Vikan - 28.01.1988, Síða 33

Úlfamir í sigurvímu: Þórður, Gunnar ogjónamir.
sætur og liðsmennirnir stilltu
sér upp í myndatöku sigurreifir
og stoltir.
Spila sig niður
Heldur gekk þeim þó illa að
hætta alveg að spila og þegar
þeir voru spurðir að því hvort
þeir ætluðu ekki að hætta svör-
uðu þeir því til að maður yrði
að spila einn leik fyrir keppni til
að peppa sig upp og síðan einn
eftir á til að spila sig niður.
Á einni brautinni var leiknum
enn ólokið og þar áttust við tvö
lið ffá Hagkaupum. Lærlingarnir
höfðu yfirhöndina enda með
geimálfinn Alf fyrir lukkudýr. Að
vísu vildu andstæðingar þeirra,
Trítiltopparnir, meina að þeir
ættu fínna lukkudýr en það var
ókennilegt, loðið skrímsli með
blikkandi augu. Einn Lærling-
anna, Snæbjörn að nafni, sagðist
hafa byrjað að spila í maí á síð-
asta ári.
„Ég fór til að prufa þetta einu
sinni og fékk bakteríuna. Það er
alveg ótrúlegt hvað maður verð-
ur heltekinn af þessu. Svo
skemmir það ekki fýrir að fé-
lagsskapurinn er ffábær. Engin
leiðindi þó maður tapi og mað-
ur klappar fyrir góðum skotum
hjá andstæðingum jafnt sem eig-
in liðsmönnum. Það eru þrjú lið
frá Hagkaupum í þriðju deild-
inni og þó það sé svolítill rígur á
milli okkar er það allt í góðu. Ég
er til dæmis viss um að strákarn-
ir héma verða ekkert íulir í vinn-
unni á morgun þó við rótburst-
um þá í kvöld.“ Að þessum orð-
um sögðum var komið að hon-
um að skjóta svo ekki mátti
trufla hann meira.
Við brautina stóð Guðjón
Ólafsson, fyrrverandi Iandsliðs-
markvörður í handknattleik, og
fylgdist gaumgæfilega með.
„Ég er að horfa á strákinn
spila og hvet hann í hljóði. Það
gengur ágætlega hjá þeim núna.
Við byrjuðum að spila þetta í
sumar og síðan hefúr öll fjöl-
skyldan verið á fúllu í þessu. Ég
er á þvi að þetta sé besta fjöl-
skyldusportið ásamt hesta-
mennskunni. Við emm með
fastan tíma á fimmtudögum og
spilum svo að auki flest öll laug-
ardagskvöld. Aðstaðan er til
fyrirmyndar hérna fyrir alla fjöl-
skylduna. Það er barnahorn
hérna með vídeói og leiktækja-
salur þannig að krakkarnir hafa
nóg við að vera þó þeir geti ekki
spilað sjálfir. Ég mæli hiklaust
með þessu fyrir allar fjölskyldur
sem vilja eyða tíma saman og
gera eitthvað skemmtilegt í
sameiningu."
Áður en undirritaður og
ljósmyndarinn yfirgáfú svæðið
reyndu þeir nokkur köst og þeg-
ar við kvöddum Ásgeir Heiðar
hefur hann sjálfsagt þóst sjá
gamalkunnan glampa í augun-
um á okkur því hann leysti okk-
ur út með þeim orðum að við
væmm velkomnir aftur og þá
kannski með fjölskyldurnar.
Aldrei að vita hvað úr verður
því sannast sagna fann maður
fyrir fiðringi þegar maður náði
góðu skoti. AE.
Hér sýnir Ásgeir blaðamanni Vikunnar hvemig mælt er fyrir
götunum á kúlunni.
Eins og sjá má eru vélamar baksviðs engin smásmíði. Þessi mikla
samstæða sér um að raða keilunum upp og að skila kúlunum aft-
ur til keppenda.
VIKAN 33