Vikan - 08.05.1947, Blaðsíða 4

4
VIKAN, nr. 19, 1947
ÓFRÍÐA STLLKAN.
Smásaga eftir Jens Locher.
‘Ú'G verð að tala við þig, Ema, það er
mjög mikilvægt málefni. Til að byrja
með vissi ég ekki hvort ég gæti talað um
það við þig og í nótt gat ég ekki sofið, en
mér er orðið það ljóst að eins og sambandi
okkar er háttað þá get ég ekki leynt þig
neinu. Annars værum við ekki vinkonur."
„Góða Karen, þú gerir mig forvitna.“
„En það kostar mig baráttu við sjálfa
mig að koma orðum að þessu við þig. Og
ég bið þig að grípa ekki fram í fyrir mér,
heldur lofa mér að koma með útskýring-
ar.“
„Sjáðu nú til, Ema, ég er ófríð ...“
„Nei, það ertu alls ekki!“
„Það er fallegt af þér að bera á móti því,
en ófríð er ég samt!“
„Hver segir þið.“
„Spegillinn. Og jafnvel þótt ég liti
aldrei í spegil fengi ég að vita það á annan
hátt, ekki sízt þegar ég er með þér!“
„Ég hefi aldrei sagt...“
„Auðvitað hefir þú það ekki, en þú ert
falleg — mjög falleg, það veiztu sjálf.“
„Það má vel vera að ég sé snotur...“
„Já, Erna mín þú ert tvímælalaust fall-
egasta stúlkan í bænum, og sem bezta vin-
kona þín hefi ég sannarlega fengið að vita,
hvað það er að vera ófríð. Við vomm alltaf
saman og umkringdar af ungrnn mönnum,
það er að segja þú varst það, því enginn
var á eftir mér. Fyrsta árið, sem við vor-
um saman hélt ég að ég ætti líka tilbiðjend-
ur í þeim hóp, en ég komst að raun um að
svo var ekki. Það var napurt fyrir mig að
finna að enginn kærði sig um mig og ég
vona að þú hafir ekki orðið vör við bitur-
leika minn þá.“
„Nei, ég tók ekki eftir neinu.“
„En þar sem ég er gædd holdi og blóði
eins og þú, hefi ég grátið marga nóttina
við að sjá hvemig allir biðla til þín. Um
tíma hugsaði ég mér að hætta að vera með
þér, en þá hefði ég aldrei getað hitt þá,
sem ég var ástfangjn af. Þegar ég var
með þér vom þeir neyddir til að tala líka
við mig og vera vingjamlegir. Ég var eins
og dimmur hnöttur, sem snerist í kringum
þig og lifði á þeim ljóma, er stafaði af
þér.“
„Það hefi ég aldrei vitað.“
„En svona var það samt. Ó, Erna, ég
hefi hatað þig.... einkum þegar Poul
Nielsen biðlaði til þín ..!“
„Ertu ástfangin af Poul?“
„Þú lofaðir að spyrja mig ekki, en lofa
mér að útskýra þetta eins vel og ég gæti.
Þetta síðasta ár höfðum við verið saman
næstum því á hverjum degi og hefir það
verið mér hreinasta víti. Að vísu hefi ég
átt sælustundir, sem ég hefði ekki viljað
vera án. Ég vonaði að einhver einn af öll-
um þínum biðlmn — að — það er bezt að
vera ekki með málalengingar. Ég vonaði
að Poul Nielsen færi að geðjast að mér,
enda þótt honum þætti fallegri lítil nef.
Það sagði hann einu sinni af því að þú
hefir lítið nef. Þess vegna hefi ég í þrjá
mánuði haft þvottaklemmu á nefinu á
næturnar, með þeim afleiðingum að það
varð bæði skakkt og blátt, og ekki minnk-
aði það .. .“
„Ertu gengin af göflunum ...!“
„Já, ég hefi verið brjáluð, og meira en
það, því að ég hefði mátt vita að þetta
var vonlaust, þangað til á miðvikudag .. “
„Hvað skeði þá?“
„Þú mátt ekki spyrja. Sjáðu til, Ema,
á miðvikudaginn hélt ég, að nú væri ég
loks að verða gæfusöm, en — nú finnst
mér það vera stolin hamingja!“
„Frá hverjum?“
„Frá þér!“
„Nei, það get ég fullvissað þig um,“
„Jú, því að ég veit að Poul Nielsen
þykir einnig vænt um þig.“
„Einmitt það.. hvað áttu við með
þessu? Poul og ég höfum verið trúlofuð í
einn mánuð.“
„Það vissi ég ekki.“
„Það átti líka að vera leyndarmál!"
