Vikan - 16.12.1943, Blaðsíða 20

20
JÓLABLAÐ VIKUNNAR 1943
valdandi, að hún drýgir hór; og hver
sem gengur að eiga fráskilda konu,
drýgir hór.
Enn hafið þér heyrt, að sagt var
við forfeðurna: Þú skalt ekki vinna
rangan eið, en þú skalt halda eiða
þína við drottin. En ég segi yður:
Þér eigið alls ekki að sverja, hvorki
við himininn, því að hann er hásæti
Guðs, né við jörðina, því að hún er
skör fóta hg.ns, ekki heldur við Jerú-
salem, því að hún er borg hins mikla
konungs; ekki máttu heldur sverja
við höfuð þitt, því að þú getur ekki
gjört eitt hár hvítt eða svart. En
ræða yðar skal vera: já, já, nei, nei;
en það sem er umfram þetta, er af
hinu vonda.
Þér hafið heyrt, að sagt var: Auga
fyrir auga og tönn fyrir tönn. En
ég segi yður: Þér skuluð ekki rísa
gegn meingjörðamanninum, en slái
einhver þig á hægri kinn þína, þá
snú þú einnig hinni að honum. Og
við þann, sem vill lögsækja þig og
taka kyrtil þinn, slepp og við hann
yfirhöfninni. Og neyði einhver þig
með sér eina milu, þá far með
honum tvær. Gef þeim, sem biður þig,
og snú ekki bakinu við þeim, sem
vill fá lán af þér.
Þér hafið heyrt, að sagt var: Þú
skalt elska náunga þinn og hata óvin
þinn. En ég segi yður: Elskið óvini
yðar, og biðjið fyrir þeim sem of-
sækja yður, til þess að þér séuð syn-
ir föður yðar, sem er á himnum;
því að hann lætur sól sína renna upp
yfir vonda og góða og rigna yfir
réttláta og rangláta. Því að ef þér
£lskið þá, sem yður elska, hvaða
laun öðlist þér þá? Gjöra ekki jafn-
vel tollheimtumennirnir hið sama?
Og ef þér heilsið aðeins bræðrum
yðar, hvað frábært gjörið þér þá?
Gjöra ekki jafnvel heiðnir menn hið
sama? Verið þér því fullkomnir, eins
og yðar himneski faðir er fullkominn.
Gætið yðar, að fremja ekki réttlæti
yðar fyrir mönnunum, til þess að
verða séðir af þeim; annars hljótið
þér ekki laun hjá föður yðar, sem
er í himnunum.
Þegar þú því gefur ölmusu, þá
lát ekki blása í básúnu fyrir þér,
eins og hræsnarar gera í samkund-
unum og á strætunum, til þess að
þeir hljóti lof af mönnum. Sannlega
segi ég yður, þeir hafa tekið út laun
sin. En þegar þú gefur ölmusu, þá
viti vinstri hönd þín ekki hvað hægri
hönd þín gjörir, til þess að ölmusa
þín sé í leyndum og faðir þinn, sem
sér í leyndum, mun endurgjalda þér.
Og þegar þér biðjist fyrir, þá
verið ekki eins og hræsnaramir,
því að þeim er Ijúft að biðjast
fyrir standandi í samkundunum og
á gatnamótunum, til þess að verða
séðir af mönnum. Sannlega segi ég
yður, að þeir hafa tekið út laun sín.
En þegar þú biðst fyrir, þá gakk inn
í herbergi sitt, og er þú hefir lokað
dyrum þínum, þá bið föður þinn, sem
er í leyndum, og faðir þinn, sem er
i leyndum, mun endurgjalda þér. En
er þér biðjist fyrir, þá viðhafið ekki
ónytjumæli eins og heiðingjarnir, því
að þeir hyggja, að þeir muni verða
bænheyrðir fyrir mælgi sína. Líkist
því ekki þeim; því að faðir yðar veit
hvers þér við þurfið, áður en þér
biðjið hann. Þér skulið því biðja
þannig:
Faðir vor, þú sem ert í liimnunum,
heigist nafn þitt, komi ríki þitt,
verði vilji þinn, svo á jörðu sem á
himni, gef oss í dag vort daglegt
brauð; og gef oss upp skuldir vorar,
svo sem vér og höfum gefið upp
skuldunautum vorum; og leið oss
ekki í freistni, heldur frelsa oss frá illu.
Því að ef þér fyrirgefið mönnun-
um misgjörðir þeirra, þá mun yðar
himneski faðir einnig fyrirgefa .yður.
En ef þér fyrirgefið ekki mönnum
þeirra misgjörðir, mun faðir yðar
ekki heldur fyrirgefa yðar misgjörðir.
