Vikan - 09.12.1943, Blaðsíða 2

VTKAN, nr. 49, 1943
Pósturinn
Kæra Vika!
Viltu gjöra svo vel og birta fyrir
mig vísuna Heimþrá, sem Olga
Hjartardóttir söng í Útvarpið 1. nóv.
síðastL Erla.
Svar: Kvæðið er eftir Jón frá
Ljárskógum og er svona:
Langt, langt í burt til hárra heiða
hverfur mín þrá.
Langt, langt í fjarska faðminn breiða
fjöllin mín hvít og blá.
Vorsins Ijóð í hjarta hljómar.
„Hugur einn það veit“.
Heim, heim! í sál mér endurómar.
Eilíf er þrá mín og heit.
Langt, langt í burt til heimahaga
hugurinn flýr.
Enn man ég liðna dýrðardaga,
dásamleg æfintýr,
sólskin yfir suðurfjöllum,
söng og vonarklið,
— sól, sól og vor í hugans höllum,
hamingju, gleði og frið!
Kæra Vika!
Viltu vera svo góð og segja mér
hvar guitarar fást og hvað þeir kosti.
Vonast eftir svari í næsta blaði.
Þín Stína.
Svar: Guitarar fást ekki í hljóðfæra-
verzlunum núna, og vitum við ekki,
hvenær þeir muni fást né hvaða verð
verður á þeim þá.
Kæra Vika! 3./12. 1943.
Viltu vera svo góð, að birta fyrir
mig síðasta erindið af „Voróttu“
eftir Einar Benediktsson. Eg kann
fyrri partinn af kvæðinu, en síðasta
erindið kann ég ekki, en mig langar
til að kunna kvæðið allt. Ég vona
að þú verðir við bón minni sem
fyrst. Ljóðavinur.
Svar: Siðasta erindið af kvæðinu
Vorótta, er svona:
— Gamlir, ungir, glaðir, hryggir sofa,
geislafingur ljúka upp hverjum kofa.
Fuglar syngja, straumar stíga sporið,
stynja aðeins mannabrjóstin þungu.
Þar finnst synd og böl hjá öldnu og
ungu,
yfir þeirn sig grúfir dauðans vofa,
meðan jörðin ómar: Vorið — Vorið.
Vestmannaeyjum 5./10. 1943.
Kæra Vika!
Getur þú gert svo vel og sagt mér,
hvort til er blóm, sem heitir „Hulda".
Með fyrirfram þakklæti.
Kristbjörg.
Svar: Við höfum spurst fyrir um
þetta, en engan talað við, sem hefir
heyrt getið um blóm með þessu
nafni.
Reykjavík 22./11. 1943.
Kæra Vika!
Getur þú svarað þessari spumingu
fyrir mig. Ég hefi svo rauða augna-
hvítu, hvernig á ég að fá hana hvíta.
Óþolinmóður.
Svar: Bezt mun fyrir yður að leita
til augnlæknis með þetta.
Auðug tunga og
menning.
Útvarpstíðindi hafa hleypt
af stokkunum útgáfu, sem val-
ið hefir verið nafnið „Erinda-
safnið“ og ætlað er að flytja
ýmislegt það (ekki af lakari
endanum), sem flutt hefir ver-
ið í útvarp. Þetta er vel til
fundið og getur orðiö vinsælt,
ef valið tekst sæmilega og frá-
gangur allur verður góður. —
Fyrsta heftið er komið út og
heitir „Auðug tunga og menn-
ing“ og höfundurinn er Bjöm
Sigfússon, góðkunnur íslenzku-
maður og skemmtilegur fyrir-
lesari, hnyttinn og óhræddur að
gera ákveðnar athugasemdir
við það, sem miður fer og
smekklítið eða ótækt er. Þaö
var þarft verk að prenta þessa
pistla hans. Til smekkbætis
skal hér sett glepsa úr einum
kafla bókarinnar:
...Talshátturinn að hafa svör á
hraðbergi þýðir Iíkt og að hafa svör
á vömm sér. Hraðberg mun vera al-
mennt orð víða á landinu um tann-
stein, tannskprpu. Viðleitni min að
fá úr taimáli vitni þess, að hraðberg
geti einnig átt við annað í munninum
ber ekki ávöxt, og verður að tengja
talsháttinn við tannskorpuna.
Humátt er einkennilegt orð og virð-
ist eiga við átt eða stefnu á tals-
hættinum að fara S humáttina eftir
einhverjum. Engu að síður hefur það
helzt verið skýrt svo, að það sé
gamla orðið hámót, sem þýtt hefur
hællið t. d. á hestum. Það að fara í
hámót (humátt) þýddi þá að fa.ra
Bjöm Sigfússon.
á hæla einhverjum, fylgja honum
fast.
Þar skrapp þorn í gat er auðskilið
orðtak. Þegar gjörð er spennt, geng-
ur þom, sem er í hverri hringju,
gegnum gatið í hinum enda gjarðar
eða móttaks.
Sýknt og heilagt er sama sem virka.
daga og helgar. Sýkn dagur er, þegar
vinna má að ósekju, sýknu, en heilagl.
er, meðan hver helgin stendur. Helzt
eiga orðin við það að vinna sýknt
og heilagt.
Talað er í belg og biðu, þegar um-
Framhald á bls.7.
Nýstárleg bókf kemur út fyrir jólin♦*
29. september.
Víða til þess vott ég fann,
þótt venjist oftar hinu,
að guð á margan gimstein þann,
sem glóir i mannsorpinu.
Hjálmar Jónsson.
f. Hjálmar Jónsson frá Bólu 1796.
f. H. Nelson, sjóhetja 1758.
Þannig lítur hálf síða í Afmælisbóbinni út. Á hverri síðu
eru tveir dagar. 1 bókinni er samansafnaður geysi mikill fróð-
leikur um fæðingardægur merkra manna og kvenna og merka
atburði. Einnig eru í henni að finna f jölda af gullfallegum vísum.
Afmælisbókin
mjög falleg útgáfa á vandaðan pappír og í skraut-
legu bandi. Við hvern einasta dag ársins er vísa og
fæðingar- eða dánarár einhvers þekkts manns. Við
hvern dag eru þrjár auðar línur þar sem vinir yðar
og kunningjar eiga að skrifa nöfn sín við þeirra
afmælisdag.
Afmælisbókin á að vera gestabók
heimilisins yfir jólin og framvegis.
Safnið í hana sem flestum nöfnum ættingja og
vina og gesta er koma til yðar. Með tímanum verð-
ur hún þannig merkileg eign og í henni geymast rit-
handir vina yðar. Bókin hjálpar yður einnig til þess
að muna eftir afmælisdögum skyldmenna og kunn-
ingja.
TILVAJLIN JÓLAGJÖF!
SJÁLFSÖGÐ AFMÆLISGJÖF!
Afmælisbókin á að vera til á hverju heimili til gagns og gleði.
FJALLKONUÚTGÁFAN . Hafnarstræti 19. Sími 4179.
Útgefandi: VIKAN H.F., Reykjavík. — Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Jón H. Guðmundsson, Kirkjustræti 4, sími 5004, pósthólf 365.