Vikan - 22.12.1938, Blaðsíða 14

14
VIKAN
Nr, 6, 1938
Orð í tíma töluð:
OIGURÐUR GUÐMUNDSSON skóla-
^ meistari á Akureyri er viðurkenndur
sem ágætur íslenzkukennari, og er hann
oft skemmtinn í tímum.
Eitt sinn var hann að prófa pilt, sem
var að taka inntökupróf í skólann og kunni
illa fræðin. Stamaði pilturinn og var öll
frammistaðan hin óáheyrilegasta. Loks
spurði skólameistarinn piltinn, hver hefði
kennt honum undir skóla.
— Hann — hann — Njáll kenndi mér.
— Nú, kenndi Njáll þér, sagði skóla-
meistari. — Jæja, hvaða orðflokk tilheyr-
ir þá orðið „sprækur"?
— Það er atviksorð, sagði pilturinn.
— Ha, nei, sagði Njáll það? Hvemig
stigbeygist orðið „mikill“?
— Mikill — miklari — miklastur.
— Nei, sagði Njáll þetta líka? En hvaða
hljóðbreyting er það, þegar a verður e,
t. d. maður — menn?
— Hljóðskipti.
— Hamingjan góða! sagði Njáll þetta
líka? Ja, þetta var nú ljóta Njálan.
Margir hafa heyrt getið um Havsteen
gamla á Akureyri. Hann þótti orðheppinn
mjög og ekki æfinlega gætinn í tali.
Bóndi bjó upp í Kræklingahlíð, sem er
skammt fyrir ofan Akureyri, sem Egill hét.
Lá það orð á honum, að hann hirti ullina
af kindum nágranna sinna á vorin um
rúningstímann, ef þær komu á hans land-
areign órúnar.
Eitt sinn að vorlagi gengur Havsteen
gamli út að glugga í húsi sínu og sér, hvar
nýrúin ær labbar upp Strandgötu. Snýr
hann sér þá að fólkinu í stofunni og segir:
— A, kva, piltar, þarna fer þá ein
Emileruð.
#
Havsteen var trúlaus maður fram*í and-
látið. Þegar hann lagðist banaleguna vildi
kona hans endilega, að hann næði prests-
fundi og snéri frá villu síns vegar, áður
en hann færi yfir um.
Þjóðskáldið séra Matthías Jochumsson
var þá sóknarprestur á Akureyri. Hafði
hann, eins og kunnugt er, verið þríkvænt-
ur. Hann var mikill vinur Havsteens
gamla og gaf Havsteen það loks eftir, að
Matthías mætti koma til sín og gerði
Matthías það með glöðu geði.
Þegar Matthías kom snéri Havsteen sér
fram í rúminu, var mjög skrafhreyfinn,
en vildi sem fæst tala um annað líf.
Loks fór þó Matthías að sveigja talið að
eilífðarmálunum og sagði, að á himnum
hitti maður alla þá, sem maður hefði elsk-
að í þessu lífi.
Reis þá Havsteen upp við olnboga og
sagði:
— Trúir þú þessu, Matthías?
— Já, sagði Matthías.
— Jæja, góði, til hamingju með þínar
þrjár.
Og snéri sér til veggjar.
Verðlaunakrossgáta Vikunnar nr. 1.
Fyrir rétta ráðningu á þessari krossgátu, borgar VIKAN ein tíu króna verðlaun. —
Berist blaðinu fleiri en ein rétt lausn, verður dregið um verðlaunin. — Ráðningarnar
skulu sendar skrifstofu blaðsins í Austurstræti 12 fyrir kl. 2 á gamlársdag.
Lóðrétt:
1. Sendandi.
2. Ónefndur.
3. Göng-.
4. Grastegund.
5. Drep.
6. Á reikningum.
7. Forsetning.
8. Umlyk.
9. Kven.m.nafn.
10. Skaða.
11. Frumefnistákn.
12. Kjáni.
16. Glöðum.
18. Varahluti í bíl.
20. Skyldmenni.
22. = 31. lárétt.
23. Hnökrar.
24. = 46. lárétt.
