Vikan - 17.07.1947, Blaðsíða 14
14
VIKAN, nr. 29, 1947
Lokaða skrínið.
Framhald af bls. 7.
ar úr skóginum, en Delia hafði svo mörgu
að sinna, að hún veitti þeim enga eftirtekt.
Þegar allir voru setztir við borðið, fórprest-
urinn að lesa borðbænina. Að því loknu
bað Delia Jill að rétta honum brauðfatið.
Telpan rétti fram höndina og á næsta
augnabliki sat stór froskur á borðdúkn-
um og glápti á þau með sínum stóru
glyrnum.
„Þetta er minn froskur," hrópaði Jill,
en Delia skemmti sér vel yf ir svipnum, sem
kom á prestinn.
Nokkru seinna kom Emmy Pucker til
þess að fá lánað salt hjá henni, og lét
nokkur orð falla um, að Jill líktist ein-
hverjum, sem hún hefði séð, en hver það
væri, mundi hún ekki þá í svipinn.
Þolinmæði Deliu var nú lokið, og hún
ákvað að senda telpuna burt hið allra
fyrsta.
Sama kvöldið voru þær Eunice og Jill að
vega salt, og þegar leikurinn stóð sem
hæst, stökk Jill af spýtunni, svo að Eunica
datt til jarðar og meiddi sig.
Delia varð svo reið, að hún tók Jill og
flengdi hana. 1 þessu kom Jason.
„Hvað gengur á?“ spurði hann.
Delia hrópaði öskuvond: „Þú ferð á
morgun með Jill til Tonia.“
„Ég gerði þetta ekki með vilja. Það var
höggormur fast hjá mér,“ sagði Jill
;snöktandi.
„Það er satt, sem hún segir, mamma“,
;sagði Eunice.
Delia lét ekkert blíðkast við orð Eunice,
og hún virti Jill ekki viðlits allt kvöldið.
Jill gekk hægt upp stigann. Þegar hún
kom aftur, hélt hún á skríninu í hendinni.
Augun hennar bláu voru full af tárum.
Delia fylltist meðaumkunar með henni.
Jill gekk að ofninum og horfði í logann og
ætlaði að kasta skríninu í eldinn.
Delia sagði lágt við hana: „Gerðu þetta
'ekki, bamið gott. Mamma þín gaf þér
skrínið til minningar.“
Jill horfði undrandi á hana og tárin
streymdu niður kinnamar.
Delia faðmaði hana að sér. „Mér þykir
leitt, að ég skyldi flengja þig. Viltu ekki
vera kyrr hjá okkur og verða systir
Eunice?“
,.Meinarðu — meinarðu það?“
Delia kinkaði kolli og andlit telpunnar
Ijómaði af gleði.
„Mamma, þá fær hún að sofa hjá mér,“
sagði Eunice, og Delia kinkaði aftur kolli.
Skömmu seinna tók Jill upp skrínið, er
lá á gólfinu og rétti Deliu. „Þú mátt eiga
það, en það er bara skrifuð pappírsörk í
því.
Delia spurði hana, hvers vegna hún ætl-
aði að gefa sér það.
„Mamma sagði, að ef þið væmð vond við
mig, þá ætti ég að brenna skrínið, en ef
þið væruð góð, þá mættuð þið lesa blaðið,
383.
krossgáta
Vikunnar
Lárétt skýring':
1. lítilsvirða. — 4. inn-
sveitamenn. — 10.
teygði. — 13. söng-
flokka. — 15. tré. — 16.
hvarmar. ■— 17. neyðar-
óp. — 19. djúps. — 20.
áskorun. — 21. flón. —
23. ganga í rykkjum. —
25. munaðarseggi. —1 29.
sk.st. — 31. samhljóðar.
— 32. ösluðu. — 33.
frumefni. — 34. sk.st. —
35. mæla. — 37. frændi.
— 39. stúlka. — 41.
herma. — 42. fisktegund.
— 43. einingar. — 44.
fori. — 45. krús. — 47.
bókstafurinn. — 48. álp-
ast. 49. flaska. — 50.
goð. — 51. þvottatæki.
— 53. tveir hljóðstafir.
— 55. ónefndur. — 56. aftureldingu. — 60. þíð-
gengur. — 61. lund. — 63. maður. — 64. gæfu.
— 66. rekks. — 68. fyrr. — 69. raftur. — 71. lest.
— 72. meiðsli. — 73. mælar. — 74. foók.
Lóðrétt skýring:
1. skakk. — 2. blunda. — 3. reynsla. — 5. tveir
fyrstu. — 6. spík. — 7. illt. — 8. mælis. — 9.
sagnmynd. — 10. teyma. — 11. róla. —- 12.
drauma. — 14. óskiptan. — 16. marra. — 18. dags-
heiti. — 20. dónatalinu. — 22. vantar einn á milli.