En er þér fastið, þá verið ekki
daprir I bragði eins og hræsnararnir,
því að þeir gjöra ásjónur sínar tor-
kennilegar, til þess að menn geti séð,
að þeir fasta; sannlega segi ég yður,
að þeir hafa laun sin út tekið. En
er þú fastar, þá smyr höfuð þitt og
þvo andlit þitt, til þess að menn sjái
ekki, að þú fastar, heldur faðir þinn,
sem er í leyndum, og faðir þinn, sem
sér í leyndum, mun endurgjalda þér.
Safnið yður ekki fjársjóðum á
jörðu, þar sem mölur og ryð eyðir,
og þar sem þjófar brjótast inn og
stela; en safnið yður fjársjóðum á
himni, þar sem hvorki eyðir mölur
né ryð, og þar sem þjófar brjótast
ekki inn og stela. Því að þar sem
fjársjóður þinn er, þar mun og hjarta
þitt vera. Augað er lampi líkamans,
ef auga þitt er heilt, þá mun allur
líkami þinn vera í birtu; en sé auga
þitt sjúkt, þá mun allur líkami þinn
vera í myrkri; ef því Ijósið í þér er
myrkur, hve mikið verður þá myrkr-
ið! Enginn getur þjónað tveim herr-
um, því að annað hvort mun hann
hata annan og elska hinn, eða að-
hyllast annan og lítilsvirða hinn. Þér
getið ekki þjónað guði og mammon.
Þess vegna segi ég yður: Verið ekki
áhyggjufullir um líf yðar, hvað
þér eigið að eta, eða hvað þér
eigið að drekka, ekki heldur um
líkama yðar, hverju þér eigið að
klæðast. Er ekki lífið meira en fæð-
an og líkaminn meira en klæðnaður-
inn? Lítið til fugla himinsins, þeir
sá ekki né uppskera, og þeir safna
ekki heldur í hlöður, og yðar himn-
eski faðir fæðir þá; eruð þér ekki
miklu fremri en þeir ? En hver af
yður getur með áhyggjum aukið einni
alin við hæð sína? Og hví eruð þið
áhyggjufullir um klæðnað ? Gefið
gaum að liljum vallarins, hversu þær
vaxa; þær vinna ekki og þær spinna
ekki heldur, en ég segi yður, að jafn-
vel Salómon í allri dýrð sinni var
ekki svo búinn, sem ein þeirra. Fyrst
Guð nú skrýðir svo gras vallarins,
sem i dag stendur, en á morgun verð-
ur í ofn kastað, skyldi hann þá ekki
miklu fremur klæða yður, þér lítil-
trúaðir? Segið þvi ekki áhyggjufull-
ir: Hvað eigum vér að eta? eða:
Hvað eigum vér að drekka? eða
Hverju eigum vér að klæðast? Því
að eftir öllu þessu sækjast heiðingj-
arnir, og yðar hineski faðir veit, að
þér þarfnist alls þessa. En leitið fyrst
ríkis hans og réttlætis, og þá mun
allt þetta veitast yður að auki. Verið
því ekki áhyggjúfullir um morgun-
daginn, því að morgundagurinn mun
hafa sínar áhyggjur; hverjum degi
nægir sín þjáning.
Dæmið ekki, til þess að þér verðið
ekki dæmdir; því að með þeim dómi,
sem þér dæmið, verðið þér dæmdir,
og með þeim mæli, sem þér mælið,
verður yður mælt. En hví sér þú
flísina í auga bróður þins, en tekur
ekki eftir bjálkanum í auga þínu,?
Eða hvemig getur þú sagt við bróður
þinn: Lát mig draga út flísina úr
auga þér, og gengur svo sjálfur með
bjálka í auganu? Hræsnari, drag
fyrst bjálkann út úr auga þínu, og
þá muntu sjá vel til að draga út
flisina úr auga bróður þíns.
Gefið eigi hundunum það sem
heilagt er og kastið eigi perlum yðar
fyrir svín, til þess að þau troði þær
ekki niður með fótunum og snúi sér
við og rifi yður í sundur.
Biðjið, og yður mun gefast; leitið,
og þér munuð finna; knýjið á, og
fyrir yður mun upp lokið verða: því
að sérhver sá öðlast, er biður, og sá
finnur, er leitar, og fyrir þeim mun
upp lokið, er á knýr. Eða hver er sá
meðal yðar, sem mundi gefa syni sín-
um stein, ef hann bæði um brauð ? Og
hvort mundi hann gefa honum högg-
orm, ef hann bæði um fisk? Ef nú
þér, sem vondir eruð, hafið vit á að
gefa börnum yðar góðar gjafir,
hversu miklu fremur mun þá faðir
yðar, sem er i hiinnunum, gefa góðar
gjafir þeim, sem biðja hann? Allt
sem þér því viljið, að aðrir gjöri yður,
það skulið þér og þeim gjöra; því að
þetta er lögmálið og spámennirnir.
