Vikan - 27.05.1943, Blaðsíða 8

8
VTKAN, nr. 21, 1943
Gamlar minningar.
*r- ------------------------------------------i -----------------------------------r
Rasmína: Þú hefir á réttu að standa — vinur Gissur: Þá höfðu konur rauðar hendur í Gissur: Eða kuldinn, eini staðurinn í borginni þar sem
— við kunnum ekki að meta, hvað við höfum stað rauðra nagla. var heitt, var í kringum ofninn hjá rakaranum.
það gott, við þykjumst vera að fórna einhverju.
Gissur: Já, þetta er alveg rétt, — hugsað þér,
í gamla daga —.
Rasmína: Og ef einhver krakki í skólanum átti aura, þá Gissur: Og herramir í þá daga, þóttust Rasmína: Og krökkunum fannst það vera lysti-
hafa boðið stúlkunum út, ef þeir fóru með ferð að fara niður i bæ með mömmu sinni, og bera
þeim i gönguferð inn að gasstöð og heim heim fyrir hana bögglana.
eltu öll hin hann.
aftur!
Gissur: Og i vorrigningunum hripláku húsin.
Rasmina: Og svo stöðugt þessi köll út um
gluggana, alltaf þegar mest var gaman —
„komdu og farðu í búð fyrir mig!“
Gissur: Og þú varðst að vaka öll kvöld til
þess að hlusta á frænku þína syngja hin börnin í
svefninn.
Gissur: Eða hvernig maður tók sjálfur úr sér
tennurnar! Það var hræðilegt.
Rasmina: Nú, — eða hvað segirðu um þessi
skemmtiferðalög, — allt krökt af býflugum og
mýi.
Gissur: Þá held ég að fólk yrði í þá daga að
gjöra svo vel og ganga upp fleiri tugi trappna
oft á dag. —