Vikan - 28.01.1988, Page 6
„Rekum endahnútinn
á viðreisnina"
— segir Jón Baldvin Hannibalsson
fjármálaráðherra og formaður
Alþýðuflokksins í viðtali við Vikuna
TEXTI: MACNÚS CUÐMUNDSSON UÓSM.: PÁLL KJARTANSSON
„Það er ljóst, að frum-
kvæðið að þessum
miklu kerfisbreytingum
er komið firá Alþýðu-
flokknum og ég óttast
alls ekki tímabundnar
óvinsældir vegna
þeirra,“ segir Jón Bald-
vin Hannibalsson flár-
málaráðherra og for-
maður Alþýðuflokksins
í samtali við Vikuna.
Flest bendir til að fjármála-
ráðherrann sé almennt óvinsæl-
asti ráðherra ríkisstjórnarinnar
þessa dagana. Hann hefur staðið
í fararbroddi fyrri þeim um-
fangsmiklu breytingum, sem
hafa meðal annars leitt af sér
verulegar breytingar á verðlagi í
landinu, en óvinsældir ráðherr-
ans eiga fyrst og ffemst rætur
sínar að rekja til þess að mönn-
um finnst ýmsar nauðsynjavör-
ur hafa hækkað úr hófi fram á
undanförnum vikum.
Einhver ótilgreindur baró-
meter virðist mæla vinsældir
stjómmálamanna hverju sinni,
og því virðist ekki hægt að
kryfja gangverk mælis þessa til
mergjar. Fyrir kosningar er
stjómmálamanni nauðsynlegt
að hafa hlýjan meðbyr almennra
vinsælda, en hann á líka á hættu
að verða litinn hornauga, fyrir
ásókn í þær vinsældir, sem em
honum þrátt fýrir allt nauðsyn-
legar á stundum.
Stjórnmálamönnum er ofit
legið á hálsi fyrir að efna ekki
kosningaloforðin fögm, en slík
sviksemi bakar mönnum þó
sjaldnast óvinsældir, þar sem
hún er þáttur í sjónarspilinu -
eðlilegur og viðurkenndur hluti
leiksins.
Óvinsælt að efna
kosningaloforð
Hins vegar bakar stjórnmála-
menn sér oft óvinsældir þegar
þeir leggja til atlögu við þá
hringborg kosningaloforða sem
þeir hafa slegið um sig í hita
leiksins. Framkvæmd stórra
kosningaloforða og áætlana
hlýtur óhjákvæmilega að skilja
eftir sig spor og væri hreinlega
undarlegt ef öllum líkaði jafn
vel. Hinu má heldur ekki
gleyma að þótt stjórnmálamað-
ur á íslandi komist í þá aðstöðu
eftir kosningar að geta fýlgt mál-
um sínum eftir úr ráðherrastól
þá hefúr hann sjaldnast meiri
hluta kjósenda á bak við sig.
Darraðardans stjómarmyndana
eftir kosningar á íslandi hefúr
oft leitt til þess að það er nánast
tilviljunarkennt, hverjir setjast
að lokum í ráðherrastóla. Því
getur það verið álíka tilviljunar-
kennt hvaða stefriumið verður
ofan á í ríkisstjóm. Það er því
nokkuð kaldhæðið að almennir
6 VIKAN