Vikan - 08.04.1943, Blaðsíða 10

xo
VIKAN, nr. 14, 1943
; ■ :■ . ■' '•■ "-TV
nmn m
C IIIII L I U
■■■■■■■■■■■■
Matseðillinn. .
Hænsnafrikassé.
2 kg. hænsnakjöt, 1% 1. vatn,
50 gr. smjör eða smjörlíki, 50 gr.
hveiti. 250 gr. „asparges", gul-
rsetur eða blómkál, einnig er
ágætt að blanda öllu þessu sam-
an. „Persille" til að skreyta með.
Salt.
Kjötið er þvegið, sett i pottinn,
ásamt vatni og salti; soðið um 40
mínútur. Ef grænmetið er nýtt er
það soðið með síðustu tíu minút-
umar. Kjötið tekið upp úr og soðið
siað. Smjörið brætt, hveitið sett út I
og bakað upp með soðinu; soðið i
10 mínútur. Kjötinu og grænmetinu
raðað á fat, sósunni hellt þar yfir,
skreytt með söxuðu „persille". Sé
notað niðursoðið grænmeti, er soðið
af því notað með í jafninginn.
Rauðgrautur.
% 1. saft. % i. vatn. 25 gr.
möndlur. 60 gr. sagóméi eða
kartöflumél, sykur.
Vatnið og saftin er sett i pott,
sykur og vel saxaðar möndlumar
sett þar í. Sagómélið hrært út i
köldu vatni og þvi hellt út í þegar
sýður. Suðan aðeins látin koma upp.
Látið kólna. Mjólk eða rjómabland
borðað með.
Húsráð.
Avallt fyrirllggjandi.
Einkaumboð: jóh. Karlsson & Co.
Simi 1707 (2 línur).
Kápur eins og þessi á myndinni,
eru kallaðar „Chesterfield“-kápur.
Kápan er brún, með dökkbrúnu
„persian" skinni. Húfan er einnig
úr skinni.
Sitjið ekki á pels yðar, þegar þér
•ruð í bíó eða á veitingahúsi, og
íorðist að styðja olnbogunum á.borð,
þegar þér eruð i honum.
Tóma léreftspoka undan hveiti og
sykri er gott að nota í bolla- og
glasaþurrkur. Til þess að ná burtu
prentstöfunum er gott að sjóða pok-
ana úr sóda og sápuvatni. Eina mat-
skeið af sóda í pott af vatni.
Te má búa til á satna hátt og
kaffi. Teblöðin eru sett I pokann,
vatninu hellt yfir, og þá sleppið þér
við öll teblöð í tepottinum.
eymið vel leyndarmálin!
Eftir E L 1 N O R R/C E.
Mér þótti vænt um Amy, og þegar
hún sagði mér, að allt væri ekki í
sem beztu lagi hjá henni og Dan,
varð ég áhyggjufullur. Þess vegna
minntist ég á þetta við Sue. Hún er
ekki þannig gerð, að hún gangi
manna á milli og segi slúðursögur.
„Amy sagði mér þetta í trúnaði,"
sagði ég. „Þú segir engum frá
þessu?"
„Auðvitað ekki," sagði Sue. „Þér
er óhætt að treysta mér.“
Hálfum mánuði seinna mætti ég
Amy og Dan. Þau leiddust og voru.
bersýnilega mjög hamingjusöm. Ég
heilsaði þeim, en mér til mikillar
undrunar létu þau sem þau sæju mig
ekki.
Ég þreif í handlegginn á Amy.
„Eg veit ekki af hverju þetta staf-
ar,“ sagði ég, „en hitt veit ég, að þú
ferð ekki án þess að gefa mér ein-
hverja skýringu."
Amy var fokreið. „Ég sagði þér i
trúnaði, hvemig ástatt var á milli
mín og Dan. Engri lifandi veru ann-
arri en þér trúði ég fyrir þessu —
og þú hleypur með þetta um alla
borgina. Það var bara sérstakt lán,
að þú varðst ekki völd að því, að við
skildum fyrir fullt og allt.“
Eg hafði engum sagt þetta nema
Sue og ég komst að þvi, að hún hafði
ekki heldur borið söguna út. Hún
hafði aðeins sagt manninum sínum
þetta. „Eg segl Harry alla skapaða
hluti," sagði Sue. „En það hefir
ekkert að segja. Gera ekki allar kon-
ur það ?“
Ég ákvað að rekja spor sögunnar.
Það var ekki erfitt, þvi að, þótt und-
arlegt sé, enginn hafði slúðrað. Allir
höfðu þagað yfir leyndarmálinu, að
þeim sjálfum fannst. En hver ein-
stakur hafði, og það af éintómum
áhyggjum út af Amy og Dan, talað
um þetta við einhvem annan, ein-
hvem, sem algjörlega mátti treysta,
að því er þeim þótti.
Maður Sue draþ á þetta við með-
eiganda sinn; meðeigandimi svo aftur
við konu sina; konan við beztu vin-
konu sina — en hún vann á skrif-
stofunni hjá Dan. Og einn morguri
hafði hún svo klappað á öxlina á Dan
og sagzt vera viss um, að hans hjöna-
band væri eitt af þeim, sem reist
væri á bjargi.
Eg lærði mikið á þessu og það ekkí
án kostriaðar. Ég missti tvo góða
vini og við sjálft lá, að ég eyðilagði
hjónaband Amy gjörsamlega. Mörg
ógæfan hefir átt sér stað af ekki
meiri illvilja en mínum.
Alltaf síðan, ef einhver seglr: „En
þetta er algert leyndarmál, í guðs-
bænum segðu engum lifandi manni
það,“ haga ég mér öðru vísi. Nú veit
ég, að eina leiðin til þess að varð-
veita leyndarmál, hvort heldur þín
eigin eða annarra, er; Segðu engum
neitt, gerðu enga undantekningu frá
þeirri venju.
Þessi kona 1 Californíu hefir fengið
titilinn, „duglegasta konan í her-
gagnaiðnaðinum árið 1942." Maður-
inn hennar er fangi Japana á Phii-
ippseyjum.
Kona nokkur grunaði mann sinn
um, að aðrar konur hringdu til hans.
Dvöld eitt, er hringt var til hans,
heyrði kona hans hann segja: „Halló,
Georg. Ert það þú, Georg? Vissulega.
vil ég það, Georg. Auðvitað, Georg
Nei, Georg. Bless, Georg." Síðan
snéri hann sér að konu sinni og
sagði: „Þetta var Georg, vina mín.“
MILO
tfniifluniiM: lini iðaisoa 11111111» •

Swaw
rakkrem mýkir og
styrkir húðina og
gerir raksturinn að
ánægju.
Agnar Norðfjörð & Co.h.f,
Helldsölubirgðir:
Siml 3183.
Nýkomið:
Battersby-hattar.
Bindi.
Hálsklútar.
Skyrtur.
Peysur og VestL
H. TOFT
Skólavörðustíg 5.
Sími 1035.