Vikan - 20.08.1987, Blaðsíða 35

yUR YDVORhl
BILARYÐVOf?N)
I Ljómanum 1985 fóru þeir Rúnar og Jón á hliðina austur viö Gunnarsholt. Bíllinn jaskaöist töluvert en þó gátu þeir feögar lokiö keppninni
akstur á sérleiðum. Ljómarallið tekur líka lengri
tíma, það hefst yfirleitt á hádegi á fimmtudegi
en lýkur síðari hluta laugardags.
Jón segir að menn æfi lítið fyrir keppnimar
því á íslandi geti þeir ekki notað bilana svo
heitið geti. Þetta em mjög dýr farartæki, vara-
hlutir vandfengnir og vélamar endast stutt,
kannski 5000-6000 kílómetra.
„Ég reyni að leggja á minnið hvemig bíllinn
hagaði sér í síðustu keppni,“ segir Jón, „því
svona bíll hreyfir sig náttúrlega öðruvísi en
venjulegur bíll; hann er miklu stífari í fjöðrun
og stýrið er miklu þyngra og erfiðara. En ég
reyni auðvitað að taka í bílinn svona rétt fyrir
keppni.
Við hér á íslandi emm ekkert nema áhuga-
menn í þessu sporti," heldur Jón áfram, „og
þetta fyrmefnda atriði sannar það betur en
nokkuð annað. Kappamir erlendis, sem em í
toppbaráttunni, hafa til umráða 3 4 bíla sem
þeir geta jukkast og djöflast á eins og þeim
sýnist. Og þessir menn keppa kannski þrisvar
til fjóram sinnum í mánuði allan ársins hring.
Hins vegar stendur keppnistímabilið hjá okkur
yfir í 5 mánuði að meðaltali á ári og við ökum
einu til tvisvar sinnum í mánuði.“
- Jón, nú hefur þú tekið þátt í rallakstri í
12 ár. Finnst þér einhver breyting hafa orðið á
framgangi og frammistöðu keppenda?
„Já, það er miklu meiri harka í þessu núna,“
svarar Jón, „og hraðinn hefur aukist alveg gífur-
lega. Við emm ekkert betri en þessir eldri
ökumenn, hins vegar erum við á miklu betri
bilum. Þeir hafa meiri orku, betri íjöðmn og
ná meiri hraða en gömlu týpumar. Svo em flest-
ir ökumannanna á mjög svipuðum bílum. A
fyrstu ámnum kepptum við Omar til dæmis á
bíl sem var 130 hestöfl. Þetta var ágætur bíll
en hann var þó aldrei kraftmesti bíllinn í flotan-
um, langt frá því. Menn voru þama á bílum
allt upp í 170 hestöfl. Hafsteinn heitinn Hauks-
son flutti svo inn fyrsta bílinn sem var yfir 200
hestöfl. Þetta var Ford Escort, 250 hestöfi, mjög
svipaður þeim bil sem ég ek í dag. Fyrstu árin
eftir að Hafsteinn fékk þennan bíl vom það
ekki nema 3-4 sem fengu sér svona kraftmikla
bíla en nú em langflestir keppnisbílanna yfir
200 hestöfl og að minnsta kosti 8 bílar á bilinu
200-260 hestöfl.“
A sínum tíma voru þessir kraftmiklu bílar svo
dýrir að íslensku ökuþóramir höfðu bara ekki
efni á að kaupa þá. Bílamir hafa aftur á móti
lækkað mjög í verði á erlendum markaði, enda
núorðið mest notaðir í minni klúbbkeppnir og
annað slíkt. Til skamms tíma vom menn famir
að nota bíla, sem vom um 500 hestöfl, í Evr-
ópu- og heimsmeistarakeppni. Á þessum farar-
tækjum náðu þeir alveg ævintýralegum hraða
og slysin, sem áttu sér stað, vom hrikaleg. Loks
fór svo að FISA bannaði þessa kraftmestu bíla
og nú mega keppnisbílar ekki fara yfir 300 hest-
öfl.
„Þessi ákvörðun jafnar svolítið leikinn milli
okkar og útlendinganna," segir Jón, „og þýðir
að bílar eins og Escortinn minn slaga hátt upp
í bestu bílana á markaðinum."
- Þið keyrið þá ekkert á þessum farartækjum
í almennri umferð:
„Þetta var svona svip-
uð stemning og maður
sér í Grease-myndun-
um.“
„Nei, við verðum að spara vélamar og fyrir
utan það valda þessir bílar óþægindum í um-
ferðinni, þeir eru áberandi, það er mikill hávaði
í þeim og þeir fara illa á bæjarakstri.“
Auk þess er, að sögn Jóns, þónokkuð stór
hópur manna sem er stöðugt að hnýta í rallið.
Keyrsla á rallbílum í almennri umferð væri því
einungjs vatn á myllu þessara fordómafullu og
kæmi af stað leiðindum og illindum.
„Ef ég keyrði Escortinn minn á 80 kílómetra
hraða niður Breiðholtsbrautina,“ segir Jón, „er
ég viss um að einhver tæki sig til, skrifaði les-
endabréf og kvartaði sáran yfir þessum rallbíl
sem hann sá aka á ofsaferð niður almenna
umferðargötu. Hins vegar er ég viss um að sá
hinn sami tæki ekki eftir neinu óeðlilegu ef ég
keyrði BMW-inn minn á sama hraða niður
sömu braut. Og ég er klár á því að ef vældi í
rallbílnum mínum myndu margir álíta að á ferð-
inni væri geðveikur rallkappi, haldinn óstjóm-
legri athyglisþörf. Ef það vældi aftur á móti í
BMW-inum mínum segðu menn að ég þyrfti
að láta athuga vélina í honum.“
Jón segir að það hafi alla tíð staðið töluverð-
ur styr um rallið og menn komi iðulega af stað
magnaðri umræðu sem yfirleitt einkennist af
hleypidómum og bábilju.
„Állt of oft hafa þessar óánægjuraddir ekki
hundsvit á því sem þær em að alhæfa," segir
hann. „Menn ásaka okkur fyrir að eyðileggja
náttúmna, stuðla jafnt að eyðingu gróðurs og
beitilanda. Þetta er alrangt. Rallökumenn gera
nefnilega allt til þess að halda sig á veginum
og meira en það, þeir leggja sig í líma við að
halda bilunum á miðjum veginum. Þetta er
vegna þess að á miðjum vegi er gripið yfirleitt
mjög gott en þegar komið er út fyrir götuna
er það ekkert og þá eru menn vísir til þess að
velta eða lenda í öðmm voða.“
En það er ekki nóg með að menn kvarti yfir
34. TBL VIKAN 35