„En ég kem með leyndarmál mín og trúi
þér fyrir þeim.“
I VEIZTU —? I
1. Lindbergh varð ekki fyrstur manna til =
að fljúga viðstöðulaust yfir Atlants- 1
hafið. Hvað flugu margir það á. und- =
an honum? f
2. Hvaða heimsfrægur heimspekingur átti i
við mikið konuríki að búa?
3. Fyrir hvað er Harley Street í London |
þekkt?
4. Hverrar þjóðar var Mata Hari, njósn- =
arinn frægi frá fyrri heimsstyrjöldinni ? 1
5. Hvert var seinna nafn Michelangelo ? f
6. 1 hæl hvers stakkst ör Achillusar?
7. Hvaða fræg leikkona hélt áfram að f
leika á gamals aldri og þá búin að f
missa annan fótinn? =
8. Hver var Aesculapius?
9. Hvaða land framleiðir mest kjöt?
10. Hvað vegur nýfæddur fíll mikið ?
Sjá svör á bls. 14. f
„Má ég nú fá að vita hvað fór á milli
ykkar Poul á miðvikudaginn ?“
„Ekkert — alls ekkert.“
„Ef þú heldur að þú sleppir við svo búið,
þá skjátlast þér hrapalega.. ! Láttu það
koma. Ég hefi rétt til að vita það, hvort
Poul er líka að draga sig eftir þér!“
„Eftir því sem þú segir . ..“
„Auðvitað."
„Ég skil þetta ekki, en það var víst
heimskulegt af mér að halda.. “
„Hvað hélstu?"
„Að Poul væri hrifinn af mér ... “
„Poul!“ .
„Hlæðu að mér. Laglegum stúlkum
getur þótt svo margt fleira hlægilegt en
ófríðum stúlkum!“
„En gaf Poul þér í raun og veru tilefni
til að ætla að hann ... þú segir á miðviku-
dag, en þá vorum við öll þrjú í boði hjá
frænku.“
„Einmitt... og Poul stakk upp á því
við mig að við færum í gönguferð í tungls-
ljósinu.“
„Já, nú man ég það. En hvernig gaztu
tekið það svona hátíðlega?“
„Þetta er í fyrsta skipti sem ungur
maður hefir beðið mig að koma í göngu-
ferð í tunglsljósi!“
„En skeði nokkuð? Ég á við hvort hann
hafi kysst þig eða beðið þín ... ?“
„Nei, alls ekki, en ég var hamingjusöm."
„Elsku Karen mín, þú verður að fyrir-
gefa mér, því að þetta er allt mér að
kenna. En hvernig gat ég vitað að þetta
bragð mitt myndi valda þér svona miklum
þjáningum ...!“
„Bragðið þitt!“
„Já, auðvitað. Frænku hefir lengi grun-
að að það væri eitthvað á milli Poul og
mín, og þar sem ég vildi leyna hana þessu
bað ég Poul að biðja þig að koma í göngu-
ferð svo að frænka heyrði til!“
„Það var þá þess vegna... “
„Já, auðvitað, vegna hvers hefði hann
annars átt að gera það?“
„Þú hefir rétt fyrir þér . . . það gat ekki
neitt annað legið þar á bak við ..“
Myndin er af pólskum útlaga, Stanislaw Ballon,
sem tekinn var fastur í Þýzkalandi. Var hann
gnmaður um morð á 43 mönnum, en hann hafði
hótað að drepa 50 Þjóðverja í hefndarskini fyrir
foreldra sína, sem nazistar drápu í Póilandi. Ball-
on var fyrirliði óaldarflokks, sem fór um með rán-
um.