Vikan - 18.02.1943, Blaðsíða 1

SIUJOIMIM
fylgir bœði gamctn og alvara
Snjórinn hefir gert Islendingum marga skróveifuna, eins og sjó mó ó kafla þeim um snjóo, úr Lýsing
Islands eftir Þorvald Thor-
oddsen, sem fer hér ó eft-
ir. En snjórinn gleður líka
oft, bœði börn og full-
orðna, og skíðaferðir fara
nú, sem betur fer, mjög í
vöxt með þjóð vorri.
SNJÖAR eru mjög mismun-
andi miklir eftir árferði, legu
héraða og hæð yfir sjó. Á
Norðurlandi liggur snjór oft lengi á
vetrum, en á Suðurlandi er miklu
óstöðugri veðrátta, svo að frost og
blotar skiptast á, stundum daglega,
stundum með köflum, mismunándi
löngum. Legutími snævarins í ýms-
um héruðum á Islandi hefir enn
ekki verið rannsakaður. í sumum
byggðalögum á Norðurlandi er snjór
svo stöðugur á vetrum, að menn
með löngum köflum nota skíði milli
bæja og geta með sleðum létt undii'
aðflutninga á þungavöru, en það er
víða á Suðurlandi sjaldgæft, að hægt
sé að nota þesskonar samgöngu-
færi. Annar3 getur víðast á Islandi
snjóað á öllum árstímum, þó að það
sé sjaldgæft á Suðurlandi, að þar
snjói á sumarmánuðum að mun. Á
útkjálkum nyrðra og vestra er snjó-
koma eigi sjaldgæf á sumrum, eink-
um þegar hafís er við land og það
ber stundum við í nyrztu sveitum,
að slíkar snjóhríðar koma um slátt-
inn, að hýsa verður nautpening um
styttri eða lengri tíma. Uppi á ör-
æfum koma stundum kafaldsbyljii'
með frostum í júlí og ágúst, og uppi
FramhaUi á bl* 13. KOFADYB
• (Myndina tók Páll Jónsson.)