Vikan - 24.01.1985, Blaðsíða 40

Fimm mínútur með Willy Breinholst
Aumingja kisa litla
Maríanna var reglulega áköf á
svipinn þegar hún reif upp
hurðina á vinnuherberginu
mínu. Andartak var ég
sannfærður um að fljúgandi
diskur hefði lent á flötinni fyrir
utan húsið okkar og vandamálið
væri að þessir litlu marsbúar
væru trítlandi og trampandi út
öll blómabeðin hennar. En svo
voðalegt var það nú sem betur
fór ekki.
— Kötturinn, sagði hún,
hann klifraði upp í perutré. —
Skítt með það, sagði ég hug-
hreystandi. Við eigum nóg af
perum samt. Leyfðu honum bara
að fá sér nokkrar . . það er að
segja ef þær hafa vaxið í hlýjunni
undanfarið.
— Hann kemst ekki niður.
Hann er svo óhamingjusamur,
veslings litla skinnið. Þarna situr
hann og mjálmar ámátlega eftir
hjálp. Þú verður að komastrax.
Ég fór út og virti köttinn og
perutréð fyrir mér dágóða stund.
Kötturinn hafði klifrað eins hátt
upp og hann komst og langt út á
grein þar sem hann sat og vældi
ámátlega.
— Gerðu eitthvað, strax,
sagði Maríanna óþolinmóð.
— Kis, kis, kis! kallaði ég.
— Mjááááá . . . sagði kisa.
Við vorum jafnnær.
— Náðu í skál með mjólk í,
skipaði ég, og Maríanna náði í
mjólkurskál. Ég ýtti henni undir
perutréð.
— Indæl mjólk, sagði ég,
komdu nú, kisa mín!
Kisa kom ekki.
— Náðu í mús.
— Mús? Hvar í ósköpunum
ætti ég að ná í mús? Vertu ekki
svona vitlaus. Reyndu nú að
hugsa áður en þú talar!
Ég setti reykta síld á hrífu og
lyfti henni svo eins hátt upp með
trénu og ég gat í von um að
kræsingarnar lokkuðu kisu
niður.
— Þú nærð henni aldrei
svona.
— Hvernig þá?
Eftir því sem ég komst næst
voru ekki önnur úrræði til en að
fella tréð. En það kom brátt í ljós
að ég hafði rangt fyrir mér.
— Þú verður að klifra upp á
eftirhenni.
— Ég?
Maríanna kinkaði kolli.
— Já, en ég hef ekki klifrað
upp í perutré síðan ég var
strákur. Þú mátt ekki halda að ég
. . . eins og ég er nú orðinn
þungur . . ertu vitlaus, kona!
Þetta perutré er líka á hæð við
fjögurra hæða blokk!
Maríanna sendi mér augnaráð
sem lýsti betur en nokkur orð
hvaða álit hún hafði á mönnum
sem þorðu ekki að klifra upp í
eitt aumt perutré.
— Ökei! sagði ég til að gera út
40 Vikan 4. tbl.