Vikan - 16.12.1943, Blaðsíða 48

48
JÖLABLAÐ VIKUNNAR 1943
ar,“ hélt húsbóndinn áfram í bænarróm.
„Hún er fátæk, ekkja eftir heiðarlegan
embættismann. Ef það væri mögulegt
fyrir yður —.“
„Ómögulegt, ómögulegt," hreytti Julian
Mastakovich út úr sér. „Þér verðið að
afsaka, Philip Alexeyevich; ég get það
bara ekki. Ég hefi spurzt fyrir, en það
er ekkert laust. Auk þess eru einir tíu
drengir skrásettir, og þeir ganga auðvitað
fyrir. Því miður.“
„Ja, það var leitt,“ sagði húsbóndinn.
„Hann er hæglátur og prúður drengur.“
„Mesti óþekktarangi vildi ég heldur
segja,“ sagði Julian Mastakovich vonzku-
lega. „Farðu, strákur. Eftir hverju ertu
að bíða hér? Burt með þig til hinna barn-
anna.“
Aftur hafði hann enga stjórn á geði
sínu, og um leið og hann gaut til mín aug-
unum, gat ég heldur ekki stjórnað mér
lengur. Eg hló upp í opið geðið á hon-
um. Um leið og hann sneri sér frá mér,
spurði hann húsbóndann svo hátt, að ég
heyrði, hver hann væri, þessi skrítni, ungi
maður. Þeir hvisluðust eitthvað á og fóru
síðan burt, án þess að virða mig viðlits.
Ég hló dátt. Svo gekk ég einnig inn í
gestasalinn. Þar stóð þessi mæti maður,
og hafði hópur gesta þegar umkringt hann.
Var hann í óðaönn að tala við frú eina,
sem hann þá hafði verið kynntur. Hún hélt
í hönd litlu stúlkunnar ríku. Snerist sam-
talið um hana, og var öll ræða Julian
Mastakovich hið viðbjóðslegasta smjaður.
Hann dáðist takmarkalaust að fegurð
barnsins, gáfum, yndisþokka og ágætu
uppeldi. Gerði hann sér bersýnilega allt
far um að smjaðra fyrir móðurinni, sem
hlustaði á með gleðitár í augum. En faðir-
inn lýsti velþóknun sinni með ánægjulegu
brosi.
Gleðin greip um sig. Allir tóku þátt í
henni. Jafnvel börnin hættu leikum sínum,
til þess að trufla ekki samræðurnar. Loft-
ið var sem mettað af lotningu. Ég heyrði
móður litlu stúlkunnar spyrja Julian
Mastakovich að því með öllum viðeigandi
kurteisisorðum, hvort hann vildi gera þeim
þann heiður að heimsækja þau. Ég heyrði
hann þakka það boð með hræsnislausri
hrifningu. Gestirnir dreifðu sér síðan um
salinn, og ég heyrði þá með lotningarfull-
um svip hefja kaupsýslumanninn, konu
hans og dóttur til skýjanna, en sérstak-
lega þó Julian Mastakovich.
„Er hann kvæntur?" spurði ég upphátt
kunningja minn, er stóð rétt hjá Julian
Mastakovich.
Julian Mastakovieh leit mig óhýru auga.
„Nei,“ svaraði kunninginn, steinhissa á
þessari — tilætluðu — ókurteisi minni.
FjAir ekki all-löngu átti ég leið fram
hjá kirkjunni í —. Þar átti fram að fara
hjónavígsla, og mig furðaði á, hve mikill
mannf jöldi streymdi í kirkjuna. Veður var
þungbúið. Smágerðir dropar tóku að falla
úr loftinu. Ég ruddi mér í gegnum mann-
fjöldann inn í kirkjuna. Brúðguminn var
gildur og lágvaxinn ístrubelgur, skart-
klæddur. Hann var á þönum fram og aftur
og gaf skipanir um, hvernig öllu skyldi
til hagað. Loks segir einhver, að brúðurin
sé að koma. Ég ýtti mér í gegnum mann-
þröngina og sá undurfagra stúlku, sem
þó varla var komin af barnsaldri. En hún
var föl og dapurleg. Hún var sem í leiðslu.
Mér virtust augu hennar verða rauð, eins
og hún hefði grátið nýlega. Hinn strangi
alvörublær í hverjum andlitsdrætti stúlk-
unnar veitti fegurð hennar einkennilega
tign og hátíðleik. f gegnum alvöruna og
hátíðleikann, í gegnum hryggðina skein
sakleysi barnsins. Það var eitthvað ósegj-
anlega barnslegt, óráðið og óþroskað í svip
hennar, eitthvað, sem án orða virtist biðja
um miskunn.
Menn sögðu, að hún væ'ri að eins sextán
ára. Ég horfði með athygli á brúðgumann.
Skyndilega sá ég, að þetta var Julian
Mastakovich, sem ég hafði aldrei séð í
þessi fimm ár. Síðan leit ég aftur á brúð-
ina —. Hamingjan góða! Ég ruddi mér
braut eins fljótt og ég gat út úr kirkj-
unni. Ég heyrði hvíslingar mannfjöldans
um auðæfi brúðurinnar — um heiman-
mund hennar, fimm þúsund rúblur, —
svo og svo mikið í vasapeninga.
„Þá hafa útreikningar hans reynzt
réttir“, hugsaði ég, um leið og ég komst
út á götuna. A. G. þýddi.

►;<
v
►;<
V
V
V
V
*
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
*;<
V
V
V
V
►5
V
V
v
V
V
•;<
V
•♦<
•;<
►;<
•♦<
v
►;<
•;<
♦
•;<
v
SLIPPFELAGIÐ
Símar: 2309 — 2909 — 3009.
Símnefni: Slippen.
í Reykjavík h.i,
.reinsum, málum, framkvæmum
aðgerðir á stærri og minni skipum.
Fljót og góð vinna.
Rekum verzlun með allskonar skipa- og hyggingavörur.
V
I
►;<
í
•;<
V
V
•;<
•♦<
♦
•;<
►;<
►;<
v
v
•;<
•;<
•;<
►;<
í
♦
•;<
•♦<
►♦<
►i<
V
►♦<
►♦<
►;<
V
V
►;<
*;<
►♦<
►♦<
►;<
♦
►♦<
►♦<
►♦<
c<
♦
►♦<
l.