Vikan - 22.05.1947, Síða 10

10
VIKAN, nr. 21, 1947
í • HEIIVIILIÐ •
Hvíldin er húsmæðrunum nauðsynleg.
;....... Eftir Carry C. Myers Ph. D. ..
Matseðillinn
Karry-súna.
2 1. fisksoð, 40 gr. smjörlíki, 40
gr. hveiti, 2,5 dl. rjómi, dálítið
af karry.
Smjörlíkið er brætt, hveitið hrært
saman við og þynnt með soðinu.
Karryið er hrært út með dálitlu af
súpunni, síðan hellt út í hana og
krydd látið í eftir vild. Þegar súpan
er búin að sjóða vel, er henni hellt í
skál. Rjóminn er þeyttur og látinn
ofan á í skálinni. Soðin hrisgrjón eru
borðuð með.
Kálfskjötskótelettur
með tómötum.
1 kg. kálfslæri, 50 gr. smjörlíki,
2 dl. súr rjómi, 3 tómatar, salt
og pipar.
Kjötið er þvegið, þurrkað og skorið
í mátulega stórar kótelettur, sem eru
svo barðar og stráð á þær salti og
pipar. Smjörlíkið er brúnað á pönnu,
kóteletturnar steiktar í því. Húðin er
tekin af tómötunum og þeir skornir
i sneiðar. Síðan látnar á pönnuna
ásamt súra rjómanum og kótelett-
umar látnar liggja í þessu i 10 mín-
útur.
Tízkumynd
Ljós, stutt vorkápa.
Vanilluís.
1 1. rjómi eða mjólk, eða helm-
ingur af hvoru, 8 eggjarauður,
Vs kg. flórsykur.
Rjóminn eða mjólkin er soðin í 10
mínútur. Eggjarauðurnar og sykur-
inn er þeytt vel, síðan er sjóðandi
mjólkinni eða rjómanum hellt saman
við; síðan er allt látið í pott og hitað
upp að suðumarkinu. Kreminu er
hellt í gegnum síu og þeytt stöðugt,
Þar til það er orðið kalt. Að lokum
er vanillu úr einu bréfi hrært vel
saman við. Kremið á siðan að frysta,
og má gera það með því að láta það
í ísmót eða fötu fulla af ís.
Kvikmyndadís
sýnir kjólatízku
Kvikmyndadisin Diana Lynn sýnir
útikjólatízku. Kjóllinn er grár og
hvítur og við hann notar hún hvíta
hanzka, en brúna tösku og brúna
skó.
Mikið erfiði er það mörgum mæðr-
um að þurfa sífellt að vera að sefa
börn sin og hugga þau.
Þessar mæður hafa aldrei frið-
stund, meðan barnið vakir. Þetta er
auka erfiði, sem mæðumar hafa
skapað sér sjálfar óafvitandi, en sem
vel hefði mátt komast hjá, hefði rétt-
um tökum verið beitt.
Félagslynt bam.
Greinarhöfundinum barst svohljóð-
andi bréf frá móður tveggja ára
barns: „Sonur minn er mjög félags-
lynt barn. Bezta skemmtun hans er
að vera í margmenni.En honum geðj-
ast ekki að því að leika sér einn. Þeg-
ar við erum aðeins tvö heima, sem
oft er, þá eltir hann mig hvert sem
ég fer og grætur mikið, ef ég yfir-
gef hann stutta stund. 1 stuttu máli
sagt, hann er ekki ánægður nema ég
veiti honum stöðugt athygli.
En þar eð ég þarf alltaf að sinna
heimilisstörfunum get ég ekki alltaf
haft gætur á honum. Hann er mjög
kröfuharður við mig, en því miður
hefi ég ekki alltaf tíma eða getu til
að uppfylla hinar margvíslegu óskir
hans. Hvemig á ég að kenna honum
að leika sér einn? Þetta er að vísu
sjálfri mér að kenna, því að þegar
hann var yngri og ég hafði meiri
tíma aflögu, þá lék ég mikið við hann
og gerði aldrei tilraun til að venja
hann á að leika sér einan."