26. Litur kvk.
28. Verkur.
29. Fundur.
32. Öðlast
34. Húsdýr þf.
37. Utötuð.
39. Hafna.
41. Geta.
43. Stefna.
45. Heimsendir.
48. Hjónabands-
aðiljinn.
50. Skip.
52. Viðurkenning.
53. Kennd.
54. Fæða.
55. Eyða.
56. Öflug.
58. Geri ósléttann.
61. Flík þf.
63. Kaldur.
65. Tveir eins.
66. Frumefnisheiti.
67. Matartegund.
69. Hús þf.
71. Hristi.
74. Spil.
75. Því næst.
77. Algeng
skammstöfun.
78. Tveir eins.
79. Aigeng
skammstöfun.
80. Tónn.
Lárétt:
1. Harðindatímum.
13. Gyðinganafn.
14. Farartæki.
15. Tveir eins.
17. Ætijurt.
19. Bitvargur.
20. Tveir sam-
hljóðar.
21. Reikir.
23. Ábreiða.
25. Ilmur.
27. Marðartegund.
28. Lifum.
30. Reykv. verzlun.
31. Fát.
32. Tónn.
33. Mjakaði.
35. llát. þf.
36. Hljóm.
37. Hroðvirkni.
38. Reitur.
40. Sandsteinn.
41. Líkamshluti.
42. Neitun.
44. Gangtæki kon
unnar. sk.st.
46. Kvað.
47. Rúmmálsein-
ing.
49. Heyr.
51. Sprunga.
54. Hrjá.
56. Titiil.
57. Hávaða.
59. Hryggur.
60. Var veikur.
61. Hlaða.
62. Heiti.
64. Þetta.
67. Orðið.
68. Kynstofn.
70. Skelfiskur.
71. Háu.
72. Tveir eins.
73. Fálm.
75. Koma fyrir.
76. Mynt.
77. Hlutir.
79. Flögr.
81. llátið þf.
Þegar Jón í Yztafelli var drengur, kom
hann einhverju sinni inn til mömmu sinn-
ar með miklum látum og sagði:
— Ef þú ætlar á annað borð að gefa
hundunum skófirnar, mamma, þá ætla ég
að biðja þig að láta mig sitja fyrir þeim.
#
I fyrrasumar hélt Jón í Yztafelli fyrir-
lestur á samkomu í Yztafellsskógi. Þegar
fyrirlesturinn stóð sem hæst, ruku allir
hundar samkomunnar saman, svo ekki
heyrðist mannsins mál. Var nú reynt að
stilla til friðar og tókst það vonum fram-
ar, nema hvað einn hundurinn gelti og
ýlfraði allt hvað af tók. Þá kallaði Jón
úr ræðustólnum:
— Látið þið Hlíðarhundinn hætta að
gelta, svo að ég geti haldið áfram.
#
Ágúst H. Bjarnason gaf út fyrir nokkru
bók, sem hann kallaði: „Heimsmynd vís-
indanna". Hann fór þess á leit við Dr. Ólaf
Daníelsson, að hann skrifaði nokkur vel-
valin orð um bókina.
Ólafur færðist undan því, og sagði:
— Nei, Ágúst minn, af því að ég er
vinur þinn, þá geri ég það ekki.
*
Nokkrir sparneytnir drykkjumenn höfðu
eitt sinn orð á því við Hallgrím Hallgríms-
son bókavörð, að hann væri sí-drukkinn.
— Það er ekki satt, sagði Hallgrímur,
— ég bragðaði ekki dropa í tvo mánuði
í ágúst í fyrra.
4
Fyndnasti maður vikunnar--------------
Fyrir bezta „orð í tíma talað“ borgar
Vikan fimm króna verðlaun, auk nafnbót- '
arinnar: fyndnasti maður vikunnar.
Nefnd skulu rétt nöfn viðkomandi sögu-
persóna og ber ritarinn ábyrgð á, að rétt
sé frá sagt, enda undirriti hann frásögn-
ina með eigin hendi, því til staðfestingar.
Skrítlurnar skulu sendar blaðinu í lok-
uðu umslagi, merktu: „Orð í tíma töluð“,
fyrir kl. 2 á gamlársdag. Blaðið áskilur sér
rétt til að birta allar þær skrítlur, sem
berast, þó það verðlauni aðeins þá, sem að
þess dómi er bezt.