Vikan - 28.10.1982, Blaðsíða 3

Úr heimi smáauglýsinganna:
. .. . og ég sem ætlaði bara að kveikja
á plötuspilaranum!!
Ferlega fýla ég mig illa!!!
Sjúklingurinn hafði legið
meðvitundarlaus í 15 ár. Skyndi-
lega komst hann til meðvitundar á
ný. Yfirlæknirinn skundaöi aö
sjúkrabeðnum og spurði hvernig
líðanin væri.
„Hún er ágæt,” svaraði
sjúklingurinn, „en mig langar til
að vita hvemig öörum manni
líöur. Hvemig hefur Eisenhower
forsetiþað?”
„Eisenhower er látinn,” svaraöi
læknirinn.
„Guö minn góður!” sagði
sjúklingurinn. „Þá er Richard
Nixonforseti!”
Og svo var það náunginn sem
var ólæknandi rómantískur þar til
penslínið uppgötvaðist. Maðurinn
hét Sigfús, kallaður Siffi.
Ruglaður maður, haldinn þeirri
áráttu að vilja ganga í kvenfötum,
reikaði inn í kaþólska kirkju og
settist á bekk. Presturinn gekk
skömmu síðar frá altarinu eftir
ganginum í átt að aðaldyrunum.
Hann var að sjálfsögðu íklæddur
litríkri hempu og sveiflaði reyk-
elsiskeri eins og tíðkast í kaþólsk-
um siö. „Nei — algjört æði,” kurr-
aði í fataskiptingnum í þann mund
er prestur gekk fram hjá honum,
„þú ert í alveg frábærum kjól. ..
en veistu að það er kviknað í vesk-
inuþínu?”
Mormónamir voru á vesturleið.
Könnunarhópur var sendur á und-
an leiðangrinum og kom til baka
til Brigham Young með fregnir
Utah-svæðinu sem var framund
an: „Veðrið er dásamlegt,
jarðvegurinn svo gjöfull að allt
vex án þess að við þurfum að
skipta okkur af,” sagði einn þeirra
sem höfðu farið á undan. „Svo er
stórt stöðuvatn fullt af fiski. Þetta
er fyrirheitna landið, ef við setj-
umst hér að þurfum við ekkert að
gera nema veiða f isk og elskast. ”
Úr nærliggjandi tjaldi heyrðist
skvaldur og hamingjusamur hlát-
ur 27 eiginkvenna mormónaleið-
togans. „Saltið stöðuvatnið,”
sagði Brigham Young.
- Uhm - eh - flamberaður hommi, ha?
43. tbl. Vikan 3