Vikan - 04.03.1943, Blaðsíða 14

u
VIKAN, nr. 9, 1043
172.
Vikunnar.
Lárétt skýriiig:
1. máttarvöldin. — 4. nokkra. —
7. stall. — 10. krap. — 11. nytja-
landi. — 12. háttur. —: 14. hlýju. —-
15. bendir. — 16. yfirráð. — 17. slíta.
— 18. iðkar. — 19. grautur. — 20.
líður vel. — 21. Danir. — 23. sleipur.
— 24. maður. — 25. fóðruð. — 26.
bundin. — 27. skái. — 28. rólegur. —
29. álpast. — 30. hneigði. — 32. klaki.
— 33. þétt. — 34. stilla. — 35. sk.st.
— 36. ráp. — 37. láta. — 38. skot. —
39. litlir fuglar. — 41. ioforð. — 42.
Siðlát. — 43. tekið. — 44. nokkrir. —
45. magi. — 46. óþægindi. — 47. á
fæti. — 48. innantómt. — 50. frum-
efni. — 51. rönd. — 52. endi. — 53.
tónn. — 54 veizla. — 55. á fingrum
(þf.). — 56. fæddi. — 57. synda-
kvittun. — 59. bauð við. — 60. át. — 61. stutt. —
62. sarga. — 63. heimskingi. — 64. einkenni
hagleiksmanna.
Lóðrétt skýring:
1. rit um Keykjavík. — 2. heil. — 3. tveir eins.
— 4. á kerti. -— 5. illsku hljóð. — 6. tónn. — 7.
hest. — 8. menn. — 9. sk.st. — 11. saurgir. —
12. væll. — 13. verkfæri (fornt). — 15. niður. —
16. ruggaði. -— 17. góði. — 18. borðandi. — 19.
blása. — 20. sannleikur. — 22. ekki lesandi. —
23. limur. — 24. sár. — 26. bylta. — 27. vísa. —
29. vopn. — 30. himinn. — 31. vegur. — 33.
mylsna. — 34. jarðvegur. — 35. staup. — 36. beiti.
— 37. bil. — 38. ófrið. — 40. greinda. — 41. gras.
— 42. skrautvefnaður. — 44. flyt. — 45. hús. —
47. fjötur. — 48. húðir. — 49. mannsheiti. — 51.
fljótt. — 52. vænan. — 53. reiðigjarn. — 54. skóg-
ardýrs. — 55. not. — 56. gaul. — 58. öðlist. —
59. rugl. — 60. fóður. — 62. forsetning. — 63.
atviksorð.
Lausn á 171. krossgatu Vikunnar.
Lárétt: 1. haft. — 4. kref. — 7. gríð. -— 10. asa.
11. arar. — 12. reið. — 14. n.k. — 15. brók. —
16. ferð. — 17. hr. — 18. húki. — 19. seið. — 20.
gjá. — 21. blóta. — 23. kætt. — 24. sjóð. — 25.
jatan. — 26. foli. — 27. svöl. — 28. aka. — 29.
gína. — 30. staf. — 32. Ra. — 33. gefa. — 34.
skóf. — 35. ká. — 36. eril. — 37. skál. — 38. kál.
—39. annar. — 41. lauk. — 42. lita. — 43. rags.
— 44. tölt. — 45. fipa. — 46. ófu. — 47. lama. —
48. hamp. — 50. m. n. — 51. ramb. — 52. óæti. —
53. sk. — 54. þaut. — 55. elfi. — 56. aka. — 57.
gauks. — 59. uggi. — 60. lurk. — 61. agna. — 62.
ánna. — 63. náma. — 64. rigningardagana.
Skeytlð hljóðar þannlg:
í>eir 'fluttu mig hingað. Yzta húsið á tang-
anum. Georg.
östyrkur bllstjóri: Talaðu ekki við mig núna.
Þama kemur ljósastaur á fleygiferð á móti
okkur.
Maður, sem hefir engan hnapp í skyrtu sinni
©g gat á sokkunum, ætti annað hvort að kvænast
eða skilja.
Lóðrétt: 1. handbjargarómagar. — 2. ask. — 3.
fa. — 4. krói. — 5. rak. — 6. er. — 7. gerð. —
8 rið. — 9. íð. — 11. arka. — 12. reit. — 13. þráð.
— 15. búta. — 16. feti. —17. hjól. — 18. hóta. —
19. sæla. — 20. gjöf. — 22. laka. — 23. kona. —
24. svaf. — 26. fifl. — 27. stól. — 29. geir. — 30.
skák. — 31. hála. — 33. gras. — 34. skut. — 35.
káta. — 36. engu. — 37. sala. — 38. kipp. — 40.
nafn. — 41. lömb. — 42. limi. — 44. tamt. —
45. fati. — 47. laus. — 48. hæfí. — 49. skak. —
51. rakan. — 52. ólgar. — 53. skran. — 54. þung.
