Vikan - 20.08.1987, Blaðsíða 10

Ástín
þekkir engin
Imdamæri
Ást fer ekki í manngreinarálit og hún gerir
heldur ekki upp á milli þjóða. Fólk verður
ástfangið á ótrúlegustu stöðum og stundum
og ástin kemur hreint ekki eftir pöntun. Á
ferðalögum erlendis hefur oft komið fyrir að
fólk af ólíku þjóðemi hittist og ástin blossar
upp. Oft er þessu ekki fylgt eftir og sumarfrí-
ið látið nægja en hjá sumum er ástin það
mikil að það nægir hreinlega ekki. Þá koma
stundum upp nokkrir erfíðleikar því mann-
eskjumar eru kannski hvor í sinni heimsálf-
unni eða að minnsta kosti hvor í sínu landinu
og hvað er til ráða? Það hlýtur að vera stór
og erfíð ákvörðun að flytjast úr eigin landi í
annað þar sem allt, eða allavega margt, er
öðruvísi, eins og trú, menning, siðir og fleira.
Að fara frá fjölskyldu sinni, vinum og vinnu
og að mörgu leyti kannski að heija nýtt líf -
hvemig gengur svona dæmi upp? Hvemig er
að vera útlendingur á íslandi, hvernig var að
venjast íslenskum siðum og menningu og
hvemig er að lifa héma? Við ræddum við
nokkur hjón þar sem annar aðilinn er útlend-
ur en hinn íslenskur og spurðum þau hvemig
og hvar þau kynntust og einnig út í hugleið-
ingamar hér að ofan.
Texti: Nanna Dröfn Sigurdórsdóttir Myndir: helgi skj. friðjónsson

10 VIKAN 34. TBL