Vikan - 04.09.1947, Page 8

8
VIKAN, nr. 36, 1947
Hurð skall nœrri hœlum!
Teikning- eftir George McManun.
Gissur (í kránni hjá Láka): Hvaða mannfígúra
er þama frammi?
Stebbi: Ég veit það ekki. Síðan í stórrigningun-
um í vikunni sem leið hafa öðru hvoru komið hér
skrítnir fuglar.
Láki: Hann hlýtur að vera að villast.
Gissur: Það er trúlegt, eftir svipnum á honum að
dæma.
1. aðkomumaður: Drottinn minn! Enn sá lýður! Og
staðurinn — aldrei hefi ég séð neitt hryllilegra!
2. aðkomumaður: Komdu! Við skulum koma héðan!
1. aðkomumaður: Ég hefi víða komið, en aldrei
á annan eins stað og þennan! Að nokkur maður
skuli geta haldizt við þarna inni!
2. aðkomumaður: Nú — þú vildir kynnast.
skemmtanalífinu í undirheimum borgarinnar ■—
þama fékkstu smjörþef af því.
Rasmína: En hvað þú varst vænn að koma heim svona
snemma. Von Rosin forstjóri kemur í heimsókn í kvöld.
Farðu upp og skiptu um föt!
Gissur: Hver er það?
Gissur: Nei — hvert í heitasta! Þetta
er mannfígúran, sem kom inn í krána
hans Láka i dag! Hvað á ég að segja,
ef hann þekkir mig?
Rasmína: Gissur, þetta er von Rosin, forstjóri.
Von Rosin: Ég bið yður að afsaka —■ ég gleymdi gler-
augunum mínum heima, og ég sé ekkert án þeirra. Ég hefi
gert þjóninum mínum orð að koma með þau.
Gissur: Það er líklega hann, sem er að hringja dyra-
bjöllunni. Ég ætla að fara fram og opna fyrir honum.
Þjónninn: Þetta eru gleraugu von Rosins forstjóra.
Þér verðið að fara afskaplega varlega með þau!
Gissur: Öllu óhætt! Ég skal passa þau!
Gissur: —■ og það meira að segja svo vel, að
forstjórinn fái þdu ekki í hendur!
Gissur: Það var bara pósturinn.
Rasmina: Verið rólegur, þjónninn hlýtur að koma
með þau á hverri stundu!
Von Rosin: Ég veit ekki — þjónninn minn er stund-
um svo utan við sig. En ég ætla að bíða enn um
stund.