Vikan - 11.09.1947, Blaðsíða 10

10
VIKAN, nr. 37, 1947
• HEIMILIÐ •
Verið grönn og ungleg.
llf. Mjaömir fœtur og handleggir
Leggist á hnén, og réttið handleggina beint upp. Færið þá síðan i lárétta
stöðu beint fram, og réttið jafnframt fram vinstri fót.
Hallið yður svo áfram eins og þér getið, með handleggi og fót í sömu
stellingum, en munið að hafa bakið beint.
Skiptið 'svo um, og réttið hægri fót fram.
Þessi æfing grennir mjaðmir og fætur, ásamt efri hluta likamans og
handleggi.
Síldarbollur
í brúnni sósu.
2 síldar, 4 soðnar kartöflur,
1 laukur, lmatsk. brauð-
mylsna eða heilhveiti, % mat
skeið kartöflumjöl.
Sildarnar eru hreinsaðar og afvatn-
aðar, þerraðar og saxaðar, ásamt
lauknum og kartöflunum, brauð-
mylsnan eða heilhveitið og kartöflu-
mjölið hrært saman við, og úr deig-
inu eru búnar til bollur, sem brún-
aðar eru á pönnu í dálítilli feiti við
fremur hægan hita.
1 matskeið af hveiti er hrært út
með mjólk og vatni í þunnan jafn-
ing, nokkrir dropar af sósulit settir
saman við. Þessu er hellt yfir boll-
urnar á pönnunni, þegar þær eru
orðnar brúnar. Soðið í nokkrar mín-
útur. Bollurnar eru bornar fram i
sósunni og heitar kartöflur með.
Sé afgangur af nýjum fiski má
saxa hann saman við síldina og kart-
öflurnar.
Hvítölsúpa.
2 1. hvítöl, V. kg. kandíssykur,
kanell, sítrónubörkur, 3 mat-
skeiðar hveiti, %—1 bolli
mjólk, vatn.
Hvítölið er sett í pott og hitað upp
•að suðumarki. Kandíssykurinn er
soðinn í litlu vatni, þangað til sykur-
inn aðeins hnígur. Síðan er hann
kældur og hrærður saman við ölið,
sem aðeins má sjóða. Kanelnum og
sítrónuberkinum er bætt út í. Hveitið
er hrært út í mjólkinni, siað saman
við súpuna og látið sjóða hægt í 10
mínútur.
5KRÍTLUR
Eiginnmaðurinn: Hafið þér nokk-
rar bækur hérna um ástir og ævin-
týri?
*
„Hvað gerir sonur þinn — sá, sem
gleypti gullpeninginn, þegar hann var
bam?“
„Áttu við Kristján? Jú, hann er í
banka.“
„Einmitt það — færðu nokkra
vexti af honum?"
Tízkumynd
Lystarleysi í börnum.
Eftir dr. G. Myers
Mig tekur sárt. að lesa bréf frá
mæðrum, sem segja að þau hjónin
séu að „fjarlægjast hvort annað“ út
af erfiðleikum í sambandi við upp-
eldi bamsins. Oft eru þessir erfiðleik-
ar í sambandi við aga. 1 dæminu hér
á eftir var það lystarleysi bamsins.
Það fær mér stundum undrunar,
hve algent það er, að foreldrarnir eigi
í erfiðleikum með bömin við matar-
borðið, en svo minnist ég þess hve,
auðveldlega og sakleysislega þeir
geta byrjað og áður en varir orðið að
alvarlegu vandamáli. Þeir byrja af
þvi að foreldramir telja réttilega að
barnið þurfi riægilegt magn af hollri
og góðri fæðu til að geta vaxið og
dafnað líkamlega. Þeir skipa því
barninu að borða og verða ergileg við
það (og hvort við annað), þegar bam-
ið hlýðir ekki, sem oftast er. Og á
sama hátt kemur upp þrjózkan í
baminu gagnvart foreldrunum og
matnum.
Gremja barnsins yfir matnum dreg-
ur úr matarlystinni, og því meir sem
sagan endurtekur sig oftar. 1 flestum
tilfellum, eins og i dæminu hér á
eftir, mundi barnið fá matarlystina
aftur, og hana jafnvel betri, ef for-
eldrarnir gætu haft stjórn á tilfinn-
ingum sínum og gætt tungu sinnar
við borðið.
Móðir skrifar um þriggja og hálfs
árs barn sitt:
„Það er sama þó að hann hafi leik-
ið sér úti i nokkra klukkutíma og
gengið sé á eftir honum með alls
konar fögram loforðum: hann kem-
ur aldrei ánægður og lystugur að
borðinu . . . Hann byrjar með því
strax á morgnana að lýsa því yfir að
hann sé ekki svangur og þá byrjar
stríðið. Oft segi ég ekkert í von um
að hann verði betri við næstu máltíð.
Undanfamar vikur hefir hann borð-
að að meðaltali fvær máltiðir á dag
(venjulega með því að hafa einhvern
jafnaldra sinn við borðið með sér, eða
með því að hóta honum að halda hon-
um inni).
Ég vona að þér getið gert eitthvað
til að hjálpa okkur, við hjónin mund-
um vilja all.t til vinna að fá bamið til
að borða matinn sinn, án þess að það
kosti rifrildi og skammir. Við eram
bæði orðin ákaflega þreytt á þessu,
og ég get ekki verið jafnástúðleg við
drenginn og ég vildi vera. Við hjónin
eru farin að fjarlægjast hvort ann-
að út af þessu sífellda basli með
drenginn ... Læknirinn okkar segir,
að hann sé líkamlega heilbrigður. 1
guðs bænum gefið okkur góð ráð.“
Ég sendi konunni bæklinga mina
um bamauppeldi með eftirfarandi
línur: Það eru raunveralega þið for-
eldrarnir, sem erað valdir að þessum
erfiðleikum. Hvernig mundi yður líka,
ef einhver, sem væri sterkari en þér,
reyndi að neyða yður til að borða,
þegar þér hefðuð ekki lyst á því, eða
væruð búnar að fá nóg? Ef þér getið
hugsað þrjár eða fjórar viður fram í
tímann, þá skuluð þér gera. eins og
ég segi hér á eftir, og halda því á-
fram i þrjá mánuði að minnsta kosti,
ef með þarf.
Þegar. drengurinn vilt ekki koma
til að borða, þá látið þar við sitja, en
leyfið honum ekki að koma seinna
eða fá neinn mat fyrr en á næstu
máltíð. Ef hann neitar að borða það
sem þér setjið fyrir hann, þá takið
það strax frá honum og látið hann
fara frá borðinu án þess að fá meiri
mat. Látið aðeins einn rétt fyrir hann
í einu og aðeins lítinn skammt. Varizt
að gefa til kynna með orðum eða lát-
bragði, að yður sé ekki sama, hvort
hann borði eða ekki. Að sjálfsögðu
eigið þér aldrei að mata hann. Hald-
ið áfram að borða sjálf og látið sem
ekkert sé.