Vikan - 10.06.1943, Blaðsíða 11

VIKAN, nr. 23, 1943
11
„Nei, ekki býst ég við því. Nema þá þvi að-
■eins að mér yrði boðið það mikið fé fyrir það,
•að það væri heimskulegt að hafna því.“
„Rétt.“
„Ég vil ekki selja það, af þeirri einföldu
ástæðu að ég elska þennan stað, skal ég segja
yður.“
„Alveg rétt. Ég skil það.“
Nick gekk hægt í áttina til dyranna.
„Á meðan ég man, það á að fara fram flug-
eldasýning í kvöld. Viljið þér koma? Við borð-
um klukkan átta. Flugeldamir hefjast klukkan
hálf níu. Þér getið séð þá prýðisvel frá garðinum,
þaðan sem sést úr honum út yfir höfnina.“
„Það verður hrífandi fögur sjón.“
„Þið komið auðvitað báðir," sagði Nick.
„Ég þakka kærlega," sagði ég.
„Það er ekkert sem endurlífgar mann jafn
dásamlega, eins og veizlur," sagði Nick. Hún hló
léttilega, kvaddi og fór.
„Svo er nú það,“ sagði Poirot.
Hann tók hatt sinn og burstaði af mikilli ná-
kvæmni örlítið ryk, er sest hafði á hann.
„Erum við að fara út?“ spurði ég.
„Já, við höfum ýmsum lögfræðilegum atriðum
að sinna, vinur minn.“
„Auðvitað. Ég skil.“
„Gáfumenni eins og þér, Hastings, getur ekki
ýfirsést slíkt."
Skrifstofur herra Vyse, Trevannion & Wynn-
ard, voru við aðalgötu borgarinnar. Við héldum
upp stíginn, upp á fyrstu hæð og komum þar
Inn í skrifstofu, þar sem ungur maður sat og
vann í ákafa. Poirot bað um að fá að tala við
herra Charles Vyse.
Maðurinn sagði nokkur orð í síma og fékk að
■örlitilli stundu það svar, að við gætum komið inn
til herra Vyse nú þegar. Hann fylgdi okkur eftir
ganginum, barði þar að dyrum og vék sér til
hliðar svo að við gætum gengið inn.
Herra Vyse sat við stórt borð, þakið allskonar
Bkjölum. Hann stóð upp og heilsaði um leið og
Við komum inn.
Hann var ungur, hár maður, frekar fölur yfir-
litum og andlitsdrættimir sem lokuð bók. Hann
var að byrja að verða örlítið sköllóttur yfir
gagnaugunum og hafði gleraugu.
Framhaldssaga:
--------------------8--------------------------
Forsaea ; Poirot og Hastings vinur
® * hans eru nýkomnir tii St.
Loo í sumarleyfi. Þar kynnast þeir ungri
stúlku, Nick Buckley að nafni, er býr alein
í húsi sínu, Byggðarenda. Þeir komast að
þvi, að hún hefir fjórum sinnum á skömm-
um tima lent I lífsháska og vekur þetta
forvitni Poirots. Þegar hún fer, skilur hún
eftir hattinn sinn, en í barði hans er gat
eftir skammbyssukúlu. Þeir ákveða að
heimsækja hana að Byggðarenda. Er
þangað kemur láta þeir Nick segja sér
ítarlega frá með hvaða hætti hún hefir
komizt I lifsháska, og sýna henni kúluna,
er fór í gegnum hattbarð hennar. Hún
segist eiga byssu, þeirrar tegundar, sem
kúlan er úr. En er hún ætlar að ná i byss-
una, er hún horfin. Poirot lætur hana nú
segja nákvæmlega frá atburðum síðustu
daga og hverjir séu vinir hennar. Nick er
þeirrar skoðunar, að þetta séu allt tilvilj-
anir, er fyrir hana hafa komið. Poirot
hvetur hana til þess að fá einhvem vina
sinna til þess að búa hjá sér og það verð-
ur úr, að hún segist skulu fá frænku sína
frá Yorkshire. Poirot grunar, að Nick leyni
þá einhverju. Poirot og Hastings fara á
laun að Byggðarenda og hitta þar ókunnan
mann, Croft, nábúa Nick, og fara heim með
honum. Kona hans er veik, en lætur sér
mjög ínjög annt um allt, er snertir Nick.
