Vikan - 21.10.1943, Blaðsíða 10

10
VIKAN, nr. 42, 1943
ucimii m
n b i m i l ■ u
o
Matseðillinn.
Frigacésósa.
35 gr. smjör, 35 gr. hveiti, %
líter kjötsoð. 1 tesk. smátt skor-
in pétursselja, soðið grænmeti.
Hveitið er hrært út í köldu kjöt-
soði eða jurtaseyði. Hrærist út í
heitt soðið og suðan látin koma upp.
Grænmetið er skorið smátt og látið
saman við. Smjörið og péturseljan
er látið út í sósuna rétt áður en hún
er framreidd.
Sósunni er hellt yfir lamba-, kálfa-
eða hænsnakjöt.
Tuiiglskinsábætir.
3 egg, y2 sítróna, % 1. þeyttur
rjómi, 50 gr. sykur, 6 blöð matar-
lím.
Eggjarauðumar eru hrærðar með
sykrinum og sítrónuberkinum smátt
rifnum, sítrónusafanum^ er blandað
útí, síðan matarlíminu, sem áður
hefir verið bleytt, eggjahvítunum
vel þeyttum og helmingnum af
þeytta rjómanum. Þegar búðingur-
er farinn að hlaupa, er hann látinn i
Skál, sem skoluð hefir verið úr
köldu vatni.
Aður en búðingurinn er framreidd-
ur, er hann skreyttur með rjóma-
froðunni, sem gekk af, og er látinn
yfir hálfa skálina.
Er ekki alltaf skemmtilegt, að sjá
ungar stúlkur í fallegum ballkjólum ?
Hér er ljómandi fallegur ballkjóll.
Pilsið og blússan eru úr hvítu „tylli",
en beltið og ermamar úr ljósbláu
satini.
Styrkið vasahomin á fötunum, til
þess að ekki rifni út frá þeim. Saum-
ið léreftsborða imdir homin.
Það er auðvelt, að hreinsa silki-
lampaskerma, og hér er aðferðin:
Látið renna mátulega mikið af volgu
vatni í baðkerið, svo að skermurinn
sé allur niðri í vatninu, látið sápu í
vatnið og hellið yfir skerminn. Skolið
hann svo veí úr hreinu vatni. Að lok-
um skulið þið svo hrista hann og
strjúka með handklæði og hengja til
þerris.
Leggið þvottinn vel saman og
sléttið hann, áður en þér setjið hann
i þvottavinduna. Þá er miklu betra
og fljótlegra að straua hann á eftir.
s
=
Minnstu ávallt
mildu sápunnar |
s
s
NOTIÐ eingöngu
■«3
LINIT
PERFECT LAilNDRV STARCH
-Jiui- iifjfiij imnjiiij. iii
• C0TT0N L00K ÍAND) F£fL UKEÍUN
STÍFELSI
Heildflölubirgölr:
GUÐMUNDUR ÓLAFSSONtCO.
Auaturstræti 14. — Sími 5904.
Enn um barnauppeldi.
— ♦♦ —
Allir munu vera á það sáttir, að
nauðsynlegt sé, að kenna æskulýðnum
það, sem hann á fullorðinsárunum
þarf með, til þess óbeinlínis að sjá
lífi sínu borgið. Þ. e. a. s., að kenna
mönnum, hvemig þeir eigi að hafa
ofan af fyrir sér og sínum. En menn
vilja ekki fara svo langt, að grennsl-
ast alvarlega eftir því, hvers konar
nám sé hentugast og bezt lagað til
þess. Lestur, skrift og reikningur
em fræðigreinar, sem auðvitað stefna
að því marki, að gera menn færa til
þess að vinna fyrir sér, en þá er
eiginlega upp talið það, sem að gagni
kemur af hinu mikla námi, sem
menn verða tíðum að verja svo löng-
um tíma til, en kemur þó að svo
sáralitlu haldi.
Allur þorri manna er önnum kaf-
inn við að afla lífsnauðsynja og lífs-
þæginda, gera þau aðgengileg og
nýtileg og útbreiða þau. Að þetta
geti farið i lagi er komið undir því,
að maðurinn þekki þau lög, sem
drottna í náttúranni, og sem allar
hennar gjafir em því háðar, að hann
breyti eftir þessum lögum. Náttúru-
fræðin í hinni fyllstu merkingu er
þekking á náttúrulögmálinu í smáu
og stóm, jafnt hinnar dauðu sem lif-
andi náttúru. Þessi þekking á lög-
um náttúmnnar er að mestu eða öllu
vanrækt í uppeldinu. Menn fara fyrst
á fullorðinsámnum að læra það, sem
menn yfirleitt þurfa að hafa not af
við störf lífsins. Margir þekkja að
nokkm leyti af reynslunni eða sögu-
sögn annara þetta lögmál náttúmnn-
ar, en þeir þekkja það ekki nema til
hálfs og án þess að kunna að beita
þekkingu sinni, ef á liggur.
Bóndinn hefir veður af því, að það
sé gott að fara svo eða svo með jörð-
ina. Efnafræðin mundi skýra margt
fyrir honum og forða honum frá
mörgu tjóni. Fjármaðurinn þykist
vita, að ekki sé gott að hleypa
skepnum út í mikið frost. Þetta er
rétt, en náttúruvísindin gera manni
það skiljanlegt, hvemig fæðan geng-
ur meira eða minna til hitunar I
likamanum; þurfi líkaminn ekki að
missa mikinn hita, þarf minna af
fæðunni að ganga til hitunar. En
hvilíka yfirburði hefir eigi sá maður,
og hve miklu meiri líkur hefir hann
ekki til þess, að allt gangi vel, sem
hefir grundaða þekkingu á eðli hlut-
anna, heldur en hinn, sem leitar fyrir
sér fálmandi og fer eftir sinni eða
annara reynslu, sem ýmist leiðbeinir,
honum eða villir hann.
Þá komum við að hinni þriðju grein
af störfum lífsins, er menn í uppeld-
inu fá eigi neinn undirbúning undir.
Ef svo færi, að ókomnar aldir hefðu
eigi aðrar menjar frá vomm tímum
en eina hyllu af bókum, þá mundu
fomfræðingar þeirra tíma furða sig
á því, að enginn vottur fyndist þess,
að gert hefði verið ráð fyrir, að nem-
endurnir kynnu síðar meir að verða
foreldrar. Þeir yrðu að ætla, að þetta
hefðu verið kennslubækur fyrir menn
í klausturlifi. Þeir munu segja svo:
margt hefir nú verið kennt í gamla
daga, þó einkum að lesa bækur fom-
þjóða, sem liðnar eru undir lok, og
útlendra þjóða, líklega hafa þeir átt
lítið læsilegt á sinu eigin máli, en
ekki sést einn stafur um það, hvemig
Framhald á bls. 15.
iHiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiu^
■ ■
m
|
.
*
m
*
í
■>
1
C
m
■
j Framleiðir
I LOPAPEYSUR,
bláar, gráar og dropótt-
ar,
[ UNGLINGA- og
: BARNAPEYSUR,
:
mislitar og einlitar,
HERRAVESTI,
útprjónuð, tví- og þrílit,
j KVENJAKKA og
j BARNAFATNAÐ
úr útlendu og innlendu
efni, og margt fleira.
j Veljið
sterkt á manninn
fallegt á konuna,
hlýtt á barnið.
Söluumboð:
! ERL. BLANDON & Co. h.f.
Hamarshúsinu Sími 2877.
! :
iiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimb