Vikan - 28.09.1939, Qupperneq 22

22
VIKAN
Nr. 39, 1939
FEGURÐAR-
DROTTNIN GIN.
Frh. af bls. 14.
hræðilegt eins og öllum ber saman um.
Og vestur eftir Austurstræti trítlar hin
unga fegurðardrottning Islands, léttstíg
og hvöt í spori eins og æskan. Hún er há-
norræn að yfirlitum, 117 pund að þyngd,
169 sentimetrar á hæð, notar skó nr. 36
og hefir gulbjart, náttúruliðað hár og
perluhvítar, fagrar og sterklegar tennur.
Vonandi bítur hún ekki frá sér með þess-
Hvað vantar á myndina?
Fegurðardrottningin með verðlaunabikarinn.
(Bikarinn smíðaði Guðlaugur Magnússon, gullsm.)
um gullf allegu tönnum! Að endingu þetta:
VIKAN þakkar áhuga og ágæta þátttöku
lesenda sinna í samkeppni þessari, en biður
guð að blessa þá, sem ekki hafa sýnt þessu
nýmæli okkar þann skilning, sem skyldi.
Fegurðardrottningunni óskum við til ham-
ingju með sína veglegu nafnbót og verð-
skuldaðan heiður, — og ef við hefðum yfir
að ráða auðugu blaði í fjölmennu landi
myndum við kosta hana í ferð umhverfis
jörðina, henni til gleði og þjóð vorri til
sóma. En mynd á heimssýningunni í New
York verður að nægja.
Við höfum leitað til
Halldórs Péturssonar, góð-
vinar okkar og teiknara,
og beðið hann að draga
upp fyrir okkur nokkrar
svipmyndir úr daglega
lífinu, og varð hann við
þeirri ósk okkar. Hann
valdi sér götuna fyrir við-
fangsefni og færði okkur
síðan þessa mynd. En lík-
lega hefir Halldór verið
nokkuð annars hugar með-
an hann gerði myndina,
því að engum getur dul-
izt, að margt er við hana
að athuga. Eða kannske
hefur hann verið að skop-
ast að okkur. Við nánari
aðgæzlu höfum við komið
auga á 11 meinlokur í
myndinni og má vel vera,
að einhverjum takist að
finna fleiri.
Fyrsta myndagáta Vikunnar.
ríl
DÖMIiR?
Saumum dagkjóla, eftirmiðdags- og samkvæmis-
kjóla, einnig telpukjóla. — Fyrsta flokks vinna.
— Áherzla lögð á að gera kjólana samkvæmt
nýjustu tízku; jafnframt er stuðlað að því að
gera kjólana sérstaka og sem klæðilegasta fyrir
hverja dömu,
Dömur, tryggið yður saum á kjólum yðar í tíma.
Virðingarfyllst.
SAUMASTOFA
Ingibjargar Ólafsd. & Kósu Guðmundsd.,
Hellusundi 3.
IRSKUR PRESTUR. Framh. af bls. 4.
milli eyrna. En það var siður írskra munka framan
af. Enginn getur sagt, hve snemma það var. Þá hefir
keltnesk tunga verið töluð í Papey og Papýli, og
bjöllum hringt, eins og Patreksbjöllunni, sem enn er
geymd í Dublin, og þá hafa krossmörk verið höggvin
í íslenzka hamra og hellisveggi, sem ef til vill sjást
enn við Ægissíðu. Og írski munkurinn Dikuil skrá-
setti síðan vitneskju bræðra sinna um land hins langa
sólarlags í bók sína „Um lögun heimskringlunnar“.
En það var ekki fyrr en árið 825. Hve margar aldir
Irar voru þá búnir að vita af Islandi, þess lét hann
ekki getið. Eða gæti það verið, að Island og „hið fyrir-
heitna land dýrlinganna", sem Brendan á að hafa
fundið, sé eitt og hið sama? Menn hafa leyfi til að
spyrja. En litlar vonir um að fá svar.
Svo kom Víkingaöldin.
Irskur prestur og norrænn víkingur áttu í fyrstu
ekki skap saman. Þar horfðust í augu heiðnin og
___________________ kristnin, brjóstvit og bókvísi.
Hið grófgerða, sæbarða, nor-
ræna náttúrubarn fyrirhitti á
írlandi siðfágað fólk með alda-
gamla, rótgróna menningu.
Víkingar gerðu Irum búsif j-
ar, en þeir sömdu líka oft fljótt
við þá frið. Irski presturinn
veitti víkingnum hógvært við-
nám, lagði sefandi hönd á öxl
hans og bauð honum frið og
bræðralag og hlutdeild í gæð-
um hins græna lands, ef hann
tæki kristna skírn. Og fjöl-
margir víkingar settust þar að
og tóku sér dætur landsins
fyrir konur. Irski presturinn
bað um blessun heilags Patreks,
heimilum þeirra og bömum til
handa. Hér tókust víðtækar
þjóðatengdir, og enn lifir nor-
rænn svipur og yfirbragð í sveit-
um írlands og borgum. (Síðari
kaflinn birtist í næsta blaði).
Rauðspretta
Ýsa
Smálúða
Reyktur
fiskur
Útbleyttur
saltfiskur
og skata
Söltuð síld
Sími 1240
og aðrar útsölur
Jóns & Steingríms