— 55. egna. — 56. auma. — 58. agi. — 59. tmg.
— 60. lág. — 62. án. — 63. na.
Svar við orðaþraut á bls. 13.
mathAkur.
MATAR
ASN AR
TÓLIN
H AM AR
Astar
KOKIÐ
UNAÐS
RAKUR
Svör við spurningum á bls. 4:
1. Árið 1861.
2. Þorbjöm Bjamason, fæddur árið 1859, að
Irafelli í Kjós. Ólst upp í Reykholtsdalnum,
en fór til Vesturheims 1893. Hér er ein vísa
eftir hann, úr kvæði um Eyjólf ljóstoll:
Margan háttirm kvaðstu kátt,
kátt þvi lyndi barstu.
Loks þó dátt varð geðið grátt,
grátt þvi leikinn varstu.
3. Phari í Tíbet, 4361 m. yfir sjávarmál.
4. Árin 1402—04.
5. Buenos Aires.
6. Árið 1798.
7. Stríðið milli Japana og Rússa var 1904—05.
8. Árið 1785.
9. Loftskipið Hindenburg.
10. Háskóli settur í Reykjavík.
Um Abraham Lincoln
og gagnrýni.
Framhald af bls. 3.
þér getið ekki beitt nema tveimur þriðju
af því liði, sem þér höfðuð áður? Það
væri óskynsamlegt að búast við því, og ég,
ætlast ekki til þess, að þér getið áorkað
miklu. Yðar mikla tækifæri er liðið hjá og
það eru mér mjög sár vonbrigði.“
Hvað haldið þér, að Meade hafi gert,
þegar hann las þetta bréf ?
Meade las bréfið aldrei. Lincoln sendi
það ekki. Það fannst meðal blaða hans áð
honum látnum.
Ég get þess til — og það er ekki annað
en tilgáta — að þegar Lincoln hafði lokið
þessu bréfi, leit hann út um gluggann og
sagði við sjálfan sig: Bíddu hægur. Má-
ske ég ætti ekki að vera svona bráður.
Það er auðgert, að sitja hérna í Hvíta hús-
inu og skipa Meade að hefja árás. En ef
ég hefði verið í Gettisburg, ef ég hefði séð
eins mikið af blóði eins og Meade vikuna,
sem leið, og ef ég hefði heyrt eins mikið
af kveinum og kvalaópum særðra og deyj-
andi manna — þá hefði ég máske ekki
heldur verið sérlega sólginn í áhlaupið. Ef
í mér hefði verið sami beigur og í Meade,
hefði ég ef til vill farið eins að og hann.
Nú er skeð það, sem skeð er. Ef ég sendi
þetta bréf, þá fá mínar tilfinningar að
vísu útrás, en það verður til þess, að Meade
fer að reyna að réttlæta sjálfan sig og for-
dæma mig. Það vekur úlfúð og dregur
máske úr því gagni, sem síðar mætti hafa
af herstjórn hans, eða knýr hann ef til
vill til þess að segja af sér.
Þessvegna stakk Lincoln bréfinu undir
stól, því að hann hafði lært það af sárri
reynslu, að gagnrýni og aðfinnslur verða
næstum því alltaf til einskis.
Theodore Roosevelt hefir sagt frá því,
að þegar hann var forseti og þurfti úr ein-
hverju vöndu að ráða, þá hallaði hann sér
aftur á bak og leit upp til stórrar myndar
af Lincoln, sem hékk yfir skrifborði hans í
Hvíta húsinu og spurði sjálfan sig: Hvað
mundi Lincoln hafa gert í mínum sporum ?
Hvernig mundi hann ráða fram úr þessu?-
Við ættum á okkar vísu að fara eins að,
næst þegar okkur langar til þess að slengja
einhverju framan í náungann.
Þekkir þú einhvern, sem langar til þess
að aga, umvenda og hafa hemil á öðrum?
Allt í lagi. Það er ágætt. Ég er með þér.
En ættirðu ekki heldur að byrja á sjálfum
þér? Frá sjálfs þíns sjónarmiði og í sjálfs
þíns þágu er það arðvænlegra, að reyna
að bæta sjálfan þig en aðra — og það er
áhættuminna.
Þegar barátta mannsins byrjar í sjálf-
um honum, þá er hann einhvers virði,
sagði Browning. Þú verður máske ekki bú-
inn að bæta sjálfan þig fyrr en að ári um
þetta leyti. Það, sem eftir er ársins, get-
ur þú svo notað til þess að gagnrýna og
endurbæta aðra.