Vikan - 17.04.1947, Blaðsíða 8

Gissur
hjá myndatökumönnum.
Teikning eftir Gieorge McManus.
Rasmina: Hvað segið þér? Sáuð þér dóttur mina
fara inn í kvikmyndatökuhús ? Þessu get ég trúað!
Hún hefir alltaf verið ólm í það að verða leik-
kona. Ég verð að koma í veg fyrir það!
Rasmína: Fljótur! Farðu niður í kvikmynda-
tökuhúsið og komdu í veg fyrir, að dóttir okkar
fari að leika! Við verðum að gæta stöðu okkar í
þjóðfélaginu!
Gissur: Ég vil bara fá að vera í friði!
Rasmína: Mér dettur það í hug, þegar hann er
farinn, að ég hefði getað orðið leikkona, mér þótti
svo gaman að leika í skólanum.
Gissur: Þér segið, að forstjórinn sé ekki við. Gissur: Ég bíð, mér þætti fróð-
Hver er næstur honum ? legt að vita, hvar dóttir mín er hér.
Stúlkan: Við erum það öll, annars hlýtur hann
að fara að koma.
1. maður: Við erum svei mér heppnir! Þetta er einmitt maður-
inn, sem okkur vantar.
2. maður: Er þá eftir nokkru að biða?
1. maður: Þú ákveður launin sjálfur, það verður
gerður við þig samningur.
Gissur: Ég get ekki leikið!
2. maður: Aldrei hefi ég heyrt leikara segja
þetta fyrr!
Dóttirin: Hvemig á ég, mámma, að komast í
samband við einhvem í kvikmyndatökuhúsinu ? Ég
ætlaði að ná í mann þar í dag, en gat ekki fundið
hann.
Rasmína: Bíddu svolítið, síminn hringþr.
Gissur: Rasmína, náðu strax í lögregluna og láttu
hana koma hingað! Þeir hafa neytt mig til að leika
kóng, og ég heyrði forstjórann segja áðan, að það
ætti að skjóta kónglnn klukkan tvö!