Vikan - 28.01.1988, Qupperneq 31

Litið inn í Keiluna'LÖskjuhlíð
Jón Sverrir Erlingsson „Úlfur“ kastar hér kúlunni í glæsilega „fellu“.
Það var aldeilis líf í tusk-
unum í keilusalnum í
Öskjuhlið eitt fimmtudags-
kvöldið þegar Vikan leit þar
inn. Keppni í 3. deild ís-
landsmótsins stóð yfir eins
og flest fimmtudagskvöld.
Létt var yfir mönnum og
með stuttu millibili heyrð-
ust fagnaðarlæti eða lófa-
klapp yfir vel heppnuðu
skoti. Ótrúlega mikið
bræðralag virtist rikja á milli
andstæðinga og þó keppt
væri af fúllri hörku var létt
yfir mönnum.
Jónamir
tveir úr Úlfún
um með lukku-
dýrið Ágústu eftir
frækilegan sigur á
Gúmmíköppum.
Inn á milli komu glæsilegar
„fellur" og þá slógu liðsfélagarn-
ir í lófana hver á öðrum og
hvöttu hvern annan til dáða.
Þegar skot misheppnuðust svo
algerlega tóku menn mátulega
létt á því, glottu og sögðu „kem-
ur næst“. Enga ásökun var að
finna í svip liðsmanna þess sem
átti misheppnaða skotið eins og
er svo algengt í öðrum íþrótt-
um.
Átta þúsund manns
á viku
Þegar Vikumenn komu á stað-
inn tók Ásgeir Hreiðar leiðbein-
andi á móti okkur og leiddi okk-
ur í allan sannleika um það
sem fram fer í keilunni. „Hingað
kemur mikill fjöldi fólks og yfir-
leitt er allt fullt hérna á kvöldin
og um helgar en eitthvað er ró-
legra á daginn. Ætli það séu ekki
um það bil 500 manns sem
mæta hingað einu sinni í viku
eða oftar. Svo eru auðvitað fjöl-
margir sem stunda þetta ekki
jafri reglulega. Annars er mesti
fjöldinn sem við höfúm fengið
hingað á einni viku 8000
manns.
I
VIKAN 31
LJÓSM.: PÁLL KJARTANSSON