Vikan - 24.06.1943, Blaðsíða 11

VIKAN, nr. 25, 1943
11
Hann snéri sér að mér. ;
„Hafið þér gefið henni nokkuð?“
„Dálítið af sterku víni.“
„Mér líður ágætlega,“ sagði Nick, og reyndi
að bera sig vel.
„Getið þér svarað nokkrum spurningfum ?“
„Já.“
Lögregluþjónninn færði sig nær. Nick heilsaði
honum með daufu brosi.
„Ekki að tefja umferðina í þetta skiptið," sagði
hún.
Ég dró þá ályktun, að þau væru ekki ókunn
hvort öðru.
„Þetta er hræðilegt atvik, sem fyrir hefir kom-
ið, ungfrú Buckley,“ sagði lögregluþjónninn. „Ég
er mjög hryggur út af þvi. Poirot, en nafn hans
þekki ég mjög' vel, og er hreykinn af að hann
skuli ætla að vinna með okkur, segir mér að
eftir því sem hann bezt viti, þá hafi verið
skotið á yður í gistihúsgarðinum fyrir nokkru?“
Nick hneigði höfuð sitt til samþykkis.-
„Ég hélt, að það hefði bara verið broddfluga,“
sagði hún, til skýringar, „en svo var ekki.“
„Og áður höfðu ýms einkennileg atvik komið
fyrir yður?“
„Já - - það var annars dálítið skrítið, að þau
skyldu öll ske, svona hvert á eftir öðru.“
Hún gaf glögga lýsingu á þeim öllum.
„Það er nú svo. En segið mér, af hvaða
ástæðu var frænka yðar með yðar sjal i kvöld.“
„Við fórum inn að sækja okkur kápu, — það
var frekar kalt að horfa á flugeldana. Ég henti
sjalinu af mér hér á legubekkinn. Hljóp siðan
UPP og fór í kápuna, sem ég er í núna. Ég náði
einnig í sjal fyrir vinkonu mína, frú Rice, uppi
í hennar herbergi. Það liggur þarna á gólfinu
Við gluggann. — 1 því kallar Maggie, að hún
gæti hvergi fundið sína kápu. Ég sagði, að hún
hlyti að vera niðri. Hún fór þá niður, og kallaði
þaðan til mín, að hún gæti hvergi fundið hana.
Ég sagði, að hún hefði sennilega verið skilin eftir
úti í bifreiðinni. — Þetta var ,,tveed“ frakki, sem
hún var að leita að — hún átti enga loðkápu til
— og að ég skyldi færa henni eitthvað af mér, til
þess að fara i. En hún sagði, að ég skyldi ekkert
vera að því — hún tæki bara sjalið mitt, ef ég
þyrfti ekki að nota það. Og ég sagði, að það
Forsaæa : Poirot °g Hastings vinur
® * hans eru nýkomnir til St.
Loo í sumarleyfi. Þar kynnast þeir ungri
stúlku, Nick Buckley að nafni, er býr alein
í húsi sínu, Byggðarenda. Þeir komast að
því, að hún hefir fjórum sinnum á skömm-
um tima lent í lifsháska og vekur þetta
forvitni Poirots. Þegar hún fer, skilur hún
eftir hattinn sinn, en í barði hans er gat
eftir skammbyssukúlu. Þeir ákveða að
heimsækja hana að Byggðarenda. Er
þangað kemur láta þeir Nick segja sér
ítarlega frá með hvaða hætti hún hefir
komizt í lífsháska, og sýna henni kúluna,
er fór í gegnum hattbarð hennar. Hún
segist eiga byssu, þeirrar tegundar, sem
kúlan er úr. En er hún ætlar að ná í byss-
una, er hún horfin. Poirot lætur hana nú
segja nákvæmlega frá atburðum síðustu
daga og hverjir séu vinir hennar. Nick er
þeirrar skoðunar, að þetta séu allt tilvilj-
anir, er fyrir hana hafa komið. Poirot
hvetur hana til þess að fá einhvem vina
sinna til þess að búa hjá sér og það verð-
ur úr, að hún segist skulu fá frænku sina
frá Yorkshire. Poirot grunar, að Nick leyni
þá einhverju. Poirot og Hastings fara á
laun að Byggðarenda og hitta þar ókunnan
mann, Croft, nábúa Nick, og fara heim með
honum. Kona hans er veik, en lætur sér
mjög mjtjg annt um allt, er snertir Nick.
Litlu seinna heimsækir Nick þá og viður
kennir, að hún sé hrædd og að þessi stöðuga
óvissa fari illa með taugar hennar. Talið
berst að því, hvort liún muni vilja selja
Byggðárenda. En hún kveðst ekki vilja það.
