Vikan - 25.03.1943, Page 15

15
VTKAN, nr. 12, 1943
JÖKULGÖNGUR.
Framhald af bls. 7.
,,Merino“ að minnsta kosti, ef hagar þess
næðu yfir tvær heimsálfur. Eitt er víst,
svona leiðarmót er ekki lagsnauðasti
leikurinn í landvörn sveitanna. Þetta fólk
verður seint þorparalýður, það hefir sung-
ið sig saman við sveitina sína.
Allsstaðar gengur sama sagan: borgir
eyða byggðum, hér í landi líka, unz þær
lenda með iðnaðar-þjóðirnar á alheims-
hreppinn, og þar er búist um á sama hátt
eins og Svaði gerði í hallærinu forðum,
öreigunum hrundið fyrir ætternisstapa
styrjaldanna, svo enn verði þeim lengra
lífs auðið á afskiptunum, sem öflugastir
eru. Synir og dætur sveitanna flytja sig
inn í iðnaðarborgirnar, niðjar þeirra flest-
ir sökkva þar ofan í sorpið með tímanum.
Erum við „Kanada-íslendingar“ ekki til
þess ættkjörnir, að fresta þeim forlögum,
sem mest við megum, syngja okkur sam-
an við sveitirnar okkar? Kanada sjálf á
engan þjóðsöng enn, sem leiftrar svo af
landshelgi, að birti yfir búskapnum — eins
fagurt það er þó og framdreymið. Hér eru
engir söngvar til enn í alþýðumunni, sem
lyfta vængjum hugsananna yfir sléttan
leirinn, engir ómar, sem ekki eru hásir af
mörhljóði umsýslu og ábata.
Séð hefi ég kafla úr erindi eftir skáld-
goða Noregs, Björnson, þar sem hann
ágætir Norðmenn, sem eftir sátu, en flýðu
ekki land sitt forðum upp úr Hafurfjarðar
orustu, eins og Islendingarnir, því þeir
hafi ekki svikizt úr leik, að gera garðinn
frægan. Farfýsi og metnaður okkar Is-
lendinga væri þar, að vísu, búin til mót-
mæla. En ef þú kemur einhverntíma, er-
lendur og ókunnur orðinn, í syngjandi
sveit fornra ættstöðva, myndu tilfinningar
þínar finna bót í máli Björnsons, þær
"höggva þá svo nærri sjálfum þér, að þér
yrði unnt að afsaka, ef ekki réttlæta, þá
þjóðrækni, sem lítur á landflóttamanninn
næstum eins og trúníðing. Að sönnu hefðu
Norðmenn glatað öllu því, sem þeir glöt-
uðu, þó íslendingar, þeir fáu sem út fluttu,
hefðu allir setið kyrrir, og tvísýnt, að sá
Björnson og nýi Norvegur, sem síðar rann
upp, hefði til orðið, hefði enginn Snorri
komið fram né ísland byggzt.
Hversu langir sem vetrar verða, kemur
þó ætíð sá dagur, að sumarið syngur:
Blessuð sértu, sveitin mín, yfir öllum lönd-
um, sunnan frá miðjarðarbaug norður
fyrir Greipur Grænlands. Vorhugur ís-
lenzkrar tungu og íslenzkra ljóða á sér
enn dag, til að verða jafn langkvæður.
Tilkynning.
Á fundi bæjarstjórnar Reykjavíkur 4. þ. mán. var sam-
þykkt eftir tillögu heilbrigðisnefndar:
Að banna öllum mjólkursölubúðum að nota trektir við
mælingu mjólkur og rjóma, og kref jast, að mjólk og rjómi
sé einungis afhent í ílát, sem ekki þurfa að snerta mjólk-
urmálin.
Að fyrirskipa, að afgreiðslustúlkur í mjólkur- og
brauðabúðum noti kappa, sem skýli hárinu til fullnustu
meðan á afgreiðslu stendur.
Ákvæði þessi ganga í gildi 1. apríl n. k.
Þetta tilkynnist öllum þeim, sem reka mjólkur- og
brauðsölubúðir hér í bænum.
Lögreglustjórinn í Reykjavík.

Vélaverkstœði
Sig.
Simi 5753. Skúlatúni 6 Reykjavík. Sími 5753.
FRAMKVÆMIR:
Vélaviðgerðir,
Vélsmíði,
Uppsetningar á vélum
og verksmiðjum.
Gjörum við oq qjörum upp bátatwóforo.
SMlÐUM ENNFREMUR:
Síldarflökunarvélar,
Iskvarnir,
Rörsteypumót,
Holsteinavélar.
(>:»:»»»»:»:»:»:»:»:»»»»»»:»:»:»:»:»:»:»:»»;•*
tautaði hann. Svo rakaði hann, þar
Að oska ser ™ til allt var komið á einn stað. „Sérðu?
Með þessu móti lætur maður óskir
Ég horfði á Jón gamla raka saman sínar rætast,“ sagði hann. „Byrjaðu
laufin. Garðflöturinn var stór og Jón bara, og gerðu hlutinn eins og þú
lét ekki eitt einasta laufblað verða óskar að hann verði.“
eftir. Þetta atriði festist í minni mér.
„Jón,“ sagði ég, „væri það ekki dá- Seinna, er ég rannsakaði lif vísinda-
samlegt ef þú þyrftir ekki annað en manna, siðabótamanna og annarra,
óska þess, að blöðin færu öll í eina sem afköstuðu ótrúlega miklu, komst
hrúgu?“ ég að því, að þeir fylgdu reglu Jóns.
„Ég þarf ekki annað," svaraði Allar framkvæmdir þeirra voru
hann um hæl. árangur af óskum þeirra — þeir
„Gerðu það þá,“ sagði ég. hættu aldrei við hálfunnið verk.
„Blöð, farið þið öll í eina hrúgu,“ Isabel B. Moncure.
Alþingishátíðin 1930
Þa.r sem í ráði er að gefa út á þessu ári stóra og vandaða
bók um alþingishátíðina á Þingvöllum 1930, eru það vin-
samleg tilmæli undirritaðs, sem gefur bókina út, til allra
þeirra, er eiga kunna í fórum sínum Ijósmyndir frá hátíð-
inni á Þingvöllum, ferðalögum hátíðagesta, erlendum
skipum í Reykjavíkurhöfn, erlendum eða innlendum há-
tíðagestum og öðru varðandi alþingishátíðina, að þeir láni
útgefanda myndir sínar til athugunar og birtingar, ef
þess er óskað.
Þess er fastlega vænst, að allir þeir, sem myndir eiga
frá alþingishátíðinni, bregðist vel við þessari málaleitan,
til þess að myndasafnið í bókinni geti orðið sem full-
komnast.
Myndirnar má senda til prófessors Magnúsar Jónsson-
ar, Laufásveg 63 (er semur bókina) eða H.f. Leiftur,
Tryggvagötu 28, Reykjavík. Allar myndir verða endur-
sendar óskemmdar. Æskilegt er, að myndirnar séu greini-
lega merktar nafni sendanda, auk þess sem nauðsynlegt
er, að tekið sé fram, hvar myndin er tekin.
Ef einhverjir kynnu að hafa í fórum sínum eitthvað
af þeim opinberu ræðum, sem fluttar voru að Lögbergi,
eru þeir vinsamlega beðnir að láta prófessor Magnús
Jónsson vita um það.
H.F. LEIFTUR.
TMSia '1831 ðdíWISTfc