Vikan - 15.05.1947, Síða 14

14
VIKAN, nr. 20, 1947
ERFINGINN—
Framh. af bls. 4.
Allt í einu heyrði hann eitthvað og hann
sneri sér eldsnöggt við og bölvaði.
Hann sá frænda sinn varpa sér yfir sím-
ann. Gamli maðurinn fálmaði eftir heym-
artólinu, en datt svo á gólfið með það, á
bakvið hægindastól — og þá skaut Philip.
Kúlan small í vegginn og mynd féll nið-
ur. Philip stökk aftur fyrir stólinn, af-
myndaður í framan af reiði. En áður en
hann gæti nokkuð aðhafzt heyrði hann
frænda sinn æpa í skelfingu:
„Miðstöð! Ég verð myrtur. Það er
frændi minn — Philip Cooper. Hann er hér
og skýtur mig?“
I sama bili gat Philip sparkað símanum
út úr höndunum á gamla manniniun. Hann
þreif heyrnartólið, mölbraut það og þégar
hann sneri sér við og starði á Cooper
gamla var hann öskugrár í framan. Síðan
lyfti hann upp skammbyssunni.
Gamli maðurinn, sem lá ósjálfbjarga á
gólfinu starði óttasleginn á Philip.
„Skjóttu ekki,“ bað hann hásum rómi.
„Þú ert drukkinn og veizt ekki hvað þú
gerir. Þú verður hengdur."
,,Já, nú ná þeir loks í mig,“ svaraði
Philip æstur.
„Nei — nei —“ æpti gamli maðurinn og
reisti sig upp á olnbogann. „Það skulu þeir
ekki gera. Philip, flýttu þér burt, þú ert
brjálaður.
Þegar lögreglan kemur skal ég gefa
þeim einhverja skýringu.“
„Hvað ætlarðu að segja?“
„Það skiptir engu máli, en ég vil bara
ekki að fólk viti um ósamlyndi okkar. Það
er nógu illt eins og það er. Farðu, segi ég!
Reyndu að láta renna af þér. Ég skal sjá
um lögregluna.“
Morguninn eftir haltraði Cooper gamli
þriggja kílómetra leið ofan í næsta þorp.
Hann fór beint til lögfræðings síns, Mark
Bidswell. Þegar hann hafði fengið sér sæti,
tók hann ofan hattinn og þerraði svitann
af enni sér.
„Bidswell, ég ætla að biðja yður að
breyta erfðaskrá minni.“
Lögfræðingurinn setti upp undrunar-
svip.
„Öjá,“ hélt sá gamli áfram og hrukk-
aði ennið. „Ég og fyrri erfingi minn höfum
orðið lítils háttar ósáttir, svo að ég vil
svipta hann arfinum. Ég er nýbúinn að
skrifa honum það. Ég vil að allar eigur
mínar renni til góðgerðastofnana.“
Bidswell var skelfdur á svipinn, en var
þó svo kurteis að hann forðaðist allar ó-
þarfa spurningar. Um leið og hann greip
pennann varð honum litið á staurfót
gamla Coopers.
„Hafið þér gengið alla leiðina."
„Ö, já.“
„Það var óþarfi fyrir yður,“ sagði lög-
374.
krossgáta
Viknnnar
Lárétt skýring:
1. forsetning. — 3. höf-
uðbúnað. — 13. angur.
— 15. nytjalönd. — 16.
óska. — 17. poki. — 18.
samkomulagið. — 20.
hjóli. — 21. kvöld. — 24.
hafnsögumaður. — 27.
ritin. -— 29. endurtekið
— 31. kvenheiti. — 32.
nudda^. — 33. „hrygg-
brot“. — 35. fall. — 36.
lengdarein. — 38. ó-
kyrrð. — 39. grænmeti.
— 40. klukka. 41. sam-
hljóðar. — 42. nærri. —
44. stríðið. — 47. undir
þak. — 48. rúm. — 49.
stúlkuna. — 50. smá-
skemmd í tré. — 52.
fyrsti morðinginn. — 53.
syngja. — 55. kana. —
57. kölska. — 59. jarð-
vegsleifar. — 61. setja í taumband. — 62. fjög-
ur. -r- 63. mannsnafn. — 64. hugmynd. — 65. tveir
eins.