Litlu síðar heimsækja þeir Vyse lögfræðing
og þar beinir Poirot talinu að Nick og
Byggðarenda. Nick hafði boðið þeim heim
um kvöldið til þess að horfa á flugeldasýn-
ingu, og þar kynnast þeir Maggie og Buck-
ley. Þetta sama kvöld er hún myrt í garð-
inum á Byggðarenda. Nick verður örvingl-
uð og áfellir sjálfa sig fyrir að hafa fengið
hana til að koma, og lánað henni kínverska
sjalið, er hún var sjálf með um kvöldið.
Lögregluþjónar og læknir koma á vettvang.
væri alveg sjálfsagt, ef það yrði nógu heitt fyrir
hana. En hún sagði, að svo væri, því sér þætti
ekkert sérstaklega kalt, það væri mikið kaldara
i Yorkshire en hér. Bara að hún fengi eitthvað.
Ég sagði henni að taka það, og ég kæmi að
vqfmu spori. Og þegar ég kom — kom út —
Hún þagnaði — gat ekki sagt meira ...
„Svona, reynið að vera rólegar — ungfrú
Buckley. Segið mér aðeins eitt. Heyrðuð þér
nokkuð skot — tvö skot?“
Nick hristi höfuðið.
„Nei — aðeins hvinina í flugeldunum.“
„Það er einmitt það,“ sagði lögregluþjónninn.
„Maður tæki ekki eftir skoti, i öllum þessum
látum. Ég þykist vita, að það sé árangurslaust
að spyrja yður — hvort þér hafið nokkurn grun
um, hver sé upphafsmaður allra þessara árása
á yður?“
„Ég hefi ekki minnsta grun um það,“ sagði
Nick. „Ég get ekki ímyndað mér það.“
„Það er ekki að furða,“ sagði lögregluþjónn-
inn. „1 mínum gugum er það líkast því, sem þetta
sé einhver vitfirringur —- morðsjúkur vitfirring-
ur. Viðbjóðslegt verk! Jæja, ég þarf ekki að
spyrja yður fleiri spurninga í kvöld, ungfrú. Mér
þykir þetta leiðinlegra en svo, að ég fái þvi
með orðum lýst.“
Graham læknir vék sér að Nick.
„Ég hefi stungið upp á því, ungfrú Buckley,
að þér dvelduð ekki lengur hér. Ég hefi átt tal
um þetta við Poirot. Ég veit um ágætt hress-
ingarheimili. En eins og þér vitið, þá hafið þér
orðið fyrir þungu áfalli, og það sem þér þarfn-
ist mest, er algjör hvíld —.“
Nick virtist ekki taka eftir því, sem hann
sagði. Hún horfði á Poirot.
„Er það — vegna áfallsins?“ spurði hún.
Poirot gekk til hennar.
„Ég vil, að þér séuð þar sem þér getið verið
öruggar, ungfrú. Og ég vil einnig vera viss um
það með sjálfum mér, að þér séuð öruggar.
Þarna er hjúkrunarkona, áreiðanleg og trú
stúlka. Hún verður stöðugt i návist yðar. Þér
þurfið ekki annað en kalla, svo er hún komin.
Þér skiljið, hvað ég á við?“
„Já,“ sagði Nick. „Ég skil. En það gerið þér
ekki. Ég er ekkert hrædd framar. Mér er ná-
kvæmlega sama um allt. Ef einhver er, sem vill
drepa mig, þá getur hann gert það.“
„Svona, svona!“ sagði ég, „þér eruð of
þreyttar!“
„Þér skiljið ekkert. Enginn ykkar skilur neitt.“
„Ég held í raun og veru, að áform Poirots séu
mjög skynsamleg," greip læknirinn fram í. „Ég
skal aka yður þangað í bifreiðinni. Svo gef ég
jfMiiimiiiimiiiMiiiiiiititiiiiiiiHiiiiiiiiiimiiiiitinMNiiniMr/,
! Minnslu ávallt !
mildu sápunnar [
'** uinmiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiniiiinniniii■■11111111111111 ninv'>'*
Regum
tannpasta hreins-
ar fágar og gerir
tennurnar hvítar.
Skilur eftir hress-
andi og frískandi
bragð.
Heildsölúbirgðir:
Agnar Norðf jörð & Co.li.f.
Simi 3183.
nuhx
varðveitir hár yðar og
auðveldar greiðsluna.
Byðir flösu og hárlosi.
^ ^/Eliminðtes
SCURF-DANDRUFF
Hdndy.comenientt Sdfe to cdrry
Heildsölubirgðir:
Agnar Norðfjörð & Co. h.f.
Lækjargötu 4. Sími 3183.
Avallt fyrirliggjandt.
Elnkaumboð: Jóh Karlsson & Co.
Sími 1707 (2 línur).