Vikan - 16.12.1943, Blaðsíða 41

41
JÓLABLAÐ VTKUNNAR 1943
. Ræktið landið!
Gissur: Allir tala um að rækta landið. Ég verð
að búa mér til blómagarð.
Gissur: Því segir þú, að ég geti ekki búið til
blómagarð, dóttir góð ?
Dóttirin: Að minnsta kosti ekki hægra megin
við húsið, þvi að þar rækta ég mín blóm!
Gissur: Ó! Ég' var að hugsa um að búa tii blóma-
garð hér.
Rasmína: Parðu héðan í burtu, fíflið þitt, eða ég
sting skóflunni upp í þig. — Þetta er minn garður!!!
Gissur: Ég ætla að fá garðholuna hans Láka —
hann hefir ekkert við hana að gera.
Gissur: Ég vissi ekki, að þú værir byrjaður að
fást við garðyrkju, Láki, ég ætlaði að fá garðinn
þinn lánaðan.
Láki: Það er fyrir börnin. Ég vildi óska, að
ég hefði einhvers staðar garð í friði. En heyrðu,
mér dettur nokkuð í hug.
Gissur: Halló, Marteinn! Við Láki erum að reyna
að ná í ykkur strákana til þess að rækta landið.
Láki: Komdu með okkur.
Marteinn: Ég er með ykkur, hvert?
Gissur: Segðu Dugan að flýta sér!
Láki: Segðu honum að taka með sér rekuna sína.
Jói feiti: Farðu ekki að rífast við hann, því þá
talar hann allan daginn — og bak mitt þolir það
ekki.
Jónas: Við erum hér allir strákarnir!
Marteinn: Og rekur, skóflur, forkar og hrífur;
en hvar er garðurinn ?
Gissur: Takið verkfærin saman, drengir, og
fylgið mér!
Stjáni: Fram til dáða, drengir!
Gissur: Okkar garður verður þar, sem hvorki böm,
konur eða aðrir geta angrað okkur.
Jónas: Þarna er Dinni að koma með moldina. Jón feiti: Hvar eigum við að setja kartöflurnar niður?
Láki: Alltaf ertu jafnsniðugur, Gissur! Stjáni: Þetta verður gulrófureiturf
Gissur: Hvernig gengur, Gísli?
Gísli: Ég er að ljúka við að setja niður næpurnar.