Lóðrétt skýring:
1. fyrirburður. — 2. auðkenni. — 4. það sem
rödd heyrist. — 5. keyri. — 6. láta illúðlega. —
7. sinn af hvorum. -— 8. skyldmenni. — 9. slaki
— 10. slegnar. — 11. afleiðsluending. —• 12. frum-
efni. — 14. millibilið. — 18. ofláti. — 19. muld-
ur. — 22. samhljóðar. — 23. óathugaðir. — 25.
fljót. — 26. húkti. — 28. ræktað land. — 30. án
tilefnis. — 34. lík. — 35. falli. — 37. tungl. — 40.
hinu heimilislausa. — 43. Hergilseyjarbóndann.
— 44. illmenninu. — 45. hirði. — 46. býr í
klaustrinu. — 48. staka. — 51. vafningur. — 54.
lokaorð. — 56. ókyrr. — 57. fyrirburður. — 58.
dúkur. — 60. gruni. — 61. dýramál. — 62. sam-
hljóðar.
Lausn á 373. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: — 1. ís. — 3. greinarmerki. — 13. sef.
—■ 15. arða. — 16. leið. — 17. liljuna. — 18. myld-
ið. — 20. ama. — 21. reika. — 24. námi. — 27.
íshrauka. — 29. dragans. — 31. það. — 32. lín.
— 33. rógskraf. — 35. bann. — 36.—37. be-j-ði =
beði. — 39. jór. — 40. fá. — 41. ak. — 42. arma.
— 44. lagfærði. — 47. nje. — 48. byl. 49. trauð-
an. — 50. kartafla. — 52. amma. — 53. stafs. —
55. nes. — 57. skotið. — 59. ótaldra. — 61. reyr.
— 62. gnóg. — 63. ing. — 64. einfætlingar. — 65.
a,a.
Skrítlur
Frúin kemur til dyra: „Hvað er þetta ekki sami
maðurinn og drap hér á dyr fyrir tíu mínútum?"
Betlarinn: „Jú, en þá sögðuð þér frú að ég
fengi eitthvað þegar ég kæmi næst.“
Frúin (kveður málugan gest): Okkur þykir
mjög fyrir því að þér skulið þurfa að yfirgefa
okkur strax. Húsið virðist alveg galtómt þegar
þér farið.
Bóndinn (I fyrsta skipti I New York): „Hvaða
stórhýsi eru nú þetta?“
Borgarbúinn: „Þetta er skýjakljúfur."
Bóndinn: „Já einmitt, þetta er feikna mikið
hús. En gaman væri að sjá skýjakljúf I gangi.“
fræðingurinn vingjarnlega. „Þér hefðuð
getað símað til mín og ég hefði þá með á-
nægju ekið til yðar.“
„Ég gat ekki símað,“ rumdi í Cooper
gamla. „Óveðrið í fyrradag svipti öllum
símavírum í sundur, svo að síminn hjá mér
hefir verið í ólagi í tvo daga.“
Lóðrétt: — 1. Islandsbanki. — 2. seinn. — 4.
rauðmagi. — 5. ern. — 6. iðar. — 7. há. — 8.
reykhaf. — 9. eld. — 10. reikula. — 11. kið. —
12. ið. — 14. flanar. — 18. misþarft. — 19. larð.
— 22. ei. — 23. mannkynssaga. — 25. ágóða. —
26. eins. — 28. Kína. — 30. skjallað. — 34. róg.
-— 35. báðum. — 37. erja. — 40. framsaga. — 43.
merakyn. — 44. lyftist. — 45. æra. — 46. iðandi.
— 48. basti. — 51. af. — 54. sónn. — 56. Ema.
— 57. sei. — 58. orf. — 60. tóg. — 61. Ke. — 62.
gi-
Bjartsýnismaður er sá, sem kaupir hlut af
Skota og ætlar sér að selja hann með hagnaði
einhverjum Gyðingi.
Lítill drengur, sem, staddur var I dýragarði,
undraðist mjög hve gíraffinn hefði langan háls.
Dýragarðsvörðurinn sagði honum að það væri
vegna þess, að höfuðið væri svo langt frá bolnum
að svona langur háls væri alveg bráðnauðsynleg-
ur. ______
Eiginkonan (við sjúkrabeð manns síns) „Er
nokkur von læknir ?“
Læknirinn: „Von um hvað?“
Svör við „Veiztu —?“ á bls. 4:
1. Til ránfuglanna.
2. Ur trjákvoðimni.
3. Galilei.
4. Rasputin.
5. 263 fetum hærri.
6. Nei.
7. Af því að Salome kaus sér höfuð hans að
gjöf.
8. 51010, en árið 1945 48186.
9. Björgvin Júníusson frá Akureyri.
10. Ungverskur og fæddur 30. april 1870.