Vikan - 12.08.1943, Blaðsíða 8

8
VTKAN, nr. 32, 1943
Gissur fer að synda eins og í gamla daga.
i 'Á m
K 1 : 'VI 3 H
Láki: Eigum við ekki að fara allir og synda í tjörninni, sem við vorum að busla i, þegar við vor-
um strákar?
Pétur: Það mundi yngja okkur upp og minna okkur á ganila daga.
Páll: Það eru mörg ár síðan við komum þangað.
Gissur: Mig langar til að koma líka, strákar! Það yrði afskaplega gaman! Ég ætla að spyrja Rasm-
ínu —.
Jónas: Pabbi flengdi mig alltaf, þegar ég stalst þangað. Honum var svo illa við, að ég væri að
synda —.
Gissur: Rasmína, ég var að hugsa —.
Rasmína: Hættu því! Farðu að hafa fataskipti!
Við þurfum að fara í teboð til herra og frú Gull-
brekkan.

ry\f\OjBpP2!V;í; j, ii i l i rn
um komin þangað. Mundu nú eftir að haga
þér skikkanlega!
Gissur: Já, elskan mín!
Hrossan: Dásamlegur dagur!
Bringan: Já, en ég hélt, að þú hefðir ekki tekið eftir
þvi!
Gissur: Nú get ég sloppið, meðan það er allt að masa
um ekki neitt! tiÉÍ.
Gissur: Þá er ég kominn, strákar!
Pétur: ÍTtí með þig!
Páll: Hengdu fötin þín á tré!
þetta hnérör handa þér.
Frú Gullbrekkan: Takið þér þetta ekki nærri
yður, frú Rasmina, maðurinn minn hagar sér líka
stundum eins og fífl.
Rasmína: Já, en gengur hann burtu eins og asni?
Rasmína: Er það þú?
Frú Gullbrekkan: Er þetta nýr einkennisbúningur?
Gissur: Ó, Rasm ina!
Gissur: Það er gott, að ég hitti hana
ekki í Austurstræti — bótin er, að þetta
er á afviknum stað!