Vikan - 15.05.1947, Qupperneq 8
8
Stríð og friður —.
Teikning- eftir eeorge McManus.
Rasmína: Eg er orðin þreytt á að ámirrna þig.
Hvers vegna getur þú ekki verið eins og annað
fólk. Það er alltaf rifrildi í þessu húsi. Aðrir Tirð-
ast lifa í .friði.
Gissur: Ég vil sjálfur lifa í friði.
1. maður: Ég sagði, afJ þú vœrir heimsina mesti
lygari, ef ég þekkti ekki hann bróður þinn!
2. maður: Þú hefir ekki verið fábjáni alla þina
hundstíð, af því þú ert ekki dauður enn þá.
Gissur: Ja-á! Rasmína rill, að ég Terði eina og
annað fólk;!
Maðurinn: I guðanna bænum, getur þú ekki verið
án þess að hnippa alltaf í mig.
Konan: Þegiðu, aulabárðurinn þinn! Ég hefi spurt
sjálían mig milljón sinnum, hvers vegna ég giftist
þér, en aldrei fengið svar.
Geiri: Vertu ekki að þræta við mig. Ég sagði, að Gissur: Ékki þýðir að
hann væri ónýtur, en ég játa, að ég hefi ekki sann-
að það.
Halli: Ég verð að láta þig rekast á staðreynd-
imar. Hefi ég rétt fyrir mér?
leita friðsælunnar hér. Konan: Við ókum aðeins á tíu milna hraða.
Maðurinn: Ég er bílstjórinn. Við fórum aðeins sex
mílur.
Lögregluþjónninn: Næst segið þið, að þið hafið
ekið aftur á bak.
Sölumaðurinn: Ég læt þig borga sama og alla
aðra.
Konan: Ég veit það. Þú lætur alla borga of mikið.
Lassi: Hann pabbi minn getur barið pabba þinn.
Stína: Þú skrökvar! ,Þú ert asni!
Gissur: Hverjir ætli vilji sjá þetta. Ég hefi séð
miklu betri bardaga i dag, og nú ætla ég heim.
Rasmína: Og þegar ég hugsa um allt, sem ég hefi
orðið að sætta mig við, — já, það er sannarlega.
skammarlegt. Ég hefi reynt að gera þig að siðuðum
manni, en hvað hefir það þýtt. Allt, allt unnið:
fyrir gýg.
Gissur: Hum! Hum!