Litlu seinna heimsækir Nick þá og viður
kennir, að hún sé hrædd og að þessi stöðuga
óvissa fari illa með taugar hennar. Talið
berst að því, hvort hún muni vilja selja
Byggöarenda.
Poirot hafði komið undir það búinn að mæta
erfiðleikum. Hann hafði með sér samning einn,
og bað herra Vyse að ráðleggja sér eitt og ann-
að honum viðkomandi.
Vyse, er talaði mjög hátiðlega, tókst fljótt að
veita Poirot umbeðnar upplýsingar, og að gera
honum ýmsar greinar samningsins betur ljósar
en áður var.
„Ég er yður mjög þakklátur," sagði Poirot.
„Þar sem ég er útlendingur, þá skiptir þetta
miklu máli fyrir mig, eins og þér skiljið."
Þá spurði herra Vyse hver hefði sent hann
til sin.
„Ungfrú Buckley," sagði Poirot strax. „Frænka
yður, er hún það ekki? — Töfrandi stúlka. —
Það vildi svo vel til, að ég minntist eitthvað á
það í návist hennar, að ég væri í vandræðum, og
hún ráðlagði mér að fara til yðar. Ég reyndi að
ná í yður á laugardagsmorguninn — í kringum
hálf eitt — en þá voruð þér úti.“
„Jú, ég man það. Ég fór héðan snemma á
laugardagsmorguninn. ‘ ‘
„Ungfrúnni, frænku yðar, hlýtur að finnast
þetta stóra hús mjög tómlegt. Hún býr þar ein,
að mér hefir skilizt."
„Alein, já.“
„Segið mér, herra Vyse, ef það er ekki frekt að
spyrja, eru nokkrar líkur til að eign þessi fáist
keypt?“
„Alls engar, er mér óhætt að segja.“
„Ég spyr ekki að ástæðulausu, skiljið þér. Ég
hefi gilda ástæðu! Ég er einmitt að leita að fast-
eign sem þessari fyrir sjálfan mig. Loftslagið
hér fellur mér dásamlega vel í geð. Það er satt,
að húsið lítur út fyrir að vera í niðurníðslu,
hafa sennilega ekki verið miklir peningar fyrir
hendi, til viðhalds á því, gæti ég trúað. Er ekki
hægt að búast við, að ungfrúin mundi, undir
þessum kringumstæðum, vilja selja, ef hún fengi
verulega gott boð?“
„Ekki hinn allra minnsti möguleiki." Charles
Vyse hristi höfuðið ákveðinn. „Frænka min til-
biður þennan stað. Ekkert gæti fengið hana til
að selja húsið, það veit ég. Þetta ér ættaróðal
hennar."
„Ég veit það, en—.“
„Það þýðir ekki um þetta að ræða. Ég þekki
frænku mína. Það er enginn staður á jarðríki,
sem henni þykir jafn vænt um.“
Nokkrum mínútum seinna vorum við komnir út
á götuna aftur.
„Jæja, vinur minn,“ sagði Poirot. „Hvemig
áhrif hafði þessi Charles Vyse á þig?“
Ég hugsaði mig um.
„Mjög neikvæð," sagði ég að lokum. „Hann
er kynlega neikvæð persóna."
„Ekki maður, sem tekið er eftir, meinarðu?“
„Nei, einmitt. Hann er af þeirri manntegund,
sem þú mundir aldrei þekkja, er þú sæir hann
aftur. Miðlungs rnaður."
„Maður tekur sannarlega ekki mikið eftir
honum. Tókstu eftir nokkru sérkennilegu í sam-
ræðum okkar við hann?“
„Já,“ sagði ég hægt. „Það gerði ég. Er þú
varst að tala um að kaupa Byggðarenda."

Minnstu ávallt
I mildu sápunnar |
L c
Regum
tannpasta hreins-
ar fágar og gerir
tennurnar hvitar.
Skilur eftir hress-
andi og frískandi
bragð.
Heildsölubirgðir:
Agnar Norðfjörð & Co.h.f.
Sími 3183.
NUFIX
varðveitir hár yðar og
auðveldar greiðsluna.
Byðir flösu og hárlosi.
Heildsölubirgðir:
Agnar Norðfjörð & Co. h.f.
Lækjargötu 4. Sími 3183.
Avallt fyrirliggjandi.
Elnkaumboð: Jóh. Karlsson & Co.
Sími 1707 (2 línur).