— 23. fangamark. — 24. heimalönd. ■— 26. askur.
— 27. nokkur. — 28. fjöldann. — 30. stjá. — 34.
sneri. — 36. maður. — 38. meindýr. — 40. vafi.
•— 41. skel. — 46. bera við. — 47. mikill. — 50.
deigur. — 52. hryggir. — 54. smælkis. — 56.
lægð. — 57. tveir eins. — 58. ending. — 59. kven-
heiti. — 60. þvaga. — 62. komi í verk. — 63.
húðum. — 64. matur. — 65. þrábeiðni. — 67.
húkti. — 69. höfuðáttir. — 70. ending.
Lausn á 382. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: — 1. frí. — 4. ármótin. — 10. mær. —
13. láfi. — 15. lógar. — 16. ráfa. — 17. ósæll. —
19. all. — 20. salir. — 21. armur. — 23. fagur. —
25. aukastarfið. — 29. ló. — 31. R,t. ■— 32. ótt.
— 33. nr. — 34. vá. — 35. ára. — 37. ala. — 39.
afa. — 41. lak. — 42. rakara. — 43. aðsókn. —
44. ani. — 45. skó. —■ 47. öra. — 48. uni. — 49.
Na. —• 50. at. — 51. arg. — 53. Ra. -— 55. an. —
56. skafrenning. — 60. flaug. — 61. annar. —
63. kjarr. — 64. átu. — 66. sálir. — 68. lögn. —
69. skipa. — 71. laði. — 72. óra. — 73. skarpur.
— 74. raf.
því að ég kann ekki að lesa. Gjörðu svo
vel, hérna er lykillinn. Góða nótt.“
„Góða nótt, bamið mitt,“ sagði Delia og
opnaði síðan skrínið, tók blaðið og las upp-
hátt:
„Kæra Delia! Ég sendi þér hér með aft-
ur það, sem ég fékk að láni hjá þér fyrir
9 árum og sem þú hefir ekki hugmynd um
að þú átt — Jill. Þú átt telpuna, en ekki
ég. Þú eignaðist tvíbura um nóttina, þegar
ég var hjá þér, en þú vissir ekkert um
það.“
Jason gekk til hennar og las bréfið yfir
öxl hennar.
„Alonzo langaði til að eignast barn. Ég
geymdi barnið úti í hlöðunni. Það var
dimmt, þegar systir þín kom, svo mér tókst
að taka Jill með mér, án þess að nokkur
yrði þess var. — Enginn kom til mín fyrr
en margir mánuðir voru liðnir eftir þennan
atburð. — Þegar Alonzo dó, fór ég að
drekka.--------Verið góð við barnið.“
„Við eigum telpuna, — Delia,“ hvíslaði
hann.
Lóðrétt: — 1. fló. — 2. rása. — 3. ífæra. — 5.
Rl. — 6. móa. — 7. óglatt. — 8. tal. — 9. ir. —
10. máluð. — 11. æfir. — 12. rar. — 14. ilmur.
— 16. ragir. — 18. luktarstaur. — 20. safnaðar-
ins. —■ 22. Ra. — 23. fr. — 24. klárana. — 26. sóa.
27. ata. — 28. tákninu. — 30. órana. — 34. vakna.
— 36. aki. — 38. lak. — 40. far. — 41. lóu. —
46. óar. — 47. ögn. — 50. akam. — 52. reytir.
54. annál. — 56. slaga. — 57. f. g. — 58. na. —
59. galar. —- 60. fjör. — 62. riða. — 63. kló. —
64. Áka. — 65. upp. — 67. rif. — 69. sk. — 70. au.
Svör við „Veiztu —?“ á bls. 4.
1. Martin Van Buren, William H. Harrison og
John Tyler. Van Buren lauk forsetatímabili
sínu og var Harrison kjörinn á eftir honum,
en hann dó snögglega, svo að varamaður
hans John Tyler tók við af honum. Þetta var
árið 1841.
2. 1781.
3. 1883.
4. 9,9 millj. ferkílóm.
5. Úr Hymiskviðu.
6. 2759 m. Asíu.
7. 1759.
8. 1500 fyrir Krist.
9. 776 fyrir Krist.
10. Enski úrsmiðurinn John Harrison, árið 1761.
„Já, Jill er barnið okkar,“ svaraði hún.
Fyrir hugskotssjónum hennar birtist
myndin af telpunni, þegar hún ætlaði að
kasta skríninu í eldinn. Það hafði legið
nærri að þau hefðu aldrei fengið að vita
þetta.
Nú hafði hún fengið skýringu á, hvers
vegna barnið hafði alveg eins augu og
Jason, en hvað hana hafði grunað, mundi
hún aldrei segja neinum frá.