góðs.
Kiskarnir 20. fclir. 20.mars
Þér þykir erfitt að taka
ákvörðun i einhverju
mikilvægu máli sem
snertir bæði þig og fjöl-
skyldu þína. Hafðu þvi
aðra með í ráðurn.
Mikilvægt er þó að
komast að niðurstöðu
sem fyrst.
44 Vikan 45* tbl.