Gangið inn um þrönga hliðið; því
að vítt er hliðið og breiður vegurinn,
er liggur til glötunarinnar, og marg-
ir eru þeir, sem ganga inn um það;
því að þröngt er hliðið og mjór
vegurinn, er liggur til lífsins, og fáir
eru þeir, sem finna hann.
Gætið yðar fyrir falsspámönnum,
er koma til yðar í sauðaklæðum, en
eru hið innra glefsandi vargar; af
ávöxtum þeirra skuluð þér þekkja þá.
Hvort geta menn lesið vínber af
þymum eða fíkjur af þistlum?
Þannig ber sérhvert gott tré góða
ávöxtu, en skemmt tré ber vonda
ávöxtu. Gott tré getur ekki borið
vonda ávöxtu, ekki heldur skemmt
tré borið góða ávöxtu. Hvert það
tré, sem ekki ber góðan ávöxt, er
upp höggvið og því í eld kastað. Af
ávöxtum þeirra skuluð þér því þekkja
þá. Ekki mun hver sá, er við mig
segir: Herra, herra, ganga inn í
himnaríki, heldur sá er gjörir vilja
föður míns, sem er í himnunum. Marg-
ir munu segja við mig á þeim degi:
Herra, herra, höfum vér ekki spáð
með þínu nafni, og höfum vér ekki
rekið út illa anda með þinu nafni, og
höfum vér ekki gjört kraftaverk með
þínu nafni ? Og þá mun ég segja þeim
af dráttarlaust: Aldrei þekkti ég
yður; farið frá mér þér, sem fremjið
lögmálsbrot. Hver sém því heyrir
þessi orð mín og breytir eftir þeim,
honum má líkja við hygginn mann,
er byggði hús sitt á bjargi; og steypi-
regn kom ofan, og beljandi lækir
komu og stormar blésu og skullu á
þvi húsi; en það féll ekki, því að það
var grundvallað á bjargi. Og hverj-
um, sem heyrir þessi orð mín og
breytir ekki eftir þeim, honum má
líkja við heimskan mann, er byggði
hús sitt á sandi, og steypiregn kom
ofan, og beljandi lækir komu og
stormar blésu og buldu á því húsi,
og það féll, og fall þess var mikið.
Og er Jesús hafði lokið þessum
orðum, undraðist mannfjöldinn mjög
kenning hans; því að hann kenndi
þeim eins og sá, sem vald hafði, og
ekki eins og fræðimenn þeirra.
(Úr Matteusar guðspjalli).
Friður og stríð
Framh. af bls. 14.
biðja ykkur, vini mína, að gera það fyrir
framan Krist með mér. Það er aðfanga-
dagskvöld og ég trúi því, að við verðum
bænheyrð, ef við biðjum nógu innilega.
Viljið þið gera þetta?“
,,Já,“ sögðu drengimir.
Og bömin þrjú krupu fyrir framan
Kristsmyndina og báðu bænar, sem Dísa
hafði yfir aftur og aftur og tárin runnu
niður eftir kinnum • þeirra allra.
Þegar þau vom staðin á fætur og höfðu
jafnað sig, sagði Dísa:
„Ég ætla að biðja ykkur um annað.
Viljið þið líka gera það fyrir mig?“
Drengimir kinkuðu kolli og sögðu já.
„Viljið þið takast í hendur og segja:
Við skulum vera vinir og aldrei berjast
hvor á móti öðrum.“
Drengimir horfðust í augu, litu síðan
báðir á Dísu, tókust í hendur og gerðu
eins og hún bað.
Dísa kyssti þá að skilnaði og þegar þau
komu út úr snjóhúsinu, fóm þau sitt í
hverja áttina.
Dísa hljóp inn í kjallarann til Kötu og
gaf Siggu, elztu dóttur ekkjunnar, Krists-
myndina. Síðan gekk hún kringum jóla-
tréð með bömunum og söng, en fór heim
um níuleytið.
Þá var faðir hennar dáinn.
5.
Á þriðja í jólum stóð Dísa við gluggann
og horfði út. Mikill hávaði barst að eyr-
um hennar utan af túni.Húnþóttistvita,að
slegið gat þar í bardaga á hverri stundu,
en Geir og Gunnar gengu saman upp í
bæinn, eins og þeir vissu ekki af neinum
ófriði. Dísa kinkaði kolli til þeirra og
hugsaði:
Stríðið heldur áfram, þó að þessir for-
ingjar hafi lagt niður vopnin.