Vikan - 08.07.1943, Blaðsíða 13

VIKAN, nr. 27, 1943
13
Shirley Temple í ýmsum hlutverkum.
á*..........................................>4
Dægrastytting |
. ^>iiiiiiiniiniiiiiiiiiM.il.•...•••••••ii ••llllll■•■■l■••■•l•llll.■ll■lllll.lllll■l.>>
Trunt, trunt og tröilin í f jöllunum.
Einu sirini voru 2 menn á grasafjalli. Eina
nótt lágu þeir báðir í tjaldi saman. Svaf annar, en
hinn vakti. Sá þá hinn, er vakti, að sá, sem
svaf, skreið út. Hann fór á eftir og fylgdi hon-
um, en gat naumast hlaupið svo, að ekki drægi
sundur með þeim. Maðurinn stefndi upp jökla.
Hinn sá þá, hvar skessa mikil sat uppi á jöku.1-
gnýpu einni. Hafði hún það atferli, að hún rétti
hendurnar fram á víxl, og dró þær svo upp að
brjóstinu, og var hún með þessu að heilla mann-
inn til sín. Maðurinn hljóp beint i fang henni, og
hljóp hún þá burt með hann. Ári síðar var fólk
úr sveit hans á grasafjalli á sama stað; kom
hann þá til þess og var fálátur og ábúðarmikill,
svo varla fékkst orð af honum. Fólkið spurði
hann, á hvem hann tryði, og sagðist hann þá
trúa á guð. Á öðru ári kom hann aftur til sama
grasafólks. Var hann þá svo tröllslegur, að því
stóð ótti af honum. Þá var hann spurður, á hvern
hann tryði, en hann svaraði því engu. 1 þetta
-sinn dvaldi hann skemur hjá fólkinu en fyrr.
Á þriðja ári kom hann enn til fólksins; var
hann þá orðinn hið mesta tröll og illilegur mjög.
Einhver áræddi þó að spyrja hann að, á hvem
hann tryði, en hann sagðist trúa á „tmnt, tmnt
og tröllin í fjöllunum" og hvarf síðan. Eftir þetta
sást hann aldrei, enda þorðu menn ekki að vera
til grasa á þessum stað nokkur ár eftir.
Vísa um „hann“: 3.
Hann er að gala hátt um frón,
hann er að smala kindum,
hann er að mala hafurgrjón,
hann er að ala beizlaljón.
(Þjóðvísa).
Starkaðsver.
Starkaðsver heitir á framanverðum Gnúpverja-
afrétti, og stendur stór steinn einstakur í ver-
lnu og heitir hann Starkaðssteinn; er sagt, að
nafnið sé svo til orðið, að Starkaður hefir mað-
ur heitið frá Stóruvöllum í Bárðardal, er hafi
átt unnustu, sumir segja á Stóranúpi, sumir á
Þrándarholti í Gnúpverjahrepp. Einu sinni sem
oftar fór hann að finna hana, en varð úti sök-
um illveðurs og þreytu í verinu undir steininum,
alveg á réttum vegi. Um sama leyti dreymdi
heitmey hans, að Starítaður sinn kæmi til sín
og kvæði:
Ángur og mein fyrir auðarrein
oft hafa skatnar þegið,
Starkaðar bein und stórum stein
um stundu hafa legið.“
Ævintýri Georgs í kínverska
ræningjabænum. 19.
Þegar skipverjarnir á vöruflutningaskipinu
voru að læðast nær kofanum, sem Georg var
geymdur í, fengu þeir enn nýtt skeyti frá honum:
Lausn á bls. 14.
Orðaþraut.
ÁMUR
V ARS
I N N I
N AÐ S
IÐUR
OFUR
FLÓ A
AKUR
I N N A
E I G I
ANSA
T AÐS
Fyrir framan hvert þessara orða skal setja
einn staf, þannig, að séu þeir stafir lesnir ofan
frá og niður eftir, myndast riýtt orð, og er það
heiti á fomriti.
Sjá svar á bls. 14.
Brúðgumavísa.
Brúðguminn sækir bráðan hest,
brúðguminrí finnur mætan prest,
brúðguminn segir: „Býð ég þér
brúðargestur þú sért hjá mér,
brúðhjónin saman bánga nú,
brúðarsængina krossar þú.“
(Isl. þulur og þjóðkvæði. Ól. Dav.).
Að setja í horn
svipar til skipagjafar að þvi leyti, að það er
mergurinn málsins að karli og konu lendi saman.
Tveir setja í hom, oftast karl og kona. Stúlkan
hugsar sér fjóra karlmenn, og skipar hverjum
þeirra í huganum í sitt horn á herberginu eða
baðstofunni. Karlmaðurinn hugsar sér aftur fjór-
ar konur og fer hann eins með þær. Því næst
spyr stúlkan: „Hver er i þessu horni?“ og bendir
á eitthvert hornið. Pilturinn segir hverri konu
hann hefir skipað þar. Þá kemur líka upp úr
kafinu, hverjum karlmanni hafi verið vísað þar
til sætis. Svona gengur það með öll hornin og
verður oft mikið gaman út úr öllu saman, því
það er svo sem sjálfsagt, að karl sá og kona,
sem eru saman í hominu, eiga að eiga vingott.
Vissara þykir að þeir, sem setja í homin,
hvísli því að náunganum, hver sé í þessu
og þessu homi, því annars er hætt við að skipt
sé um.
Sæmundur Eyjólfsson lýsir skemmtun þessari
nokkuð öðruvisi: „Árni segir við Bjössa: Ég ætla
að setja í hom fyrir þig. Ein stúlkan er í þessu
homi, önnur í þessu homi og sú þriðja í þessu.
Þú mátt kjósa hverja sem þú vilt. Bjössi vill
lifa og deyja með einni stúlkunni, spásséra með
annarri, en kastar þeirri þriðju.“
1 sömu áttina er kerlingagjöf, ef svo má segja,
þvi ég hefi, satt að segja, ekki heyrt nokkurt
nafn á sið þeim, sem nú skal greina.
Unglingar keppa oft um það, hvor þeirra verði
fjrrri á fætur á morgnana. Það er kallað að reyna
slg. Þeir sem reyna sig, keppast við að klæða
sig, sem mest þeir mega. Sá, sem fyrr er kominn
i öll fötin, hefir rétt til að eigna hinum kerling-
una, “gefa honum kerlingar," oftast þrjár, en
stundum fleiri; velur hann ávallt þær sem hann
þekkir ljótastar og afskræmilegastar, og verður
hinn að láta sér það lynda. Ef stúlkur reyna sig,
Frú Franklín D. Roosevelt brosir
glaðlega, eftir að hafa nýlokið við
að skíra flugvélamóðurskip, af
allra nýjustu gerð, sem byggt var
hjá einni Kaiser skipasmíðastöðinni
á Kyrrahafsströnd. Með henni á
myndinni eru, talið frá vinstri:
Henry J. Kaiser og synir hans
Edgar og Henry yngri, sem báðir
vinna með föður sínum.