Vikan - 28.10.1982, Síða 39

Þýðandi: Anna
Þótt undarlegt megi
virðast fór allt að ganga á
afturfótunum hjá Hagvöru-
verðsmarkaðnum strax
þennan dag. Veltan minnk-
aði með hverri vikunni,
hverjum mánuðinum. I
fyrstu var ekki tekið neitt
sérstaklega eftir því að
veltan minnkaði, það var
talið að um tímabundið
ástand hlyti að vera að
ræða. En svo fór þetta að
verða grunsamlegt. Reynt
var að lækka vöruverðið
svolítið, en það breytti
engu, og þá var reynt að
hækka það dulítið en það
gagnaði heldur ekki.
Framkvæmdastjórinn
klóraði sér hugsi í hausn-
um, hnyklaði brýmar og
braut heilann. Það hlaut að
vera eitthvað aö hjá
starfsfólkinu.
— Starfsmenn verða að
vera vingjarnlegri við
viðskiptavinina, hjálp-
samari og liðlegri. Við
verðum að taka upp bros,
afgreiðslufólk sem kinkar
kolli og keppni um hverjir
séu almennilegastir við
kúnnann! hrópaði hann,
og allir deildarstjórarnir
og starfsmannastjórarnir
brostu og kinkuðu kolli.
Allt starfsfólkið var sent
á hraðnámskeið í vingjam-
leika. Það dugði engan
veginn. Veltan varð sífellt
minni.
— Þetta gengur fjanda-
kornið engan veginn, hana
nú! drundi í framkvæmda-
stjóranum sem barði í
borðið svo allir deildar-
stjórarnir stukku upp. —
Frá og með deginum í dag
tek ég málin í mínar eigin
hendur. Ég skal nokk kom-
ast að hvar skórinn
kreppir.
Svo vísaöi hann öllum
þessum gagnslausu sam-
starfsmönnum á dyr og lét
senda sér falskt yfirvara-
skegg og nef úr pappa úr
grímubúningadeildinni.
Hann setti upp skeggið og
nefið og gat nú farið um
verslunina án þess að
starfsfólkið bæri kennsl á
hann.
Hann laumaðist um allar
deildirnar og hafði vakandi
auga með starfsfólkinu,
hann fylgdist með
afgreiðslufólkinu og öllu
hjálparfólkinu en allir
virtust leggja sig í líma aö
gera viðskiptavinunum til
geðs. Hann kom sér líka
fyrir í grennd við litla
kringlótta klefann hennar
fröken Köllu dag nokkurn.
Kona nokkur kom og spuröi
hvar útsaumsdeildin væri
niðurkomin.
— Þessa leið niöur að
kassa 4, frú, sagöi fröken
Kalla vingjarnlega og benti
í áttina, síðan fariö þér til
hægri, haldið áfram í gegn-
um smávörudeildina, farið
gegnum dyrnar við enda
hennar, síðan gegnum
fyrstu dyr á vinstri hönd og
síðan skuluð þér spyrjast
fyrir aftur. Þér finnið það
áreiðanlega, frú!
Konan þakkaði fyrir sig
og fröken Kalla brosti
vingjarnlega. Varla var
unnt að svara spurningu
konunnar vingjarnlegar en
til öryggis var fram-
kvæmdastjórinn þarna
nokkra stund í viðbót.
Fullorðinn maður kom,
tók ofan og spurði hvar
skyrtuhnappadeildin væri.
— Þessa leið niður að
kassa 4, herra! Síðan farið
þér til hægri, haldið áfram
gegnum smávörudeildina,
farið gegnum dyrnar við
enda hennar, síðan gegnum
fyrstu dyr á vinstri hönd og
síðan skuluð þér spyrjast
fyrir aftur. Þér finnið það
áreiðanlega, herra minn!
Maðurinn tók aftur ofan
hattinn og hvarf í átt að
kassa 4. Framkvæmda-
stjórinn lagaði pappanefið
aðeins til á andlitinu.
Honum fannst eitthvað
bogið við leiðbeiningar
fröken Köllu. Ef maður
ætlaði í skyrtuhnappadeild-
ina hlaut að vera miklu
einfaldara að fara gegnum
hanskadeildina.
Framkvæmdastjórinn
ákvað að fara á eftir mann-
inum og hann fór sem leið
lá að kassa 4, beygði til
hægri, eins og honum hafði
verið sagt að gera, síðan
gegnum smávörudeildina,
síðan fór hann gegnum
dyrnar, eins og fyrir hafði
verið lagt, — og þá stóð
hann, sér til mikillar furðu,
úti á götu — hann beygði til
vinstri, eins og fröken
Kalla hafði sagt, hélt
áfram eftir gangstéttinni
þar til hann kom aö fyrstu
dyrum á vinstri hönd, fór
inn um þær og. . . . síðan
sendi hann fröken Köllu
óblíðar kveðjur í huganum,
tók af sér nef og skegg og
fleygði í bræöi sinni á
gólfið.
Hannvar staddur í Vöru-
kaupvangnum. . . . hjá
versta keppinaut , _
sínum. i u

Áttþú einn með
hemlana í ólagi?
Ef svo er getum viö bætt strax úr vandræðunum.
Eigum fyrirliggjandi hemlavarahluti í ameríska
og evrópska bílaámjöghagstæðuverði.
STlXiXilSTG hf.
Skeifunni 11. Símar 31340 og 82740.
j
43. tbl. Vikan 39