Vikan - 08.05.1947, Qupperneq 3

VIKAN, nr. 19, 1947
3
S ÝNING
Félags ísl. frístundamólara
Nýstárleg sýning var haldin
5 Listamannaskálanum í Reykja-
vík dagana 9.—21. apríl. Þar
sýndu um 30 frístundamálarar
verk sín, tómstundaverk í
myndagerð. Sýningin vakti at-
hygli, um 4500 manns sóttu
liana og 23 myndir seldust. Þeir
sem þarna áttu myndir vinna
hin ólíkustu störf; það var sund-
kennari, málari, skiltamálari,
rannsóknarlögregluþjónn, gjald-
keri, prentmyndasmiður, raf-
virki, verkamaður, brunavörður,
námsmaður, námsmær, prent-
ari, verkstjóri, verzlunarmaður,
póstmaður, söðlasmiður, teikn-
ari, skrifstofumaður, bókari og
símavörður — að ógleymdum
f rúnum!
1 sýningarskránni var ávarp
frá stjórn félagsins og þykir
okkur rétt að birta það hér
óbreytt:
„Félag íslenzkra frístunda-
málara var stofnað 17. maí
1946, með 30 félögum. Síðan
hefir félagatala aukizt, svo að
nú telur það 50 félagsmenn og
konur, Frá stofnun félagsins
hefir verið unnið að því að koma
þessari fyrstu samsýningu frí-
stundamálara á fót, en við
marga örðugleika hefir verið að
etja, bæði með útvegun á nægj-
anlega rúmgóðu húsnæði, svo
og að margir sýnendur og fé-
lagsmenn eru búsettir víðsvegar
um landið.
Við val þeirra mynda, sem hér
eru sýndar, skal það tekið fram,
að um það hefir engin dóm-
nefnd fjallað, og engu, sem til
sýningar kom verið vísað frá,
heldur var til þess mælzt í upphafi, að
sem hann áliti bezt gert, enda kemur
smekkur og geta hvers einstaklings.
Blindi maSurinn á Laugamesspítala,
eftir Jón B. Jónasson.
Bátar, eftir Jón Haraldsson.
hver og einn sýndi það,
á þann hátt bezt fram
Blindralestur, eftir Axel Helgason.
Höfuðmarkmið og tilgangur þessarar sýningar
er að hvetja sem flesta til þátttöku í myndagerð,
í fullri vissu þess, að sú tómstundaiðja er bæði
þroskandi og skemmtileg og getur orðið hagnýt,
ef vel tekst.
Föndur með pensil og liti glæðir einnig áhugann
fyrir málaralistinni og eykur skilning á verkum
listamanna og verður til þess að gera
málaralistina að meiri almenningseign
en nú er. Það getur ekki hjá því farið
að aukinn skilningur almennings á við-
fangsefnum og verkum listamann-
anna, verði þeim stoð og hvatning í
hinni menningarlegu baráttu, er þeir
heyja fyrir land og þjóð.
Þessi sýning á því ekki rætur í for-
dild einni saman, heldur er hún að-
eins einn þáttur í vaxandi starfsemi,
sem vill vinna að auknum skilningi og
vaxandi virðingu fyrir hinni ungu ís-
lenzku málaralist.
Enginn, er sýnir myndir sínar hér,
telur sig vera hstamann, því síður að
krafa sé gerð til að telja að svo sé.
Hér eru aðeins til sýnis tómstunda-
verk nokkurra manna og kvenna, úr
öllum stéttum þjóðfélagsins, sett fram á sjónarsvið almennings
með það eitt fyrir augum að hvetja aðra tU að gera slíkt hið
Framhald á bls. 7.