Alþýðublaðið - 02.03.1923, Síða 1
1923
Föstudaginn 2. marz.
49. tölublað.
Hljómleikar
verða haldnir af
Próf. Sv. Sveinbjörnsson
laugardaginn 3, marz kl. 7^/2 síðdegis í Nýjá Bíó.
ÖIl Iögin eru samin at próf. Sveinbjörnsson og eru ný, að
einu undanteknu. Við hljómleikána aðstoðar kór háskólastúdenta og
Þórarinn Guðmundsson.
Aðgöngumiðar seljast á 3 kr. í bókaverzlunum ísafoldar og
Sigfúsar Eymundssonar og í Hljóðfærahúsinu. '
Leikfélae Reykjavíkur.
Nýjársnóttin
verður leikin sunnudaginn 4. þ. m, kl. 8.'
Aögöngumibar seldir á laugardag frá kl. 4—7 og sunnudag frá
10 — 12 og eftir 2.
S k e m t u n
w
verbur haldin fyrir húsbyggingarBjób „Glímufélagsins Ármanns" laugar-
daginn 3, þ. m. i Ibnó kl, 8J/2. Til skemtunar verbur: I. Fimleikar
skóladrengja undir stjórn Valdimars Sveinbjörnssonar. — II. Einsöngur.
— III. Box (amatörar). — IV. Sjónleikur.
Abgöngumibar seldir eftir kl. 2 á morgun í Ibnabarmannahúsinu.
Nefndin.
Áfengisstríðið.
„StuftningHv andbanninga“.
Þegar bannið komst á sögðu
andbanningár við bannmenn: —
Við viðurkennum baráttu ykkar
gegn drykkjuskapnum; við erum
sjálfir á móti honum og erum
reiðubúnir til ,að veita ykkur
lið et þið gangið ekki ot laDgt.
Farið ekki lengra en Norðmenn,
leyfið vínberjavín upp að 12 °/0
áfengismarki; með þau erum við
harð-ánægðir,, því að þau eru
að eins matardrykkir og veizlu-
drykkir og gera engan drykkju-
skap; Leyfið landsjóði að selja
þessi vín og græða á þeim og
við skulum veita ykkur öflugt
vígsgengi gegn smyglurum, lög-
brjótum og læknabrennivíni.
Bannmenn sögðu:
í raun^ og veru höfum við
ekkert á móti vínberjavínum út
af fyrir sig, ef þau væru ekki
notuð sem skálkaskjól brenni-
vínanna, en þetta eitt er nóg til
þess að við verðum að skoða
þau sem bánnvöru í baráttunni
gegn sterku drykkjunum.
Andbanningar sögðu;
Sá liðsauki sem þið fáið í
okkur mun ríða baggamuninn.
Ef þið leyfið vínberjavínin, slá-
um við allir hring um bannið
móti drykkjuskapnum.
Bindindismenn svöruðu:
— Et ekkert óheilt býr undir
þessu tilboði ykkar, þá talið þið
að minsta kosti eins og eintaldar
sálir, Þið haldið ykkur ef til viil
leiðtoga flokks ykkar, en eruð
f rauninni ekkert annað en verk-
færi sjálfs drykkjuskaparins, sem
þið berjist með, hlið við hlið, á
móti banninu. Jafnskjótt sem þið
hafið unnið honum einhvern sig-
ur, tekur hann sjálfur tíl sinná
ráða og spyr ykkur ekki að.
Og við þetta varð að sítjá.
AUmargir sem voru móti banni
snerust nú samt með því, af því
að þeir vildu drykkjuskapinn
feigan og sáu ekki annan veg
færan en að styrkja þann flokk
sem í verki sýndi áð hann var
sá eini sem eitthvað vildi og
eifthvað gát, ef hann öðlaðist
nægilegt fylgi. — Vera kann
að sumum bindindismönnum hafi
þótt sárt að þurfa að tortryggja
formælendur andbanninga ánþess
að hafa aðra sönnun gegn þeim
en að eins skynsamlega ágizkun.
En n(t er s'ónmnin kominl
Efgnlst „Kvenhatarann“. Á-
skriftum veitt móttaka í síma
1269.
Vínberjavínin hafa nú f bili
verið lögleyfð alt upp í 21 %,
svo að andbanningar mættu nú
vera vel ánægðir. Þeir hafa nú
fengið meira en þeir óskuðu —
>goðadrykk gleðinnar í svo rík-
um mæli sem vera skai.
Hváð lægi nú nær en að
Framlíald á, 4. aíðUi -
✓