Vikan - 05.08.1943, Blaðsíða 11

VIKAN, nr. 31, 1943
Framhaldssaga
11
„Nú, það var ekki það, sem ég átti við.“
Hún roðnaði aftur.
. ,,Ef þér haldið, að ég hafi falið mig einhvers-
staðar, þá er það ekki rétt! Ég heyrði ungfrú
Nick hlaupa niður stigann og út og ég heyrði
hana. hrópa — og ég kom fram til þess að sjá,
hvort — hvort nokkuð væri að. Og þetta er heil-
agur sannleikur, herra, heilagur sannleikur."
13. KAFLI.
Bréf.
Poirot sneri sér að mér, þegar hann var laus
við Ellen, og var hugsandi á svipinn.
„Eg er að velta því fyrir mér, hvort hún hefir
heyrt skotin. Ég held það. Hún heyrði þau og
opnaði eldhúsdyrnar. Hún heyrði Nick hlaupa
niður stigana — og út, og sjálf fór hún fram í
í forstofuna, til þess að komast á snoðir um, hvað
Væri að gerast. Þetta er allt saman eðlilegt. En
hvers vegna fór hún ekki út um kvöldið til að
horfa á flugeldana? Það langar mig til að fá
að vita, Hastings.“
„En hvað vakti fyrir þér, þegar þú spurðir
hana um leyniherbergið ?“
„Fyrst og fremst það, að þegar öllu væri á
botninn hvolft, þá hefðum við aldrei þurft að
gera ráð fyrir J.“
„J?“
„Já, siðasta persónan á listanum mínum, sú,
sem ég var ekki búinn að ákveða, hver væri.
Setjum svo, að þessi „J“ hefði komið hingað í
gærkvöldi, og á einhvern hátt í sambandi við
Ellen. Hann (ég geri ráð fyrir, að hægt sé að
segja ,,hann“) felur sig i leyniklefa í þessu her-
bergi. Stúlka, sem hann heldur að sé Nick, fer
framhjá. Hann eltir hana út — og skýtur hana.
Þetta er eintóm vitleysa! Og við vitum, að hér
er enginn ielustaður. Það var einber tilviljun,
að Ellen ákvað að vera kyrr í eldhúsinu í gær-
kvöldi. Komdu, nú skulum við leita að erfða-
skránni hennar ungfrú Nick.“
Við fundum engin bréf í gestastofunni. Þá fór-
um við inn í bókaherbergið. Það var skuggalegt
og sneri út að veginum heim að húsinu. Þar var
gamaldags skrifborð úr valhnotu.
Forsaira : Poirot °s Hastings vinur
** " bans eru nýkomnir til St.
Loo í sumarleyfi. Nick Buckley býr á
Byggðarenda. Hún hefir fjórum sinnum á
skömmum tíma lent í lífsháska og vekur
þetta forvitni Poirots. Hann lætur hana nú
segja nákvæmlega frá atburðum síðustu
daga og hverjir séu vinir hennar. Nick er
þeirrar skoðunar, að þetta séu allt tilvilj-
anir, er fyrir hana hafa komið. Poirot
grunar, að Nick leyni þá einhverju. Poirot
og Hastings fara á laun að Byggðarenda
og hitta þar ókunnan mann, Croft, nábúa
Nick, og fara heim með honum. Kona hans
er veik, en lætur sér mjög annt um allt,
er snertir Nick. Litlu síðar heimsækja þeir
Vyse lögfræðing og þar beinir Poirot talinu
að Nick og Byggðarenda. Nick hafði boðið
þeim heim um kvöldið til þess að horfa á
flugeldasýningu, og þar kynnast þeir
Maggie, sem Nick hefir fengið til að vera
hjá sér. Þetta sama kvöld er hún myrt í
garðinum á Byggðarenda. Nick verður ör-
vingluð og áfellir sjálfa sig fyrir að hafa
fengið hana til að koma. Það verður úr að
Nick er flutt þá þegar um kvöldið í hress-
ingarhæli. Poirot og Hastings ræða um,
hver sé morðinginn. Þeir álíta, að Nick
leyni þá einhverju. Þegar þeir heimsækja
hana í hressingarhælið, fá þeir að vita, að
hún hefir verið trúlofuð Michael Seton
flugmanni, sem er nýdáinn, en hann hafði
beðið hana að leyna trúlofun þeirra, af ótta
við frænda sinn Sir Matthew Seton mill-
jónamæring. Af öllu þessu dregur Poirot
ýmsar ályktanir, og fær leyfi Nick til að
fara að Byggðarenda og leita að erfða-
skránni, sem hún veit ekkert, hvar er niður-
komin. Þar hitta þeir Ellen og ræða við
hana um atburðinn, og af hverju hún hafi
ekki verið úti kvöldið áður t;l að horfa á
flugeldana.