Svar dr. Myers:
„Þér eruð í allmiklum vanda stödd,
þar eð barnið hefir fengið að fara
sínu fraip um margra mánaða skeið,
og hefir þegar vanizt því að þvi sé
athygli veitt. Reynið að yfirgefa
herbergið nokkrar mínútur í fyrstu,
en komið brátt aftur, og látið sem
þér vitið ekki af því, að barnið hafi
TIL GAMANS.
Þennan skemmtilega karl eruð þið
fljót að búa til ef þið hafið nokkur
mismunandi stór tvinnakefli. Þið
byrjið á höfðinu, gerið stóran skúf,
sem á að vera hatturinn á karlinum.
Gætið þess að hafa gamendana nógu
marga, sem þið þræðið í gegnum höf-
uðið og búkinn, því að þið skiptið
þeim i tvennt fyrir fæturna. Milli
keflanna hafið þið hnúta. Handlegg-
ina festið þið við hálsinn og búkinn
eins og þið sjáið á myndinni. Að lok-
um er málað andlit og hnappar á
karlinn.
grátið, sem það hefir vissulega gert.
Aðferð þessi kann , að vera nokkuð
hörkuleg við barnið, en heppnist hún
hefir mikið áunnizt. Brátt mun barn-
ið fara að veita því athygli, að þótt
þér gangið út úr herberginu stutta
stund, þá komið þér fljótt aftur og
gráturinn er alveg þýðingarlaus.
Krefjist barnið einhvers af yður
meðan þér vinnið að hússtörfum, þá
segið því skýrt og skorinort að það
verði að bíða þar til verkinu sé lok-
ið. Endurtakið það, en látið ekki und-
an, þótt barnið fari að væla. Setjið
takmarkið lágt í fyrstu, t. d. segið
barninu að þér skulið leika við það
eftir 5 mínútur, síðan 10 o. s. frv. og
sýnið þvi hvar vísirinn sé á klukk-
unni. Lengið þannig takmarkið og
endurtakið þetta oft þar til barninu
hefir skilizt, hvað átt sé við. Beitið
þolinmæði og lipurð við barnið og
þér munið þá öðlazt fleiri hvíldar-
stundir en ella.
Málfar barna
Því miður áiíta margir foreldrar
að bömin séu nokkurskonar leik-
föng, en ekki nýir uppvaxandi ein-
staklingar. 1 stað þess að kenna
bömunum og leiðbeina, þá brosa for-
eldramir að því, sem bömin gera
rangt eða öðmvisi en follorðnir, og
kalla þetta ,,sniðugt“ eða ,,sætt.“
Ef ekki er gripið nógu snemma i
taumana geta börnin þannig vanizt
á ýmsa kæki eða ósiði, sem eru að
vísu meinlitlir, en geta þó orðið þeim
til nokkurs trafala er þau eldast.
Eitt hið alvarlegasta af þessum ó-
siðum, sem bömin venjast á í
bemsku, er rangt málfar.
Ýmsar kjánalegar setningar eða
röng orð, sem brosað hefir verið að
í heimahúsum, getur gert bamið að
athlægi annarstaðar og það fellur
flestum bömum mjög þungt.
Ýms böm era hljóðvilt eða gengur
illa að segja sérstök hljóð. Bezta
ráðið gegn því er að endurtaka orðið
eða hljóðið skýrt og greinilega, og
reyna að láta bamið herma eftir.
Minnist þess að ávíta ekki bamið
eða hlæja að því, þótt því mistakist.
Lesið fyrir barnið.
Það er ágætt ráð að lesa fyrir
bamið góðar sögur, en lesið þær þá
skýrt, hægt og greinilega.
Varist að leiðrétta villur þess, þeg-
ar aðrir era viðstaddir og heyra til.
Málfræðivillur.
Ef þér talið sjálfar móðurmálið
lýtalaust, þurfið þér engu að kvíða,
þótt bamið tali ekki málfræðilega
rétt í fyrstu.
Reiðist ekki við bamið, þótt það
tali rangt mál, en leiðbeinið því með
þolinmæði og rósemi.
Eftir því sem bamið eldist og vill
fara að semja sig að siðum fullorðna
fólksins, leggur það smám saman nið-
ur bemskuvillumar.