Vikan - 20.08.1987, Síða 58

Texti: Ásgeir Hannes Eiríksson
ELVIS
PRESLEY
Kóngurinná
Glæsivöllum
VIKAN í pílagrimsfe
Það var pása í hljóðstofunni hjá Sólskífum í
Memphisborg einn góðan veðurdag sumar-
ið 1954. Þeir voru að reyna að hljóðrita
nokkur sveitalög með nítján ára vörubíl-
stjóra hjá rafbúð einni í borginni en fundu
sig ekki í faginu.
En allt i einu fór stráksi að fiflast með
hljóðnemann og valhoppaði um salinn -
var ýmist uppi á tánum eða niðri á hnjánum
en stakk sér loks í splitt á gólfmu og sneri
sér í hring. Félagar hans horfðu furðu lostn-
ir á hann syngja fullum hálsi óðinn til
móður sinnar: „Þetta er allt í góðu lagj,
mamma.“ Þeir höfðu aldrei séð annan eins
fótaburð á ævinni.
„Hvur fjandinn er nú þetta?“ spurði gátt-
aður upptökustjórinn. Félagamir ypptu
öxlum og svöruðu: „Við höfum ekki hug-
mynd.“ „Það gerir ekkert til,“ sagði
upptakarinn og kveikti á græjunum sínum:
„I guðs bænum, haldið þessu áfram.“
Þar með var brotið blað í sögu tónlistar
i heiminum. Elvis Aron Presley var mættur
á svæðið með sinn eigin tón og limaburð
og síðan ekki söguna meir.
Tíu áv í valnum
Enginn Ameríkani er þekktari um heims-
byggðina í dag en vinur okkar og vömbíl-
stjórinn forðum hjá rafbúðinni í Memphis
í Tennessee. Önnur tiginmenni fyrir vestan
falla öll í skuggann af þessum sönglandi
Suðurríkjaslána og gildir það jafnt um for-
seta og leikhúsfólk eða skáld og herforingja.
Elvis Aron er heimagangur hjá mörgum
kynslóðum af góðu fólki í öllum þjóðlönd-
um heimsins. Heilu byggðarlögin af heimil-
um yngri foreldra þjóðanna em viðurkennd
sambandsríki í traustu konungsveldi hans
- heimsveldi rokksins.
Nú em tíu ár liðin síðan rokkkóngurinn
Elvis féll í valinn í Memphisborg á bökkum
Mississippimóðu þann 16. ágúst 1977. En
kóngurinn hefur ekki fallið í gleymsku og
dá heldur vex minning hans með hveiju
árinu sem líður og hefur ríki hans í æðra
veldi. Og þegar konungsríki halda áfram
að vaxa löngu eftir dauðann skiptir ekki
lengur máli hvort sjálfur konungurinn var
með blátt blóð í æðum eða af fátæku bergi
brotinn.
Tómtinn og taktuvinn
Elvis Presley óx úr grasi í trúhneigðu sam-
félagi almúgafólks í bænum Tupelo í
Mississippifylki í hjarta Suðurríkjanna. For-
eldrar hans höfðu ekki mikinn þéttan leir
á milli handanna. Fhðir hans ók lengst af
vömbíl hjá grænmetisverslun og hvatti son-
inn til að læra rafvirkjun. Hús fjölskyld-
unnar stóð í úthverfí bæjarins í nábýli við
svart fólk.
Presleyfólkið var kirkjurækið og kirkju-
sókn fylgdi kirkjusöngur. Sveinninn Elvis
undi hag sínum vel undir söngnum og sér-
staklega sperrti hann eymn við trúarsöng
negranna í svartri messu og þótti mikið
koma til tónlistar þeirra við messugjörðina
og látbragðs í hita leiksins. Enda er óvíst
að trúarhiti svertingja við negramessur eigi
sér nokkra hliðstæðu í kristnu trúarlífi í dag.
Og þama fann Elvis Presley bæði tóninn
og taktinn fyrir sigurgöngu sína mörgum
ámm síðar á ævinni.
Kóngur margra kynslóða
Afrek Elvis em þó i rauninni ekki önnur
en að hafa piýðilega söngrödd úr barka
náttúmnnar og hreyfa hægri fótinn öðm-
vísi en annað fólk. En þetta var líka alveg
mátuleg afrekaskrá fyrir milljónir ungs fólks
58 VIKAN 34. TBL