Vikan - 17.03.1983, Síða 6

virðulega, eldra hús varö/ okkar
draumahús! ,
Byggðum innviði
hússins í stúdíói
Því miöur fengum viö sUan ekki
að kvikmynda í þessu húsí, vegna
óviöráöanlegra orsaka. Viö frétt-
um síðar að ýmsar sögur gengju
um þetta tiltekna hús. Til dæmis
að einhverjir undarlegir atburðir
heföu gerst í því. Fólk haföi jafn-
vel ekki talið sér vært aö búa í því
og flúið svo að segja beint á göt-
una. En þetta voru að sjálfsögðu
bara sögusagnir og eftir stóð sú
staðreynd að við yröum aö leita að
öðru húsi sem við gætum sætt
okkur við.
Síöar fundum viö hús sem hent-
aði okkur vel. Eigendur þess
sýndu einstaka hjálpsemi og skiln-
ing. Þau fóru jafnvel til útlanda þá
10 daga sem kvikmyndunin stóö
yfir! Þetta var ákaflega fallegt og
vel hirt hús og því urðum við að
mála það allt grátt til að láta það
virka draugalegt. Að sjálfsögðu
skiluðum við því síðan í sama
ástandi og það var er við fengum
þaölánað!
Sú herbergjaskipan sem við
höfðum gengið út frá var að sjálf-
sögðu ekki í þessu húsi. Því tókum
við þá ákvörðun aö byggja innviði
hússins inni í stúdíói til aö geta
skapað það andrúmsloft sem við
vildum ná fram í myndinni. Það
varð dýrt sport, kostaði 500 þús-
und krónur, en við það sköpuðust
einnig góðar vinnuaðstæður fyrir
mannskapinn, tæki, ljós og hljóö.
Það er ekki möguleiki að greina
þessi skipti þegar upp er staðið!
Aðrir staðir fundust fljótt og
auöveldlega. Við byggðum aðeins
eina litla leikmynd í viðbót. Það
var lítiö skrifstofuherbergi inn af
verslun.
Kvikmyndagerö er gífurlega
mikil skipulagsvinna. Þetta er
endalaust púsluspil meö tíma og
vinnu. Það skiptir miklu máli að
allir hlutir séu til staðar þegar á
aðgrípa tilþeirra.
Kvikmyndin að
hluta til tekin
í Vínarborg
Við æfðum aðalleikarana í 4
vikur áður en tökur hófust en aðra
leikara eitthvað minna. Við vild-
um búa til gott samband á milli
þeirra, sem kæmi fram í mynd-
inni. Ekki bara að þau kynnu að
setja hægri fótinn fram á réttum
tíma og þylja upp textann. Síðan
hófust myndatökur þann 24. maí
og var lokið rúmum 7 vikum
seinna, eða 12. júlí. Þá var gert hlé
á myndatökum þar til um
mánaöamótin sept.-okt. að fimm
manna hópur hélt til Vínarborgar
tilaðljúka verkinu.
Þegar viö skipulögöum mynda-
tökur settum við fyrsta atriðið
fremst og síðasta atriöið aftast.
Það skapaöi ákveðinn ramma
utan um vinnuna. Aðrar tökur
réðust af utanaðkomandi atriðum.
Til dæmis þurfti Jóhann Sigurðar-
son að fara til Búlgaríu með Leik-
félagi Reykjavíkur og því urðum
viö að klára hann af í tæka tíð.
Annað atriði sem varð að taka til-
lit til var leikmyndin. Fyrst
byggðum við neðri hæðina. Síðan
breyttum við henni í efri hæð því
við höfðum ekki aöstööu til að
byggja báðar í einu. Síðasta vikan
fór í að taka upp gamla tímann og
persónurnar sem tilheyra fortíð-
inni, þ.e. árinu 1953. Þá uröum við
að skipta um húsgögn og allt innbú
í húsinu. Við vorum mjög ánægöir
með tímaáætlunina þegar upp var
staðið. Hún stóðst alveg upp á dag
og þaö var býsna gott!
Mannskapnum leið hálfundar-
lega þegar þetta var allt yfirstað-
ið. Þetta var 15 manna starfshóp-
ur, plús leikarar, sem hafði starf-
að saman svo til dag og nótt á
meðan á þessu stóð. Þéttur hópur
sem tætti sig áfram í gegnum
þetta. Svo allt í einu er allt búið.
Tómt. Þetta er svipuð tilfinning og
þegar maður les lengi og stíft fyrir
próf. A eftir finnst manni eins og
maöur geti flogið. Handritsvinnan
hófst í september ’81 og vinnunni
er ekki lokið fyrr en í mars ’83.
Þetta er því búið aö taka góöan
bút úr ævi okkar.
Heildarkostnaður
um 4 milljónir
króna
Eftir að myndatökum lauk
snerum við okkur að lifibrauðinu,
þaö er fyrirtækjunum HUGMYND
og SAGA-FILM. Þaö þarf að sjálf-
sögðu að fjármagna drauminn, en
heildarkostnaðurinn er áætlaður
rúmar 4 milljónir króna. Egill og
Snorri tóku til við að klippa mynd-
ina og unnu við það meira og
minna samfellt frá því um miðjan
október og þar til því lauk,
nákvæmlega þann 17. janúar
klukkan 8.40! Þá vissum við
hvemig kvikmyndin leit út. Eftir
þaö fór hún í 5 vikur til Svíþjóðar í
tæknivinnslu. A meðan samdi Þór-
ir Baldursson tónlistina, fyrir utan
titillagið sem Egill samdi í vor.
Það stef er reyndar meginstef
myndarinnar, sem hluti af kvik-
myndatónlistinni byggir á.
Stuðningur hins
opinbera miðast að
því að hirða allt aftur
Þegar við lítum til baka þá verð-
um við seint þreyttir á því að
ítreka einstakan velvilja allra
sem við leituðum til. Við kvik-
mynduðum samtals á 30 stöðum, í
Reykjavík, Keflavík, á Húsavík
og í Vínarborg. Við fengum til
dæmis að kvikmynda á Borgar-
spítalanum, Landsbókasafninu, í
Heymleysingjaskólanum í Öskju-
hlíð, Tónmenntaskólanum við
Lindargötu, íbúö viö Laufásveg og
verslun við Fjölnisveg. Allir
þessir aðilar lánuöu okkur hús-
næði sitt án endurgjalds. Við vit-
um að þetta væri hvergi hægt
nema hér á landi. Ef við ættum að
borga fyrir alla þá hjálp sem
almenningur og vinir hafa veitt
6 Víkan II. tbl.