Þar beið okkar allmikil vinna. Allt var I ó-
reiðu. Reikningar og kvittanir voru þar á rúi og
strúi, og heimboðsbréf, kröfur um borgun skulda
og vinabréf, hvað innanum annað.
„Við þurfum að taka hér til, raða þessu öllu,“
sagði Poirot ákveðinn, „röð og regla er mikils
virði.“
Hann lét ekki sitja við orðin tóm. Að hálftíma
liðnum sat hann og horfði á verk sitt, ánægður
á svipinn. Allt var komið í röð og reglu.
„Þetta er nú ágætt,“ sagði Poirot. „Þá er
fyrsta áfanganum í þessu verki náð. Nú verðum
við að rannsaka þetta allt svo vel, að engin hætta
sé á, að neitt fari fram hjá okkur.“
„Auðvitað," svaraði ég, „ef nokkuð er þá hér
að finna.“
„Það vitum við ekki nema leita,“ svaraði Poi-
rot ákveðinn mjög.
Hann tók bréf og las. Skriftin var ljót og ekki
gott að lesa hana.
%
Kæra vina!
Það var reglulega undursamlegt núna!
Mér er heitt í dag. Þú hefir verið nógu
hyggin til þess að byrja aldrei á svona
vitleysu — gerðu það aldrei, vina. Það er
svo erfitt að hætta aftur! Ég er að skrifa
vini mínum, til þess að hressa upp á sálina.
Þetta er ljóta lífið!
Þín Freddie.
„Það er dagsett síðasta febrúar,“ sagði Poirot
hugsandi. „Auðvitað notar hún eiturlyf! Ég sá
það strax á henni.“
„Er það? Aldrei datt mér það i hug.“
„Það er bersýnilegt. Það þarf ekki annað en
sjá augun. Og ástand hennar er mjög breytilegt.
Stundum er hún hátt uppi og fjörmikil — stund-
um eins og dauðyfli og sljó.“
„Notkun eiturlyfja skemmir siðferðiskennd
manna, er það ekki?“ spurði ég.
„Það er enginn vafi á þvi. En ég held, að frú
Rice sé ekki forfallin. Þetta hlýtur að vera byrj-
un hjá henni — ekki endi.“
„Og Nick?“
„Ekki get ég séð nein merki til þess. Það get-
ur hugsast, að hún hafi gert það af fikti endrum
og eins, en ég hygg ómögulegt að halda því fram,
að hún hafi notað eiturlyf."
„Það þykir mér vænt um að heyra,“ sagði ég.
Ég minntist þess allt í einu, hvað Nick hafði
sagt um Freddie, að hún væri ekki alltaf með
sjálfri sér. Poirot kinkaði kolli.
„Það var vafalaust þetta, sem hún átti við,“
sagði hann. „Hér finnum við ekkert, eins og þú
bjóst við. Næst förum við upp í herbergi ung-
frúarinnar."
í herbergi Nick var líka borð. En það var fátt
/■mwiiiii..........................
Minnslu ávallt
mildu sápunnar |
Regum
tannpasta hreins-
ar fágar og gerir
tennumar hvitar.
Skilur eftir hress-
andi og frískandi
bragð.
Heildsölubirgðir:
Agnar Norðfjörð & Co.h.f.
Sími 3183.
Heildsolu birg Oir:
Agnar Norðfjörð & Co. h.f.
Lækjargötu 4. Simi 3183
Avultt fyrirtiggjaiKli
inkaumboð: Jóh. KarlsSOU & Co.
Simi 1707 (2 linuri